మాలిక పత్రిక

రచన: ఝాన్సీరాణి.కె

టైం చూశాను.. 8:35 ఫర్వాలేదు.. ఇంకొక్క పది నిముషాల్లో రెండు బస్సున్నాయి. 5 నిముషాల తేడాతో కరెక్ట్ టైంకి ఆఫీసులో వుండవచ్చు అనుకుంది.  బాక్సుల్లో సర్దగా మిగిలినవి ఒక ప్లేట్‌లో తెచ్చుకున్నవి భవాని డైనింగ్‌ టేబుల్‌ దగ్గర కుర్చీలాగి కూర్చుని తినసాగింది. హడావిడిగా ఆ కొన్ని నిముషాలయినా కాళ్ళకు రెస్ట్‌ అనుకుంది. ‘ఈ రోజుల్లో ఉద్యోగం చేస్తున్న ఆడవాళ్ళందరికి ఈ వత్తిడి  తప్పదు. కొంతమందికి భర్తలు కూడా సాయం చేస్తారు.’ అలాసాగి పోతున్నాయి భవాని ఆలోచనలు.

‘భవానీ మీ బాస్‌ని 17 నుంచి 23 దాకా ఒక వారం  సెలవు కావాలని అడుగు. మా భాస్కరం మామయ్య 75వ పుట్టిన రోజుకి ఏవో పూజలు, హోమములు చేయిస్తున్నామని మామయ్య కొడుకు కిరణ్‌ ఫోన్‌ చేశాడు,’ అన్నాడు శ్రీధర్‌.

ఏమనాలో తోచలేదు భవానికి. భవాని పని చేస్తున్నది ఒక ప్రైవేట్‌ కంపెనీలో. కంపెనీ చాలా పెద్దది పేరున్న కంపెనీ. వాళ్ళకు ఒక ఆరు బ్రాంచీలున్నాయి. సెలవు దొరకడం చాలా కష్టం. ఇంకో ఇరవై రోజులలో బాలన్స్‌ షీట్‌ వర్క్‌ ప్రారంభవుతుంది. భవానీది ఇంపార్టెంట్‌ రోల్‌. అన్ని బ్రాంచీ డాటా కలెక్ట్‌ చేయడం, కావాల్సిన ఫార్మ్స్‌ అన్నీ తయారు చేయడం మొదలైనవన్నీ తన బాధ్యతే.

“ఏమిటి? మాట్లాడవు” అన్నాడు శ్రీధర్‌.

“అప్పటికి వీవుతుందో కాదో బాన్స్‌షీట్‌ వర్క్‌ వుంటుంది కదా” అంది భవాని.

“ఈ ఆఫీసులో పనులెప్పుడూ వుండేవే. ఈ అరుదైన కార్యక్రమం మాటిమాటికి రాదు కదా. అయినా అంత అవసరమైతే ఉద్యోగం మాని పడేయ్‌. నీ టాలెంట్‌కి బోలెడు ఉద్యోగాలస్తాయి. మా బంధువులు అందరూ వస్తున్న ఫంక్షన్‌ మనం తప్పనిసరిగా వెళ్ళాల్సిందే” అన్నాడు శ్రీధర్‌.

ఎంత దారుణంగా మాట్లాడుతున్నాడు శ్రీధర్‌. పదేళ్ళ ఎక్స్‌పీరియన్స్‌ వుంది తనకి. రేపోమాపో మేనేజరయ్యే అవకాశాలున్నాయి. ఆఫీసులో వర్క్‌ కల్చర్‌ బాగుంది. జీతం ఠంచనుగా 2వ తారీఖున  అక్కౌంట్‌లో పడిపోతుంది. ప్రయివేట్‌ రంగంలో మంచి పేరుంది తమ కంపెనీకి. అటువంటి కంపెనీని వదలి వేరే వుద్యోగం చూసుకోవాలా?’ భర్త కన్నార్పకుండా చూస్తూ వుండటంతో “పోనీ మొదటి రోజు, ఆఖరి రోజు సెవు పెడతాను మిగతా రోజు సాయంత్రం వెళ్దాం అంది” నెమ్మదిగా.

“భవానీ నాకేదైనా ఎక్కువసార్లు చెప్పడం అలవాటులేదని తెలుసు. నీవు సెలవు పెడుతున్నావు అంతే” అని బయటికి వెళ్ళిపోయాడు శ్రీధర్‌.

అతనికి కోపం తెప్పించినందుకు తలుపు తాళం పెట్టడం డ్యూటీ కూడా తనకే పడిందన్న మాట అనుకుని వుసూరుమంటూ తాళం చెవి తీసుకుంది భవాని.

శ్రీధర్‌ మంచివాడే, భార్యా పిల్లలను బాగా చూసుకుంటాడు. ఇంట్లో తన మాట నెగ్గాలి అంతే. ఎలాగోలా తంటాలు పడి ఆఫీసుకు   చేరుకుంది భవాని. ఆ రోజు బాస్‌ మీటింగ్‌ పెట్టాడు. పది రోజుల తర్వాత ప్రారంభించాల్సిన ప్రాజెక్ట్‌ గురించి, దాని తర్వాత చేయాల్సిన బాలన్స్‌ షీట్‌ వర్క్‌ గురించి 2 గంటలు మీటింగ్‌. తర్వాత ఊపిరి సలపనంత పని. ఇక లీవు గురించి ఆలోచించడానికి కూడా కుదరలేదు భవానికి. తర్వాత రోజు బాస్‌ బ్రాంచ్‌ విజిట్స్‌కి వెళ్ళాడు.

ఆ రోజు సాయంత్రం భవాని వచ్చేసరికి పిల్లలు వచ్చి వున్నారు. చైతన్య 6వ క్లాసు తేజ 4వ క్లాసు. పిల్లలిద్దరు సాయంత్రం స్నాక్స్‌ తిన్నాక కార్టూన్‌ నెట్‌ వర్క్‌ చూస్తున్నారు. సాయంత్రం పని ప్రారంభించింది భవాని. వేడి వేడి కాఫీ త్రాగి ఓపిక తెచ్చుకుని గంట దాటింది. శ్రీధర్‌ ఇంకా రాలేదు. 7 కాగానే పిల్లలు టీ.వీ. ఆఫ్‌ చేసి   రూంలో కూర్చుని హోంవర్క్‌ చేసుకుని చదువుకుంటారు. 6:30 కల్లా శ్రీధర్‌ వచ్చేస్తాడు. రోజు భవాని వచ్చేసరికి 7:30 దాటుతుంది. కానీ ఆ రోజు బస్‌ వెంటనే దొరకడం, కూరలు తేవాల్సిన పనిలేక పోవడంతో తొందరగా వచ్చింది. ‘ఆఫీస్‌లో లేటయిందా? ఎవరైనా కలిసారా?’ దారిలో బండి ఆగిపోయిందా?’ శ్రీధర్‌ చెల్లెలు గీత దగ్గరికి వెళ్ళాడా?’ అలా సాగుతున్నాయి భవాని ఆలోచను. కుక్కర్‌ పెడదామని లేచింది ఇంతలో మొబైల్‌ రింగ్‌ అయింది. శ్రీధర్‌ దగ్గరి నుంచి కాల్‌.

‘భవానీ! గీతకి ఆక్సిడెంట్‌ అయిందని ప్రసాద్‌ ఫోన్‌ చేశాడు. నేను హాస్పిటల్‌కి వచ్చాను” అన్నాడు శ్రీధర్‌

“గీత ఎలా ఉంది?’ ఏ హాస్పిటల్‌” అడిగింది భవాని.

“కరుణ నర్సింగ్‌ హోమ్. నీవు మాకందరికి వంట చేసి టేబుల్‌ మీద సర్దేసి, రాత్రికి ఇక్కడ ఉండేలా రా’ అన్నాడు  శ్రీధర్‌. గబగబ వంట చేసి అన్ని టేబుల్‌ మీద సర్ది, తను తిని, రాత్రికి కావల్సినవి తీసుకుని, పిల్లలకు అన్నీ ఎక్కడ ఉన్నా యో చెప్పి, ఇంటి గురించి జాగ్రత్తలు చెప్పి బయుదేరింది భవాని.

నర్సింగ్‌ హోమ్ ముందు ఆటో దిగేసరికి శ్రీధర్‌ ఎదురొచ్చాడు.

“గీత ఎలావుంది?” అడిగింది భవాని.

“ఇందాకే మెలకువ వచ్చి మాట్లాడింది” అన్నాడు శ్రీధర్‌.

‘పెద్ద దెబ్బలా?’ అంది గీత.

“స్కూటరిస్టు కొట్టేయడంతో డివైడర్‌ మీద పడ్డది. దాంతో తల దగ్గర దెబ్బ తగిలింది. 5 కుట్లు పడ్డాయి. అనస్తీషియా ఇచ్చారు. మగత ఇప్పడే వీడి మాట్లాడింది” అన్నాడు శ్రీధర్‌ బాస్కెట్‌ అందుకుని ముందుకు నడుస్తూ.

రూంలో మంచం మీద పడుకుని వుంది గీత. పక్కన బెంచ్‌ మీద చాణక్య డీలాపడి కూర్చున్నాడు తల్లిని చూస్తూ. ప్రసాద్‌ మంచం ప్రక్కన స్టూల్‌ మీద కూర్చుని భార్యకు ధైర్యం చెబుతున్నాడు.

“గీతా ఎలా వున్నావు?” అంది భవాని గీత మీద చేయి వేసి.

“వదినా!” అని భవాని చెయ్యి గట్టిగా పట్టుకుని ఏడ్చేసింది గీత.

“ఊరుకో, భగవంతుడి దయ వల్ల ఏమి కాలేదు. ఊరుకో చాణక్య భయపడుతాడు” అంది ఓదారుస్తూ.

“భవానీ ఇలా కూర్చో” అన్నాడు ప్రసాద్‌.

“అన్ని టేబుల్‌ మీద సర్దేశాను. భోజనం చేయండి. ఉదయం మీరు తొందరగా వస్తే నేను వెళ్ళి పిల్లల సంగతి చూస్తాను” అంది భవాని.

“అన్నయ్యా!  మీరు కూడా మా ఇంట్లోనే పడుకోరాదు” అంది భవాని.

“లేదులే ఇంటికెళ్ళి, మళ్ళీ పొద్దున వస్తాలే” అన్నాడు ప్రసాద్‌.

వాళ్ళు వెళ్ళాక ‘గీతా అసలేమయింది చెప్పు’ అంది భవాని.

“వదినా ఈవాళ ఒకటి కాదు రెండు గండాలు తప్పాయి” అంది గీత.

“అదేమిటి?” అంది కంగారుగా భవాని.

“అసలేమయిందేంటే ఈ రోజు ఉదయం ఆయనకు, నాకు గొడవ అయింది. మా భాస్కరం మామయ్య 75వ పుట్టిన రోజు గురించి వారం రోజు ఫంక్షన్‌ గురించి సెలవు పెట్టమన్నాను. చాణక్యను కూడా స్కూల్‌కి సెలవు పెట్టమని చెబుదామన్నాను. ప్రసాద్‌ నా మీద ఇంత ఎత్తున లేచారు. ‘వారం రోజుల సెలవు ఆ రోజు అక్కడ కూర్చుని వాడిని సపోర్ట్‌ చేస్తావనుకుంటే స్కూలు మానేయమంటావా?’ అన్నారు. వాడు టోర్నమెంట్‌కి పై సంవత్సరం వెళతాడు. మా మామయ్య 75వ పుట్టిన రోజు మళ్ళీ రాదు అన్నాను. తనకి చాలా కోపం వచ్చింది. మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయారు” అని ఆగింది.

అన్నాచెలెళ్ళ యిద్దరిది ఒకటే బాట అనుకుంది భవాని.

“ఇంకొకటేమన్నారో తెలుసా వదినా! చాణక్య టాలెంట్‌ని నేను పైకి రానివ్వటం లేదన్నారు. వచ్చే సంవత్సరం అయితే వాడు పెద్దవాళ్ళతో ఆడాలి. మళ్ళీ మొదటి రౌండ్‌ నుంచి ఆడాలి. ఇప్పుడయితే సిక్స్త్‌ లెవల్‌లో వున్నాడు. స్టేట్‌ లెవల్‌ గురించి కూడా ఆలోచించు. టోర్నమెంట్‌కు ప్రాక్టీస్‌ వెళ్ళి సాయంత్రం డైరెక్ట్ గా ఫంక్షన్‌కి  రండి. నేను కూడా ఆఫీస్‌ నుంచి అటే వస్తాను. సాయంత్రం 7గంటల నుంచి మొత్తం అయ్యేంత దాకా అక్కడే వుండవచ్చు’ అని. ‘ ఈ విషయాలన్నీ ఆలోచిస్తూ రోడ్‌ మీద నడుస్తున్నాను. నాకు కోపంగా వుంది, చిరాగ్గా వుంది. వెనక సీటీబస్‌ హారన్‌ వేయడం నాకు వినిపించలేదు. ఒక కాలేజి అమ్మాయి పక్కకు లాగేయడంతో బ్రతికిపోయాను. నేను సర్దుకుని పక్కకి జరిగేసరికి  ఒక మెటార్‌ సైకిల్‌ నా మీదకు రావడం నేను ప్రక్కనే వున్న డివైడర్‌ పై పడడం తల మీద తగలడం జరిగిపోయాయి’ అంది గీత.

“అంత ఆలోచనతో నడుస్తావా రోడ్డు మీద. అయినా ప్రసాద్‌ తప్పేముంది. మీ మామయ్య మీకెంత ముఖ్యమో ప్రసాద్‌కి తన కొడుకు అంతకంటే ముఖ్యం. అది నాచురల్‌. నీకు కోపం రావడమే ఆశ్చర్యంగా వుంది. ప్రసాద్‌కు చెప్పావా ఇవన్నీ?” అంది భవాని.

“లేదు వదినా! తను గిల్టీగా ఫీలవుతాడేమో. తన మూలంగానే నేను ఆలోచన్లో పడి ఇలా ఆక్సిడెంట్ల పాలు కాబోయానని” అంది గీత.

“ఎప్పుడు  వీళ్ళ ఆలోచనలిలా వక్రంగానే ఉంటాయోమో” అనుకుంది భవాని.

“కాని వదినా ఆ డివైడేర్‌ మీద పడుతూండగా ఎన్ని ఆలోచనలు  వచ్చాయని. బ్రతుకుతానో లేవో అని జీవితం క్షణప్రాయం అనిపించింది. అంత చిన్న జీవితంలో నా కొడుకు లాలెంట్‌ ప్రూవ్‌ అయ్యే సమయంలో వాడి సంవత్సరం లాక్కోవడానికి నాకేమి హక్కుంది. అందుకే నాకు తెలివి రాగానే ప్రసాద్‌కి సారీ చెప్పాను.  ప్రసాద్‌కి అర్థం కాలేదు. ఆ క్షణాల్లోనే నాకు జీవితం విలువ తెలిసింది వదినా, దయచేసి ప్రసాద్‌కి సిటీబస్‌ సంగతి చెప్పకు వదినా” అని ముగించింది గీత. నాలుగు రోజు తర్వాత డిస్‌చార్జ్‌ అయి ఇంటికి వచ్చింది గీత. ‘నాలుగు రోజు రెస్ట్‌ తీసుకుని ఓపిక వచ్చాక ఇంటికి వెళ్దువు గాని’ అంది భవాని.

ఉదయం 4:30కి లేచింది భవాని వంట కాగానే, ఇడ్లీ చేసి హాట్‌ప్యాక్‌లో సర్దింది. అందరికి బాక్స్‌లు సర్దింది. ఇంతలో గీత లేచింది.  “తొందరగా బ్రష్‌ చేసుకో కాఫీ తాగుదాం” అంది భవాని. వదినా మరదళ్ళు ఇద్దరూ కాఫీ త్రాగారు. కాఫీ త్రాగుతున్నంత సేపు భవాని అప్పగింతలు పెడుతూనే  వుంది. “నీవు పూర్తిగా రెస్ట్‌ తీసుకో, మధ్యాహ్నం ప్రసాద్‌ వచ్చి  నీకు భోజనం పెట్టి వెళ్తాడు” అంది భవాని.

నాలుగు రోజుల తర్వాత వెళ్ళడంతో చాలా పని పెండింగ్‌ వుండటంతో బాగా లేట్‌ అయింది భవానీకి. పిల్లలు వచ్చేసి వుంటారు.  ప్రసాద్‌. శ్రీధర్‌ కూడా వచ్చేసి వుంటారు. శ్రీధర్‌ చాలా కోపంగా వుంటాడు. పైగా ఇంట్లో పేషంట్‌ అనుకుంటూ ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టిన భవానీ చేతిలోని బాగు సోఫాలో పడేసి కూబడింది.. ఆశ్చర్యంగా వంటింట్లో నుంచి కుక్కర్‌ విజిల్‌, సాంబారు ఘుమఘుమ ఇంగువ వేసిన తాలింపు వాసన బావ, బావమరదుల నవ్వులు  వినిపిస్తున్నాయి. గదిలో ఉండాల్సిన గీత వంటింటి ముందు కుర్చీలో కూర్చుని వారికి డైరెక్షన్లు ఇస్తూంది. ఇంకో గదిలో చాణక్య హోంవర్క్‌ చేసుకుంటూ చైతన్య, తేజ చేత హోంవర్క్‌ చేయిస్తున్నాడు.

“భవానీ! ముందు నీవు కాళ్ళు కడుక్కుని రా కాఫీ తాగుతూ కబుర్లు చెప్పుకుందాం” అన్నాడు ప్రసాద్‌.

“సారీ. చాలా లేట్‌ అయింది. చాణక్య ఇలారా” అని వాళ్ళకు తెచ్చిన పేస్ట్రీలు అవి ఇచ్చింది. గీతకు పళ్ళిచ్చింది. ఇక్కడ మీకు స్వీట్‌ కార్న్‌ తెచ్చాను అంది శ్రీధర్‌తో. భవానీ ముందు కాఫీ అన్నాడు ప్రసాద్‌.

ఆ పూటంతా సరదాగా గడిచిపోయింది. శ్రీధర్‌ కూడా ఏమి అనలేదు. రాత్రి పడుకోబోయే ముందు “భవానీ ధాంక్యూ ` గీతకు ఇంతగా చేసినందుకు. ఎంత ఇబ్బందయినా నీవు ఒక్కమాట కూడా మాట్లాడకుండా చాలా చేశావు!” అన్నాడు శ్రీధర్‌.

“అదేం మాటండీ,  గీత నాకు చెల్లెలు లాంటిది. అవసరమైనప్పుడు కాకపోతే ఇంకెందుకు ఒకరికొకరు” అంది భవానీ. “సారీ భవానీ, ఉద్యోగం మానేయి, వారం సెలవు అని ఎన్నెన్నో అన్నాను. మనకు ఇంతకంటే అవసరాలు ఎన్నొస్తాయో. గీత నాకు అన్నీ చెప్పింది. కాబట్టి నీవు సెలవు పెట్టకు, సాయంత్రం ఆఫీసయ్యాక మామయ్య ఫంక్షన్లకి వద్దువు గాని, నేను ఆఫీసు నుంచి వచ్చి పిల్లల్ని తయారు చేసి తీసుకు వస్తాను. గీత కూడా చాణక్య చెస్‌ ప్రాక్టీస్‌ అయ్యాక వస్తానంది” అన్నాడు శ్రీధర్‌.

*****