రచన: ఉమ జి
అనుదినమూ ఏవో చిన్న గొడవలతో
జీవనఝరిలో నిస్తేజంగా, స్తబ్దంగా
మిగిలిన నేను, తిరిగి నాలోనే
చైతన్యాన్ని చిలికిస్తాను, మనసున
అమృత మథనం సాగిస్తాను
ఏమీ తోచని జడత్వాన్ని పారదోలి
జీవం నింపే ఊహల సాక్షాత్కరించే
మనసు పొరలు మాటునున్న ఊటకు
ఊపిరి పోసి ప్రాణం నింపుతాను
సజీవంగా సాక్షాత్కారం చేస్తాను
నిష్కర్షగా మాట్లాడే మనుషులు
చెప్పే నిజాన్ని గ్రహించి, జాజి మల్లెల
పరిమళాలు మనసుకు అందేలా
వారి మంచితనాన్ని గ్రహించే
ప్రయత్నం చేస్తాను, సేతువు నందిస్తాను
చీకటిలో చిరుదివ్వె వలే
నీ తరగని స్నేహం, స్ఫూర్తి నిచ్చి
బాట చూపుతూ తిరిగి
తీరాలను చేరుస్తుంది, అడ్డొచ్చే
ప్రాకారాలను పారదోలుతుంది!