మాలిక పత్రిక

రచన: కృష్ణ మణి

…

గుల్ఫారం దంచి
లొట్లు నిమ్పిండు గౌండ్ల రాజన్న
అట్ల నింపిండో లేడో
గప్పుడే దిగిన్రు
ఎల్లిగాడు మల్లిగాడు

పెడ్లాం పిల్లలను
గాలిదేవునికి గిరివిబెట్టిండు ఎల్లిగాడు
పెండ్లికానక
దుకాన్లనే ముంతతోని సంసారం జేస్తుండు మల్లిగాడు

మాటలు జూస్తే
మూటలు నిండుతయి
బతికిశెడ్డ దొరలమని
గాలిల కోటలు కడ్తరు సొక్కమైనోళ్ళు
శింపిరి గడ్డం మాశిన బట్టల కశీరు దూలాలు

ఎల్లిగాని నొసలుకు
సూరెండ గుచ్చితే అర్దమయ్యింది
అద్దుమరాతిరి ఇల్లు జేరింది
బరిగడుపున తిందామంటే
పెండ్లాం సదువుడికీ ఎక్కడలేని రోషం
పిల్లలు జూస్తుండంగ
తల్లి ఈపు అట్టలు దేలినయి

ముద్దు జెద్దామంటే
గూట్లపిట్టలోలె బెదురుతరు పొరలు
ఎవడు జెప్పిన తిప్పలురా ఎల్లిగా
ఏం బతుకురా నీది
బతికినా సచ్చినా
లెక్కలకు రాని పురుగువి
అని నాయినమ్మ కలకలానవట్టే

మన్సు మర్లి
సంసారం చింత జెయ్యవట్టే బుద్ధిమంతుడు
అంతల్నే వొచ్చిండు మాయల మల్లిగాడు
ఓ ఎల్లన్నో … ఏం సుఖమే నీదో
రాతిరి ఒదినే పండనియ్యలేదా ఏందని పరాచకం

ఎల్లిగాని పెడ్లాం పన్లు పటపటాని కొర్కవట్టింది
జెంగిలి బాడ్కావ్ అనుకుంటా
పెండ్లి జేస్కొని కాలవడరాదురా మల్లిగా
అని ముసలమ్మ సాపెన

మా అన్నని జూస్తలేమే పెద్ద నాయనమ్మ
ఏగుతుంది సాలదా
ఇంక నాకెందుకే అని
ఎల్లిగాని చెవిల జొర్రీగ గుయ్యిమనట్లు
ఓ ఎల్లన్న
ఎల్లే జల్ది
పండుతాటికల్లు తెచ్చిండు జంగన్న
అని మెల్లంగ గెల్కిండు

ఇంకేంది నాల్కె జివ్వుమని
ఇంట్ల నిలవదనియ్యద్
దీని బర్రె మొకం ముండది ఇదొకటి నా పానానికని
అంగేసుకుంటా సరసరా ఆకిలి దాటి
ఉయ్యాల ఊగినట్లు ఉర్కవట్టే
సిగ్గు శరం లేనొడు ఏంజెప్పాలె