March 28, 2024

డూప్లెక్స్ భోగం

రచన: సుజాత బెడదకోట

ఇల్లంతా తిరిగి చూసి మెట్లు దిగి కింద హాల్లోకి వచ్చి తృప్తి గా నిట్టూర్చింది రాధ! “ఎస్, మై డ్రీమ్ హోమ్” అనుకుంది వందో సారి! బయట రాధ మొగుడు గోపాలం లాన్ వేయిస్తున్నాడు కాబోలు గట్టిగా మాటలు వినపడుతున్నాయి.

గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో డూప్లెక్స్ ఇల్లు…రాధ చాన్నాళ్ల నాటి కల! ఇన్నాళ్ళకు నెరవేరింది. లోను పూర్తిగా రాకపోయినా ఎక్కడో ఊర్లో ఉన్న స్థలం అమ్మి మరీ డౌన్ పేమెంట్ ఎక్కువ కట్టి కమ్యూనిటీ మధ్యలో ఉన్న ఇల్లు ఎన్నుకుంది. ఎందుకంటే అక్కడి నుంచి పూల్ వ్యూ ఉంటుంది. పూల్ చుట్టూ ఫౌంటెన్లు, వగైరాలు! ఫస్ట్ ఫ్లోర్ బాల్కనీలో నిల్చుని సాయంత్రం వేళ కాఫీ తాగుతూ కాళ్ళు చాపుకుని పడక్కుర్చీలో కూచుంటే ..ఎంత హాయిగా ఉంటుంది…!

చక్కని లేత గోధుమ రంగుకు ఇండిగో కాంబినేషన్ లో గోడలకు రంగులు వేయించారు. ఫస్ట్ ఫ్లోర్ లో ఉన్న రెండు బెడ్ రూముల్లో ఒకటి తమకు, ఒకటి పిల్లలకు. పిల్లల గదిలో వాళ్ళిష్టం ప్రకారం థీమ్ సెలెక్ట్ చేసుకుని రంగులు వేయించుకున్నారు. కింద హాలు, ఒక విశాలమైన బెడ్ రూము, 10X10 సైజులో వంటింటి కి, గెస్ట్ బెడ్ రూముకీ మధ్య స్టోర్ రూము, విశాలమైన ఓపెన్ కిచెన్,..ఎంతో హాయిగా ఉంది ఇల్లు! గెస్ట్ బెడ్ రూములో గొప్పగా ఉండాలని వాల్ టు వాల్ కార్పెట్ వేయించేసింది రాధ. సిక్స్ బై సిక్స్ అండ్ హాఫ్ డబుల్ బెడ్డు అదనపు అందం! అత్తా మామలు ఆ పల్లెటూరు వదిలి రానంటున్న్నారు. ఎప్పుడైనా వస్తే వాళ్ళుంటారు. అంతే! కాబట్టి కార్పెట్ పాడవదు.

అట్టహాసంగా గృహప్రవేశం జరిగింది. చుట్టాలూ స్నేహితులూ వచ్చారు. రాధ లాంటి పెళ్ళాం దొరికినందుకు గోపాలాన్ని చూసి కుళ్ళుకున్నారు. గోపాలం వద్దన్నా వినకుండా “డూప్లెక్స్ ఇల్లు లేకపోతే స్నేహితుల్లో తన పరువు నిలబడ”దని పోరి ఆ ఇల్లు కొనిపించింది మరి!
ఆ వేళ రాధ వాళ్ళ లైనంతా వాళ్ళ బధువుల, స్నేహితుల కార్లే!
కొందరు చాటుగా “అబ్బ, ఇహ రాధను పట్టలేం కాబోలు! అసలే టెక్కు” అని చెవులు కొరుక్కున్నారని రాధకు చూడకుండానే తెల్సు!

వచ్చిన వాళ్ళందరికీ ఇల్లంతా తిరిగి చూపించి, ఒకటికి పది సార్లు ఎక్కీ దిగీ సాయంత్రానికి కాళ్ళు పడిపోయాయి  రాధకి. పురోహితుడు ఆ రోజు అక్కడే నిద్ర చేయాలన్నాడు. “అమ్మో, నేను పైకి ఎక్కలేనిహ ఇవాళ” అంటూ కింది గెస్ట్ బెడ్ రూములో సర్దుకోబోయింది. అత్తా మామలిద్దరూ అప్పుడే అక్కడ పవళించి విష్ణుమూర్తి, లక్ష్మీ దేవిలా దర్శనం ఇచ్చారు.

గుండె గుభేలుమంది. వెర్రి నవ్వోటి మొహానికి పులుముకుని ఎలాగో మెట్లెక్కింది.

కొత్తింట్లోకి వచ్చి, సామానంతా సర్దుకున్నారు. పైన బెడ్ రూములోని వార్డు రోబుల్లో బట్టలు సర్దారు రాధా, గోపాలం! రెండో పిల్ల మరీ రెండేళ్ళది కావడంతో దాని బట్టలు తమ రూములోనే సర్దారు.

పన్లో పనిగా మావగారు “కమ్యూనిటి బాగుందమ్మాయ్! మేమూ ఇక్కడే ఉంటాం ఒకేడాది” అని ప్రకటించేసి భార్యతో కింద బెడ్ రూములో సెటిలైపోయారు. ఆయనకు ప్రతిదీ అందించి మర్యాదలు చేయకపోతే చుట్టాల్లో గోల గోలైపోతుంది.అంత పట్టింపు మనిషి!

ఇంట్లో దిగిన నెల రోజులకల్లా రాధలో నిరాసక్తత చోటు చేసుకుంది. తొమ్మిది కల్లా పైకి చేరి కాసేపు టీవీ చూసి పడుకోవాలని ఉంటుంది. మావగారికేమో అది అవమానం! “మేము ఇంకా పడుకోకుండానే?” అంటారు. అందరం కింద సరదాగా టీవీ చూద్దాం అని ఆపేస్తారు. ఆ జీడిపాకం సీరియళ్ళు చూడలేక రాధ వంటింట్లో సర్దినవే సర్దుతుంది.

డూప్లెక్స్ ఇంట్లోకి చేరాక రోజుకు వంద సార్లు పైకెక్కి దిగాల్సి వస్తోంది.పొద్దున్నే వంటా అదీ చేయాలంటే స్నానం చేశాకే చేయాలంటారు అత్తగారు.కింద వంట చేస్తుంటే వంద సార్లు పిలుస్తాడు గోపాలం. “నా సాక్సులేవీ, దువ్వెనెక్కడ పెట్టావూ? పాపాయి లేచింది చూడూ” అంటూ!

ఎక్కా… దిగా!ఇదే పని!

ఆఫీసుకు రెడీ అయి కిందకొచ్చాక గుర్తొస్తుంది…ఫోన్ పైనే మర్చిపోయిందని! ఈ మధ్య మోకాళ్ల నొప్పులు కూడా మొదలయ్యాయి. ఎక్కుతున్నా దిగుతున్నా కలుక్కుమంటున్నాయి.

ఆదివారం ఒకరోజు పొద్దున్నే మెట్లు దిగుతూ ఉంటే నిద్ర మత్తులో నైటీ కాళ్ళకు అడ్డం పడి రాధ కాలు జారి ధబేలున పడింది. పాపం సినిమాల్లో చూపించినట్టు దొర్లుకుంటూ కిందికి రాలేదు గానీ, గ్లాస్ పాలిష్ చేయించిన మార్బుల్ మెట్ల మీద ఆపుకోలేక మూడు మెట్లు జారి కూలబడి పోయింది. మడమ కాస్తా బెణికింది.

“అదేవిటమ్మాయ్, అలా ఎలా పడ్డావూ?” అంది అత్తగారు అర్థం లేకుండా!
మండిపోయింది రాధకి! “ఇంకోసారి పడ్డప్పుడు చూద్దురు గానీ” అంది కన్నీళ్ళాపుకుంటూ!

నాల్గు రోజులు రాధ మెట్లు ఎక్కి పైకి వెళ్ళాలంటే గోపాలం సాయం తీసుకోవాల్సి వచ్చింది ప్రతి సారీనూ!

మర్నాడు వంటింట్లో కాఫీ కలుపుతూ ఎందుకో ఇవతలికి వచ్చిన రాధ గుండె ఆగిపోయింది. అప్పుడే నిద్దర్లేచిన యువరాణీ వారు పై మెట్టు చివరి అంచు మీద నిలబడి కళ్ళు నులుముకుంటోంది. ఎవరిని పిలిచినా పిల్ల కంగారు పడి కింద పడుతుందేమో!

శబ్దం చేయకుండా ఒక్కో మెట్టూ కూడబలుక్కుని ఎక్కేసరికి రాధకి దేవుళ్ళంతా లైన్లో కనపడ్డారు. ఆ కోపంలో పిల్లదాన్ని ఒక్కటి పీకింది! అది గయ్యిమని గోల!

నాల్రోజులు సెలవు పెట్టి ఇంట్లో ఉండాలనీ నిర్ణయించుకుంది. పొద్దున్నే ఫోను తీసుకుని కిందకొచ్చి ఇహ మళ్ళీ రాత్రికే పైకి వెళ్దామని మధ్యహ్నం  హాల్లోనే సోఫాలో నడుం వాల్చడం మొదలుపెట్టింది, అత్తగారు పెట్టే సీరియల్ హింసను భరిస్తూ!

ఈ లోపు ఆవిడ ఒకరోజు మధ్యాహ్నం “అమ్మాయ్ రాధా, నీ ఆకుపచ్చ కు పింక్ అంచు పట్టు చీర ఎన్నాళ్ళయిందో చూసి, పట్రా ఓ సారి చూద్దాం” అంది. “ఇప్పుడా?” అన్లేదు రాధ! చచ్చినట్టు తీసి చూపించాలి. లేదంటే మర్నాడు ఆడపడుచు ఆడపోలిసు మల్లే ఫోన్ చేసి “ఏవిటీ, పాపం అమ్మ నీ చీరె చూడాలని ముచ్చటపడితే తర్వాత అన్నావుటా? పాపం పెద్దవాళ్ళు కదోయ్ రాధా, ఓపిక చేసుకోవాలోయ్, పాపం, మా అమ్మ ఎన్ని కష్టాలు పడిందో చిన్నప్పుడు! బొగ్గుల కుంపటి మీద వంట కూడా చేసింది” అని నీతి చంద్రిక వల్లిస్తుంది. దానికంటే ఆ చీరేదో చూపించడమే నయం!

మరో రోజు ఏదో మాటల్లో పడి టీవీరిమోట్ పట్టుకుని కిదకొచ్చేసిన రాధ దాన్ని కిందే మర్చిపోయింది. రాత్రి టీవీ చూడ్డానికి లేదు. గోపాలానికి మరీ బద్ధకం! “ప్లీజోయ్, వెళ్ళి పట్రా” అన్నాడు బద్ధకంగా చూస్తూ!

బెడ్ రూము పైన ఉండటం ఎంత హింసో రాధకి నెమ్మదిగా అర్థమవుతోంది. గోపాలం ఆఫీసుకు రెడీ అయి కిందకు దిగి, “రాధా, రాధా” అని కొంపలు మునిగినట్టు కేకలు పెడతాడు. ఏవిటా అని బాల్కనీలోంచి తొంగి చూస్తే “నా లాప్ టాప్ బాగ్ మర్చిపోయాను, పట్రావా ప్లీజ్?”
ఆఫీసుకెళ్ళే మనిషి లాప్ టాప్ ఎలా మర్చిపోతాడో రాధకి అర్థం కాదు. పోనీ అదేవన్నా కర్చీఫా, పెన్సిలా పై నుంచి విసిరేయడానికి! చచ్చినట్టు దిగాలి!దిగడంతోనే అవదుగా, మళ్ళీ ఎక్కాలి!

అత్తా మామలు కదిలి ఊరెళ్ళే పరిస్థితి ఏవైనా కనపడితే రాధ కింది బెడ్ రూముకి మారిపోయి పై బెడ్ రూము అతిధులకు ఇచ్చేందుకు సిద్ధపడింది. వాళ్లకా ఉద్దేశం ఉన్నట్టు కనపళ్ళేదు సరి కదా, పల్లెలో ఇల్లు పంతులు గారికి అద్దెకిచ్చేమని ఎవరికో ఫోన్లో చెప్తుంటే విని నీరసం వచ్చి పడింది.

మూడు బెడ్ రూముల అప్పార్ట్మెంట్లో హాయిగా రాజభోగాలు అనుభవించిన రోజులు కళ్ళముందు కనిపించాయి రాధకి! అసలు లిఫ్ట్ లో తప్ప ఎప్పుడైనా మెట్లు వాడిందా తను? ఛీ, వాడినా బాగుండేది…కాస్త ప్రాక్టీసన్నా ఉండేది.

ఇష్టమైనట్టు వుడ్ వర్కూ అదీ చేయించుకున్నాం కదాని పుస్తకాలూ డీవీడీలూ అన్నీ తమ రూములోనే ఉంచారు. సీరియల్స్ బోరు కొట్టిన అత్తగారు ఒకరోజు ఆ డీవీడీలన్నీ కిందకు తెమ్మన్నారు. ఇహ అవి కిందే వదిలేసింది రాధ!

మోకాళ్ల నొప్పులు మరీ ఎక్కువ కావడంతో  డాక్టర్ దగ్గరికెళ్ళక తప్పలేదు. డాక్టర్ ఒక సుత్తి తీసుకుని రెండు మోకాళ్ళ మీదా నాలుగేసి దెబ్బలేసి, అన్నాడు “లాభం లేదు, మీ మోకాళ్ళు అరిగిపోయాయి. ఇప్పుడే ఆపరేషన్ వద్దులే గానీ, జాగ్రత్తగా ఉండాలి మరి”

“జాగ్రత్తంటే?”

“ఏముంది? మెట్లెక్కకూడదు”

అదిరిపడింది రాధ! “మెట్లెక్కకూడదా?”
“అవును, ఎక్కువ వాకింగ్ కూడా వద్దు. ఇంట్లోవరకే! మెట్లెక్కడం, అప్ లో నడవడం కొన్నాళ్ళు పూర్తిగా అవాయిడ్ చెయ్యాలి మీరు”

ఇంటికొచ్చాక ఈ ప్రసక్తి రాగానే అత్తామామలు తమ రూములోకెళ్ళి టీవీ చూడ్డం మొదలు పెట్టారు.

చూస్తూ చూస్తూ వాళ్లని పైన బెడ్ రూములో ఉండమని చెప్పాలేదు. నిజానికి ఆ రూము ఇవ్వడానికి మనసే ఒప్పదులే తనకి!

తర్జన భర్జనలు పడ్డాక ఇప్పుడు రాధ____________________
కిచెన్ పక్కనే ఉన్న 10X10 స్టోర్ రూములో ఒక దీవాన్ కాట్ వేసుకుని దాని మీద పడుకుంటోంది రోజు! అక్కడే ఒక పాత చెక్క బీరువా పడేసి ఉంటే దాంట్లో బట్టలు సర్దుకుంది.

అదీ డూప్లెక్స్ వైభవం!

రాధ మొహంలో ఇదివరకున్న ఉత్సాహం, సంతోషం లేవు. అప్పుడప్పుడూ “ఏం డూప్లెక్స్ ఇల్లో! హాయిగా ఒకటే ఇల్లు ఐదారు బెడ్ రూముల్తో వేసుకున్నా బాగుండేది” అని గొణుగుతుంది.

ఈ మధ్య ఎవరన్నా గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో విల్లా________అంటే చాలు వెర్రి కేక పెట్టి “అమ్మో, ఒద్దొద్దు! తీసుకోవద్దు. తీసుకున్నా…మీరు కింద బెడ్ రూము ఉంచేసుకోండి”  అని
తలా తోకా లేకుండా అరగంట మాట్లాడుతోంది ఆపకుండా!

6 thoughts on “డూప్లెక్స్ భోగం

  1. పాపం రాధ అమాయకురాలు లా ఉంది. కొంచెం ప్లాన్ చేసుకుంటే ఒక నెల్లోనే అత్తామామ వాళ్ళ ఊరికి వెళ్ళిపోయి ఉండేవారు. భర్త తన లాప్టాప్ తెచ్చుకోవడమే కాదు అవసరమైతే రాధకి బొట్టు బిళ్ళలు తెచ్చి ఇచ్చేవాడు……. దహా

  2. ముగింపు ముందే తెలిసిపోయినా చివరిదాకా చదివించేలా, సరదాగా ఉందీ కథ. ఈ డూప్లెక్స్ ఇళ్ళ మోజు ఇంతలా పెరిగిపోవటానికి సినిమాలూ, ‘జీడిపాకం’ టీవీ సీరియళ్ళే సగం కారణమనిపిస్తుంది!

  3. store room lo enduku? aa deewaanedo sukhamgaa hall lone vesukovachu kadaa. radha kashtaalu boledu!

    keella noppulaa, attagaaru, adapaduchu maatalu – veetilo priority attagari maatalakaa :).

  4. పాపం రాధ బాధలన్నీ ఆలోచించాలిసినవే, అయ్యో పాపం రాధ 🙁

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *