March 29, 2024

టీ కప్పు రేపిన తుఫాను

రచన: కె.ఝాన్సీకుమారి

కాలింగ్‌ బెల్‌ అదే పనిగా మోగుతూంది. బాత్‌రూం నుంచి బయటికి వచ్చిన పద్మజ గబగబా తలుపు దగ్గరి కెళుతూ గదిలోకి చూసింది. కంప్యూటర్‌ ముందు కూర్చుని వున్నాడు రాఘవ.

నేను బాత్‌రూంలో వున్నాను. కాస్త మీరు తలుపు తీసివుండవచ్చు కదా అంది తలుపు గడియ తీస్తూ. “నేను ఇంటర్నిట్‌లో ఉన్నాను” అన్నాడు అక్కడి నుంచి కదలడం కష్టం అన్నట్టుగా. పక్కఫ్లాట్లో వుంటున్న శైలజ లోపలికి వచ్చింది చేతిలో ఒక చిన్న గిన్నెతో. పద్మజ అమెరికాలో ఉన్న కొడుకు సుధీర్‌తో, ఆస్ట్రేలియాలో వున్న కూతురు రవళి కుటుంబంలో చాటింగ్‌ చేయడానికి మాత్రమే కంప్యూటర్‌ ముందు కూర్చుంటుంది. వెబ్‌కాంలో మనవడు, మనవరాలి ఫోటోలు చూసేటప్పుడు ఆ కంప్యూటర్‌ అంటే ఇష్టం. మిగతా టైం అంతా ఆ కంప్యూటర్‌ గది రాఘవ సామ్రాజ్యం. ‘ఆంటీ కొంచెం పంచందార ఇవ్వండి’ అంది శైలజ గిన్నె పద్మజ చేతికిస్తూ. పద్మజ వంట ఇంట్లోకి బయలుదేరింది. ఎంత తొందరగా చక్కెర ఇచ్చి అంత తొందరగా శైలజను పంపించేద్దామా! అని “పద్మజా నాకు ఒక టీ ఇస్తావా?”

అన్నాడు రాఘవ వచ్చి ‘ఇందాకా ఇంటర్నెట్‌లో బిజీ అన్నారుగా’ అంది పద్మజ. ‘ఇప్పుడు శైలజ వచ్చిందిగా ఇద్దరం తాగుదాం ఏమంటావు శైలూ” అన్నాడు రాఘవ. “ఆంటీ చేసే టీ నాకు చాలా ఇష్టం అంకుల్‌” అంది శైలజ కుర్చీలో కూర్చుంటూ. ఇక తప్పదనుకుంటూ వంటింట్లోకెళ్ళింది పద్మజ. స్టౌ మీద టీకి నీళ్ళు పడేసింది. అల్లం దంచసాగింది. శైలజ, శ్రీనిధి ప్రక్క ఫ్లాట్‌లో చేరి 4 నెలలు అయింది. శైలజ సినిమాలో ప్రవేశించడానికి ప్రయాత్నాలు చేస్తూంది. పార్టీకు వెళ్ళడం, రకరకాల సినిమాలకు సంబంధించిన వ్యక్తులను కలవడం శైలజ ప్రస్తుతం చేస్తున్న పని. శ్రీనిధి ఒక మల్టీనేషనల్‌ కంపెనీలో పని చేస్తుంది. ఇద్దరు కలిసి ఫ్లాట్‌ తీసుకుని వుంటున్నారు.
శైలజ రాఘవతో, పద్మజతో కలివిడిగా వుండేది. అప్పుడప్పుడు చక్కెర, టీ పొడి ఏదైనా కూరవుంటే ఇవ్వమని వచ్చేది. ఈ మధ్య రోజూ రాకపోకలు ఎక్కువయ్యాయి. ఉదయాన్నే రావడం, రాఘవ ఇద్దరికీ టీ చేయమనడం పద్మజ టీ చేస్తున్నప్పుడు రాఘవ, శైలజ నెమ్మదిగా మాట్లాడ్డం ఇవన్నీ పద్మజ గమనిస్తూ వుంది. ‘‘పద్మజ టీ అయిందా?’’ అనే రాఘవ మాటతో ఈ లోకంలోకి వచ్చింది పద్మజ. ఏమిటి వీళ్ళ గుసగుసకు అర్థం మనవడు మనవరాలు ఉన్న రాఘవ శైలజతో `ఆ ఆలోచనే భయంకరమనిపించింది పద్మజకు. మరి వీళ్ల ప్రవర్తనకు అర్థమేంటి అనుకుంటూ టీ కప్పుల్లోకి వంచి ఆ ట్రే తీసుకుంటూ వుండగా అది కిందపడడం, కప్పు పగలడం, టీ నేల మీద ఒలకడం ముక్కలు వంట్లింతా చెల్లాచెదరుగా పడడం జరిగింది. “పద్మజా ఏమైంది?” అంటూ రాఘవ వంటింట్లోకి వచ్చాడు. వెనకే శైలు. అక్కడ జరిగింది చూడగానే ‘‘సారీ ఆంటీ” అని పద్మజతో అని, అంకుల్‌ నేను ఒకరిని కలవాలి వస్తాను’’ అని వెళ్ళి పోయింది శైలు.

మనసంతా చికాగ్గా వుండడం కళ్ళ వెంబడి నీళ్ళు కారుతూ వుండటంతో తమ గదిలోకి వెళ్ళి మంచం మీద కూర్చుంది. వంటింట్లో రాఘవ ఒక బట్ట తడిపి టీ మరకలన్ని తుడిచాడు. టీ కప్పు ముక్కలన్నీ తీసేసి శుభ్రం చేసి అంతా సర్దేశాడు. “పద్మజ ఎందుకో చాలా చిరాగ్గా వుంది. తామిద్దరు బయటికి వెళ్ళి కూడా చాలా రోజులయింది. పద్మజను లంచ్‌కి బయటికి తీసుకెళ్ళాలి అనుకున్నాడు రాఘవ. కాస్సేపటికి నెమ్మదిగా సర్దుకుంది పద్మజ. అయ్యో వంట్లిల్లు ఒక రణ రంగంలా వుంటుంది. ఆస్యం అయితే ఆ టీ మరకలు పట్టేస్తాయి అనుకుంటూ వంటింట్లోకి వచ్చేసరికే రాఘవ బయటకు వస్తున్నాడు.
‘‘ఏమండి జాగ్రత్త వంటిల్లంతా టీ కప్పు ముక్కలు, టీ ఒలికి పోయింది ఇప్పుడే శుభ్రం చేసేస్తాను’’ అంది పద్మజ. ‘‘మొత్తం శుభ్రం అయిపోయింది’’ అన్నాడు రాఘవ అయ్యో మీరు చేశారా? నేనేదో ఆలోచిస్తూ అలా కూర్చుండి పోయాను’’ అంది పద్మజ.
‘‘ఫర్వాలేదు ఎవరు చేస్తే ఏముంది. పద విశ్రాంతి తీసుకుందువు గాని’’ అన్నాడు రాఘవ.
‘‘ఇంకా వంట ప్రారంభించలేదు’’ అంది పద్మజ. ‘‘ఈ రోజు వంట గింట అంతా బంద్‌. బయటకెళ్ళి ఎక్కడైనా భోజనం చేద్దాం’’ అన్నాడు రాఘవ.
ఇద్దరూ బషీర్‌ షాన్‌బాగ్‌ హోటల్‌లో భోజనం చేసి, ప్రసాద్‌ ఐమాక్స్ లో సినిమా చూసి, సాయంత్రం లుంబినీ పార్క్‌లో కాస్సేపు తిరిగి వస్తూ, ఇంటి దగ్గరే ఉన్న మెస్‌లో పుల్కాలు, కూర తీసుకుని ఇంటికి వచ్చారు. చాలా రోజుల తర్వాత హాయిగా గడిపిన భావన ఇద్దరికి. రేపు పిల్లలకి ఈ కబుర్లన్నీ చెప్పాలి అనుకుని పడుకుంది పద్మజ.
ఉదయం చిన్న చిన్న చప్పుళ్ళు, గదిలో లైట్‌ వెలుతురికి మెలకువ వచ్చింది పద్మజకి. గడియారం కేసి చూసింది. 5 గంటలు కావస్తుంది. ఎదురుగా ఒక బ్యాగ్‌తో తయారయి నుంచున్న రాఘవ కనిపించాడు. ప్రశ్నార్థకంగా చూసింది అతని వేపు.
‘‘పద్మజా రాత్రి మా ఫ్రెండ్‌ ఫోన్‌ చేశాడు. నేను నల్గొండ వెళ్లున్నాను. రేపు సాయంత్రానికి తిరిగి వస్తాను. నీవిప్పుడే లేవడం ఎందుకు? హాయిగా పడుకో నేను 5:30 బస్‌కి బయలుదేరుతాను’’ అన్నాడు రాఘవ.
‘‘ఏ ఫ్రెండు? ఏమిటంత అవసరమైన పని’’ అడిగింది పద్మజ.
ఆ ఫ్రెండు నీకు తెలియదులే. నాకు బస్‌కి వేళవుతుంది. రేపు సాయంత్రం అన్నీ చెబుతానుగా వస్తా మరి’’ అంటూ ముందుకు కదిలాడు రాఘవ.
ఆశ్చర్యంగా అతడిని చూస్తూ అతడు వెళ్ళాక తలుపు వేసుకుని వచ్చిపడుకుంది పద్మజ. ‘ఎవరీ కొత్త ఫ్రెండు`ఆడా? మగా? ఏమిటా సమస్య తనకు చెప్ప వచ్చుగా. అంత అర్థం చేసుకోలేని దానిని కానుగా?’ ఇలాంటి ఆలోచనతో ఎప్పుడు నిద్రపట్టిందో తెలియదు పద్మజకు. అదే పనిగా విడవకుండా కాలింగ్‌ బెల్‌ మ్రోగుతూ వుండటంతో మెలకువ వచ్చింది పద్మజకు. టైం తొమ్మిది అయింది. అంటే మల్లిక ఒకసారి వచ్చి తను లేవక పోతే మిగతా ఇళ్ళలో పని చేసుకుని మళ్ళి వచ్చిందన్నమాట అనుకుంటూ తలుపు తీసింది. పద్మజ.
“అదేంటమ్మగారూ అలా పడుకుండిపోయారు. ప్రాణం బాగానే వుంది కదా? అయ్యగారేరి కనిపించరేం” అంటూ గబగబా ఇల్లు వూడుస్తూ ప్రశ్నల పరంపర కురిపించింది పనిమనిషి మల్లిక.
‘‘ఏమో నిద్ర పట్టేసింది. మీ అయ్యగారు పని మీద ఊరు వెళ్ళారు. నేను బాగానే వున్నాను. నువ్వు పని తెముల్చుకో. వెళ్ళి టీఫిన్‌ తీసుకుని వద్దువుగాని ఇద్దరం తిందాం’’ అన్నది పద్మజ అక్కడ ఉంటే ఇబ్బందనిపించి బాత్‌రూంలోకి దారి తీసింది.
మల్లిక ఇడ్లీ తీసుకు వచ్చేసరికి స్నానం, పూజ పూర్తి చేసుకుని కుక్కర్‌ పెట్టేసింది. వంటయ్యాక వంట ఇల్లు సర్దుతూవుంటే ముందు రోజు శైలజ పంచదార కావాలని ఇచ్చిన గిన్నె స్టౌ పక్కన కనిపించింది. ‘గిన్నె ఇచ్చేయాలి లేకుంటే ఆ వంకతో ఇంకోసారి వస్తుంది. అయినా ఈ రోజు ఇంకా రాలేదు. వాళ్ళ అంకుల్‌ లేరని పసిగట్టిందా ఏమిటి’ ఆలోచను పక్కదారి పడుతున్నట్లు అనిపించి పక్క ఫ్లాట్‌కు వెళ్ళింది పద్మజ ఆ గిన్నె తీసుకుని.
శ్రీనిధి తలుపు తీసింది ‘‘రండి ఆంటీ’’ అంటూ, ‘‘ఆంటీ టీ తాగండి’’ అంటూ లోపలికెళ్ళి ఇంకో టీ కప్పుతో వచ్చింది శ్రీనిధి. ‘‘శ్రీనిధి టీ చాలా బాగుంది’’ అంది టీ త్రాగి కప్పు కింద పెడుతూ పద్మజ. ‘‘ఆంటీ టీ చేయడమొక్కటే నా వంతు. వంట శైలూనే చేస్తూంది, చాలా బాగా చేస్తుంది’’ అంది శ్రీనిధి. శైలూ ఏది కనిపించదే’’ అంది పద్మజ. ‘‘నల్గొండ వెళ్ళిందాండి’’ అంది శ్రీనిధి.
ఉలిక్కిపడి సర్దుకుంది పద్మజ. శ్రీనిధి టీవి సౌండ్‌ తగ్గించడంలో మునిగి ఉండటంతో గమనించలేదు. ‘‘నిన్న రాత్రి ఎవరితో చాలా సేపు ఫోన్లో మాట్లాండిందాంటి. ఉదయం నాలుగు గంటలకే లేచింది. 6గంటల బస్‌కి నల్గొండకు వెళ్తానని, రేపు సాయంత్రం వస్తానని చెప్పిందాంటి. వివరాన్నీ వచ్చాక చెబుతాను” అంది. “శైలూ లేదు కదా లంచ్‌ తెప్పిస్తాను. మీరు కూడా రండి అంకుల్‌ లేరని చెప్పారుగా కలిసి భోజనం చేద్దాం’’ అంది శ్రీనిధి.
‘‘లేదు అంకుల్‌ వచ్చేస్తానన్నారు. ఇంకోసారి బయటకు వెళ్దాం. తలనొప్పిగా వుంది’’ అని చెప్పి లేచి వచ్చేసింది పద్మజ. తన ఫ్లాట్‌కి ఎలా వచ్చిందో కూడా తెలియదు. తలుపు గడివేసి సోఫాలో కూబడింది. అంతే కట్టు తెంచుకున్నట్టు దు:ఖం పొంగిరాసాగింది. అంటే రాత్రి రాఘవకు వచ్చిన ఫోన్‌ శైలూ నుంచా. నల్గొండకు ఎందుకు? ఎలాంటి వార్త వినవలసి వస్తుందో. ఇన్నేళ్లు బాగా జరిగిన సంసారంలో మనవలు వున్న ఈ వయసులో తనకీ కష్టం ఏమిటి. తనేమి చెయ్యాలి ముందు? తమ్ముడి దగ్గరికి వెళ్తుంది. పిల్లలిద్దరూ ఎప్పుడూ రమ్మని పిలుస్తూనే వున్నారు. ఏ సంగతి చెప్పకుండా వాళ్ళిద్దరి దగ్గర వుండి వచ్చాకా ఆలోచించాలి. పాస్‌పోర్ట్‌ తీసుకోవడం మరచిపోకూడదు. ఇంత వరకు బంధువుల్లో, స్నేహితుల్లో తమ కుటుంబానికి చాలా మంచి పేరుంది. ఎవరితో ఈ విషయం చర్చించకూడదు. ఇలా సాగుతున్నాయి పద్మజ ఆలోచనలు. లేచి తన బట్టలు సర్దుకుంది, రెండు బ్యాగులయ్యాయి.
రాఘవతో తన పెళ్ళి, అత్త మామలు, ఆడపడుచు, బావగారు. తోడికోడలు, అందరు తనని అపురూపంగా చూసుకోవడం. చిన్న చిన్న అలకలు, తగాదాలు, ఆడపడుచు పెళ్ళి సమస్య. కొన్నాళ్లకు తన పిన్ని కొడుకు పూనా నుంచి హైదరాబాదు ట్రైనింగ్‌కి రావడం, తను పూనుకుని ఆడపడుచు పెళ్ళి పిన్ని కొడుకుతో జరిపించడం. పిల్లలు, బావగారు వాళ్ళు కొడుకు లండన్‌లో ఉద్యోగం రావడంతో అక్కడే స్థిర పడటం తమ పిల్లల చదువు, వారి పెళ్ళిళ్ళు. అన్నిటిలో తన పాత్ర. తను అన్నీ సమర్థవంతంగా నిర్వహించానని కుటుంబ సభ్యుందరికి తనంటే ప్రత్యేకమైన అభిమానం. చివరికి ఇప్పుడు రాఘవ తనకిచ్చిన బహుమానం. అన్నీ సినిమా రీళ్ళలాగ తిరుగుతున్నాయి. దు:ఖం తన్నుకుని వస్తూంది. కన్నీళ్ళు ఆగకుండా కారిపోతూనే వున్నాయి. అలా ఎంత సేపు ఏడుస్తూ వుందో… సొమ్మసిల్లి సోపాలోనే పడుకుండిపోయింది పద్మజ.
ఉదయం మెలకువ రాగానే ముందు రోజు జరిగిందంతా గుర్తుకువచ్చింది. ఆ రోజు గురువారం కావడంతో తలారా స్నానం చేసి బాబా ముందు దీపం వెలిగించి భక్తిగా మొక్కుకుంది. సాయి ఇన్నేళ్ళు నాకు తోడుగా వున్న నీవు ఈ కష్టం నుంచి బయట పడేయి అని మొక్కుకుంది. మళ్ళీ ఈ ఇంటికి తను వస్తుందో రాదు అనుకుంటూ రాఘవ కిష్టమయిన ముక్కల పులుసు, టమాటా పప్పు, బీన్స్‌ కూర, గోంగూర పచ్చడి, అప్పడాలు, వడియాలు వేయించింది. ఇల్లంతా శుభ్రం చేసింది. మొత్తం నీట్‌గా సర్దింది. తమ పెళ్ళయ్యాక రాఘవ మొదటి బోనస్‌తో కొన్న మంచాలు. ఒకసారి అరియర్స్‌తో కొన్న అల్ల్మైరా. తనకిచ్చిన డబ్బులో నుంచి దాచి కొన్న ట్రాన్‌సిస్టర్‌, ఒక షెల్ఫ్‌నిండా రాఘవ కిష్టమైన బుక్స్‌, పైన అరలో అందమైన భగవద్గీతోపదేశం పెయింటింగ్‌, చిన్నప్పుడు మూడోక్లాసులో అబ్బాయి చిన్న కుండపై వేసిన పెయింటింగ్‌, అమ్మాయికి వీణ కాంపిటిషన్‌లో వచ్చిన చిన్న వీణ, తమ కానీలో ఒకసారి వినాయక చవితికి అందరికి ఇచ్చిన ఒక ఫ్లవర్‌ వాజ్‌, అలా ఇంటి నిండా తీపి గుర్తులు ఒక్కొక్కటి చూస్తూ ఆలోచిస్తూ అలాగే నుంచుండిపోయింది పద్మజ. మధ్యాహ్నం అయింది భోజనం కూడా చేయలేదు. స్నానం చేసి తయారయింది. ‘‘ఇంకో పావు గంటలో వచ్చేస్తున్నా’’ అని రాఘవ ఫోను. ఇంతకు ముందు ఎక్కడికెళ్ళినా 2 గంటకొకసారి ఫోన్‌ చేసేవారు. ఇక ఆలోచనలు అనవసరం అనుకుంటూ లేచి వెళ్ళి స్టౌమీది ఒకవైపు పాలు మరోవైపు కాఫీకి డికాక్షన్‌ పడేసింది`పద్మజ.
ఇంతలో కాలింగ్‌ బెల్‌ మ్రోగింది. తలుపు తీసింది పద్మజ. గబగబా లోపలి కొచ్చాడు రాఘవ. “అక్కడ అస్సలు సిగ్నల్స్‌ అందలేదు. తర్వాత వీలు కాలేదు మళ్ళీ చేద్దామనుకునేసరికి చార్జింగ్‌ అయిపోయింది. మొబైల్‌ మీద కోపం వచ్చిందననుకో” అన్నాడు రాఘవ ఇప్పుడెన్ని మాటలు చెబుతున్నాడో అనుకున్నట్టు చూస్తూ వుండిపోయింది పద్మజ.
‘‘నీకో సర్‌ప్రైజింగ్‌ న్యూస్‌, శైలూ! దా ఆంటీకి ఇద్దరం కలిసి చెబుదాం’’ అన్నాడు రాఘవ. ‘‘ఇద్దరు కలిసి చెబుతారా? ఎంత ధైర్యం అనుకుంది పద్మజ.
‘‘ఆంటీ థాంక్యూ ఆంటీ, అంకుల్‌ బుణం ఈ జన్మలో తీర్చుకోలేను’’ అంది శైలజ. ‘అంకుల్‌ని తనకిచ్చేసి నందుకు థాంక్సు చెబుతుందా ఈ అమ్మాయి. ఎంత మారిపోయింది లోకం. ఎంత ధైర్యం ఈ పిల్లకి’ అనుకుంది పద్మజ. ఇంతలో శైలజ మొబైల్‌ రింగ్‌ అయింది. “వన్‌ మినట్‌ ఆంటీ” అని బయటి పరుగెత్తుకుని వెళ్ళి ఒకబ్బాయిని లోపలికి తీసుకు వచ్చింది.
“ఆంటీ ఇతడు విశ్వ. విశ్వను నేను పెళ్ళి చేసుకోబోతున్నాను. విశ్వ మా పద్మజా ఆంటీ” అని ఒకరినొకరికి పరిచయం చేసింది శైలజ. లవ్‌లీ ఆంటీ పద్మజ, స్వీటీ ఆంటీలాంటి అడ్జెక్టివ్స్‌ మరిచిపోయావు” అన్నాడు విశ్వ ‘‘నమస్తే ఆంటీ నేను మీకు తెలియదు కాని మీరు నాకు బాగా తెలుసు. ఎంత బాగా అంటే టీలో మీరు దంచి వేసే అల్లం. తులసికోట దగ్గర మీరు పాడే మంగళ హారతి, మీరు అద్భుతంగా అల్లం పచ్చిమిర్చి, కొత్తిమీర, జీలకర్రతో చేసే పెసరట్టు అంకుల్‌ ఇష్టమని చేసే మసాల వడ, మీ అబ్బాయి కిష్టమని చేసే కాప్సికం కూర, మీ అమ్మాయి కోసం చేసే బాదుషాలు, వాకిట్లో మీరు వేసే అందమయిన ముగ్గు, కర్టెన్‌ పై కుట్టిన గులాబి పువ్వు చాలా అంటీ’’ అన్నాడు విశ్వ నవ్వుతూ. ఇదేమిటి శైలజ తననసలు పట్టించుకోదని, వాళ్ళ అంకుల్‌ అంటే ఇష్టమని అనుకుంది పద్మజ మరి ఈ అబ్బాయే తన గురించి ఇంతగా చెబుతున్నాడంటే శైలజ తన గురించి ఎంత మాట్లాడి వుండాలి. అనవసరంగా తనే ఏదేదో ఊహించుకుని ఎంత పిచ్చిగా ప్రవర్తించింది అనుకుంది పద్మజ.
“ఆంటీ మా పెళ్ళికి డాడి ఒప్పుకోలేదు. నాకేమి తోచలేదు. అప్పుడు అంకుల్‌ నాకు ధైర్యం చెప్పారు. విశ్వని కలిసారు. ఎట్లాగైనా మా పెళ్ళి జరిపిస్తానన్నారు. మా నాన్నగారిని కలిసి మాట్లాడతానని ఆయన వివరాలడిగారు. అప్పుడే మయిందో తెలుసా ఆంటీ” అని ఆగింది శైలజ. రాఘవ అందుకున్నాడు. ‘‘శైలజ తండ్రి ఎవరో కాదు మనం మదనపల్లెలో ఉన్నపుడు నాతోబాటు మెడికల్‌ రెప్రజెంటేటివ్‌గా చేసేవాడు. భాష యాసగా ఉందనేదానివి నల్గొండ నరేంద్ర. బాగా డబ్బుందని ఏదో ఉద్యోగం చేయానులకుంటే, వాళ్ళు మదనపల్లి చుట్టుపక్కల వూళ్లు 10 కలిపి ఇచ్చారని సరదాగా వచ్చాడని చెప్పేవాడిని ` అతడే’’ అన్నాడు రాఘవ.
‘‘అల్లం టీ చేయడం నేర్పింది నరేంద్ర అన్నయ్యే కదండీ’’ అన్నది పద్మజ. ‘ఒక నెలగా ఈ మాటలే నడుస్తున్నాయి నాకు శైలుకు మధ్య. అన్నీ అయ్యాక నీకు చెబుదాం. అందర్ని అనవసరంగా టెన్షన్‌ పెట్టవద్దని ఎవరికి చెప్పలేదు. అందుకే నిన్న బయలుదేరి నరేంద్ర దగ్గరికి వెళ్ళాను. ముందు నన్ను చూడగానే సంతోషంతో పొంగిపోయాడు. శైలు వాళ్ళ విషయం మాట్లాడగానే కోపం తెచ్చుకున్నాడు, అరిచాడు. నెమ్మదిగా నచ్చచెప్పాక వాళ్ళ పెళ్ళికి ఒప్పుకున్నాడు” అని ముగించాడు రాఘవ.
‘‘పద్మజ, మా చెల్లెలెలా వుంది. త్వరలో వచ్చి తన చేతి పెసరట్లు తింటానని చెప్పాడు నరేంద్ర “అన్నాడు అతడే మళ్ళీ. మాటు రాకుండా వుండి పోయింది పద్మజ అందరి మాటలు వింటూ. రెండు నిముషాల్లో తేరుకుని కంగ్రాట్‌ శైలూ! నీకు కూడా విశ్వా” ఇప్పుడే వస్తానని బెడ్‌రూంలో కెళ్ళి తన సూట్‌ కేస్‌, ఎయిర్ బాగ్‌ మంచం కిందకి నెట్టేసింది. వంటింట్లోకెళ్ళి రాఘవ కిష్టమని మొన్న తెచ్చిన మైసూర్‌ పాక్‌ తెచ్చి అందరికి ఇచ్చింది.
‘‘ఆంటీ ఇది నా ఫేవరెట్‌ స్వీట్‌ మీకెలా తెలుసు’’ అన్నాడు విశ్వా. మొహాలు చూసుకున్నారు రాఘవ, పద్మజ.
“అన్నం ఒక్కటి పెట్టేస్తాను భోజనాలు చేద్దాం” అంది పద్మజ.
“అంతలోపల కాఫీ తాగుతాం” అన్నాడు రాఘవ.
“పదండి ఆంటీ నేను వీళ్ళకు కాఫీ ఇస్తాను, మీరు కుక్కర్‌ పెడుదురుగానీ “అంటూ పద్మజ వెనక బయు దేరింది శైలజ.
టీ కప్పుతో తుఫాను వెలిసి పోయింది అనుకుంటూ లోపలికి నడిచింది పద్మజ.

3 thoughts on “టీ కప్పు రేపిన తుఫాను

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *