రచన: ఝాన్సీరాణి కె.
డాక్టర్ హరిత వార్డ్ రౌండ్ పూర్తి చేసుకుని బయటకు వస్తూంది. హరిత పేరు పొందిక గైనకాజిస్టు. హస్తవాసి మంచిదని రోగులను ప్రేమగా చూస్తుందని మంచిపేరు వుంది. ఆవిడ గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్లో పని చేస్తూంది.
హరిత భర్త ఆదిత్య కూడా డాక్టర్ ఆర్థోపెడిక్ సర్జన్. హైదరాబాద్లో ప్రైవేట్ హాస్పిటల్లో పని చేస్తున్నాడు. అంతేకాక చాలా క్లినిక్కి కూడా వెళ్ళి వస్తూంటాడు. క్రిటికల్ సర్జరీకి చాలా నర్సింగ్ హోమ్స్, కార్పొరేట్ హాస్పిటల్స్ నుంచి కూడా ఆదిత్యకు పిలుపు వస్తూ వుంటుంది. వారిది చాలాఅనోన్య దాంపత్యం ఆదిత్య, హరితకు ఒకే కూతురు చిరిత టెన్త్ క్లాస్ చదువుతూంది.
“మేడమ్, ఒక పేషెంట్ కడుపులో నొప్పి అంటూ వచ్చింది. గదిముందు బెంచిపై కూర్చోబెట్టి వచ్చాను” అంది నర్స్ విజయ.
పద వస్తున్నానంటూ కన్సల్టింగ్ రూం వైపు నడుస్తున్న హరిత ఒకక్షణం అలాగే నిలుచుండి పోయింది. ఆ మొహం ఎక్కడో చూసినట్లనిపించింది. మరో రెండు క్షణాలకి గుర్తుకి వచ్చింది తను ఆ మొహన్ని ఎక్కడ చూసిందో.
వారం రోజుల క్రితం ఆదిత్య బ్రీప్కేస్ నుంచి కొన్ని పేపర్స్ తీసుకు రమ్మన్నాడు. ఆ పేపర్స్ తీస్తూవుంటే కింద ఒక ఫోటో కనిపించింది. అప్పటికి ఆవేశాన్ని అణచుకుని రాత్రి హరిత ఆదిత్యని అడిగింది బ్రీఫ్కేస్లో ఉన్న ఫోటో గురించి. అది చాలా ముఖ్యమైన వ్యక్తిది. దాని గురించి పిచ్చి ఆలోచనలు చేయకు. ఇప్పటికి చర్చ అనవసరం అని బయటకు వెళ్ళాడు ఆదిత్య. అప్పటినుంచి ఆ ఫోటో గురించి ఎలా ఆరాతీయాలా? అసలు ఆ ఫోటోలో వ్యక్తి ఎవరు? ఆమెకు ఆదిత్యకు సంబంధం ఏమిటి? దాని వలన భవిష్యత్తులో తలెత్తే సమస్యలేమిటి? తన జీవితం మాట ఎలా వున్నా చరిత భవిష్యత్తు ఏమవుతుంది అన్న ఆలోచన మధ్య సతమతమవుతుంది హరిత. ఆదిత్యని ఆ ఫోటోగురించి అడిగినపుడు ఉలిక్కిపడలేదు సిగ్గుపడలేదు. పైగా వి.ఐ.పి అని చెప్పాడు. చర్చను సాగనీయకుండా మధ్యలో అనవసరం అని ఆపేశాడు. అతని స్వభావం తెలిసిన హరిత మళ్ళీ ఆదిత్యతో ఆ విషయం గురించి మాట్లాడలేదు కాని లోలోప మధన పడసాగింది.
ఆలోచనల్లోంచి బయటపడి విజయా ఆమెని లోపలికి పంపు అని గదిలోకి వెళ్ళింది హరిత.
ఆమె మెల్లగా విజయ ఒకవైపు పట్టుకుని నడిపించగా లోపలికి వచ్చింది.
“కూర్చోండి” అంది హరిత.
“మీ పేరేమిటి?” అడిగింది హరిత.
“దీప” చెప్పిందామె.
“ఎన్నోనెల?” హరిత ప్రశ్నించింది.
“ఎనిమిది” అంది ఆమె.
“ఇప్పుడేమిటి ప్రాబ్లెం” అడిగింది హరిత తన జీవితాన్నే ప్రాబ్లెంగా మార్చిన మనిషి ప్రాబ్లెం గురించి ఆడుగుతూంది” తను ఎంత విచిత్రం.
“బాగా నెప్పిగా వుంటుంది” అంది దీప
విజయ ఈమెని టేబుల్ మీద పడుకోబెట్టు చెక్ చేస్తానని తనను తాను కంట్రోల్ చేసుకుంటూ ఆదిత్య గృహిణిగా హరితను ప్రక్కకు నెట్టి డాక్టరు హరితగా ఆమెను పూర్తిగా చెక్ చేసింది.
“కంగారు పడక్కల్లేదు అంతా నార్మల్గా వుంది. మీరు దేనికైనా ఆంగైటీగా ఫీయితే ఇలా కడుపులో నెప్పి రావడం సహజం, టాబ్లెట్స్ వ్రాసిస్తాను. వాడండి తగ్గిపోతుంది డిసెంబర్ 20 తర్వాత ప్రసవం కావచ్చు. మీరు నొప్పులు ప్రారంభం కాగానే వచ్చి అడ్మిట్ అయిపోతే సరి” అంటూ ఒక ఇంజెక్షన్ ఇచ్చింది హరిత.
“థాంక్స్ డాక్టరు గారు మీరు చాలా మంచివారని, హస్తవాసి మంచిదని మా కాలనీలో వాళ్ళు చెబితే వచ్చాను” అంది అయిదు నిముషాల తర్వాత తేరుకున్న దీప.
“ఒక్కరే వచ్చారు?” అంది ఆమె వివరాలు కనుక్కునే నెపంతో హరిత.
“మావారు భాస్కర్ బ్యాంకులో ఫీల్డ్ ఆఫీసర్. క్యాంప్కి వెళ్ళారు. అందుకని నేనే వచ్చాను. అయినా మీ గదిముందు “మా చేతుల్లో మీరు సురక్షితం” అనే మాట చూశాను. మీరున్నారు ఇక భయమెందుకు. థాంక్యూ డాక్టర్” అని మరోసారి చెప్పి బయటకు నడిచింది దీప.
ఈ అమ్మాయిని ఎంతవరకు నమ్మవచ్చు. అమ్మాయి అందంగా లేదు. చూస్తే చిన్నగా వుంది కాబట్టి ఆదిత్య క్లాస్మేట్ కూడా కాదు. భర్త రాలేదు పేరు భాస్కర్ అంది భాస్కర్, ఆదిత్య అన్నీ సూర్య భగవానుని పేర్లే కదా? బ్యాంక్లో ఆఫీసర్ అంది. అదెంత వరకు నిజం. అయినా తన జీవితం బాగు చేసుకోవడం వైవాహిక జీవితం నిలబెట్టుకోవడం అన్నీ తన చేతుల్లోనే వుంది. “నా చేతుల్లో నా గృహస్థ జీవితం సురక్షితం” డెలివరీకి వచ్చినపుడు ఆ దీపని ఆపరేట్ చేసి ఆమెకు యుటిరస్ రిమూవ్ చేస్తే సరి ఇక భవిష్యత్తులో మరే స్త్రీకి ఈ అమ్మాయి వల్ల ముఖ్యంగా తనకు తమ కుటుంబ పరువు ప్రతిష్టకు ఎలాంటి మచ్చ వుండదు. సమస్య వుండదు. దీప అని పేరు పెట్టుకుంది చుట్టూ వెలుగు నివ్వకుంటే మానే తన చుట్టూ చీకటి నింపకుంటే చాలు. ఆయినా ఇక ఈ దీప కాంతి నాచేతుల్లో” అనుకుంది హరిత.
“ఎంత క్రూరంగా క్రిమినల్లా ఆలోచిస్తుంది తను” హరితలోని డాక్టరు మేలుకుంది.
ఇంతలో వార్డ్బాయ్ రాజు వచ్చాడు.
“మేడం సూపరింటెండెంట్ సార్ రమ్మంటున్నారు” అంటూ
“వస్తున్నా” అంటూ లేచి గది బయటకు నడిచింది.
ఇప్పుడు ఆమె మొహంలో ఒక రిలీఫ్. వారం రోజుల నుంచి ఆమెను రాత్రింబవళ్ళు వేధిస్తున్న సమస్య. ఎలాంటి క్లూ లేకుండా ఆమె గురించి వెతకాలి అనుకుంటే ఆమె తన దగ్గరికి రావడం సమస్యకు పరిష్కారం దొరకడంతో హరిత మనసు ప్రశాంతంగా వుంది.
“మే ఐ కమిన్ సర్” అంది హరిత.
“రామ్మా హరితా” అన్నారు సూపరెంటెండెంట్ రాఘవగారు.
ఆయనకు ఓపిగ్గా, మంచిగా పేషంట్లని చూచే తెలివైనా హరిత అంటే ప్రత్యేకమైన అభిమానం.
“హరితా వైజాగ్లో డాక్టర్ లక్ష్మీ ఒక ట్రైనింగ్ కోసం మూడు నెలలు యు.ఎస్.కి వెళ్తూంది. అందుకని ఆవిడ ప్లేస్లో ఆ మూడు నెలలు నిన్ను వైజాగ్కి డెప్యుటేషన్ మీద పంపుతున్నాం. నీకిది ఒక మంచి అవకాశం. వైజాగ్లో డాక్టర్ కిరణ్మయిగారి దగ్గర నీవు చాలా నేర్చుకోవచ్చు.” అన్నారాయన.
“డిసెంబరు 10వ తారీఖు నీవు అక్కడ వుండాలి” అన్నారు ఆయన. మళ్ళీ “పదవ తారీఖా? మరి దీప డ్యూడేట్ 20 తర్వాత ఎలా వీలవుతుంది?”
“ఇంత సువర్ణావకాశం వదలుకోవడమా? నో నెవ్వర్” అనుకుంది హరిత.
“సర్ డిసెంబర్లో చాలా ఫంక్షన్ వున్నాయి” అంది నెమ్మదిగా
“సిల్లీగా మాట్లాడకు ఇది నీకు సువర్ణావకాశం” అన్నారు రాఘవగారు.
“తనకు దీప విషయంలో కూడా సువర్ణావకాశం ఇదే కదా” అనుకుంది. అయినా ఇప్పటి నుంచి ఎందుకు అనుకుంటూ లేచి వెళ్ళి తన గదిలో కూర్చుని ఆలోచించసాగింది. పోని వుద్యోగానికి రిజైన్ చేస్తే సరి. నెల జీతం కంటే తన జీవితం ముఖ్యం అంతే ఈ విషయం ఆదిత్యకు కూడా చెప్పకూడదు డిసెంబర్ తొమ్మిదిన రెసిగ్నేషన్ ఇచ్చేస్తే సరి అనుకుంది హరిత.
డిసెంబర్ 9 రానే వచ్చింది. హరిత సూపరింటెండ్కి తన రాజీనామా అందచేసింది.
“ఏమిటిది?” అడిగారు రాఘవ.
“ఇంతకంటే నేనేమి చెప్పలేను సర్. డెప్యుటేషన్ అదీ కుదరదు నాకు. మీరు లీవు ఇవ్వరు” అంది హరిత.
“అందుకని రిజైన్ చేస్తావా? ఆలోచించే చేస్తున్నావా? ఈ విషయం సాయంత్రం మాట్లాడుదాం నీవు వెళ్ళు” అన్నారు రాఘవ.
తన కనస్టల్టింగ్ రూంకి వెళ్ళగానే ఫోన్ అందించింది విజయ.
“గుడ్మార్నింగ్ డాక్టర్గారూ నేను మీ పేషంట్ దీప భర్తని. దీప ఇందాకా ఉన్నట్టుండి అన్కాన్షస్గా పడిపోయింది. తనను మీరే ట్రీట్ చేస్తున్నారు అని చెప్పింది. ప్లీజ్ మీరు రాగలరా” అడిగాడు భాస్కర్ ఆతృతగా.
అసలే చికాగ్గా వుంది హరితకి ఇంతలో ఈ ఫోన్.
“నేను గవర్నమెంట్ డాక్టర్ని పైగా ఓ.పీ.లో చాలా మంది వెయిట్ చేస్తున్నారు. ఎలాగైనా మీరే ఇక్కడికి తీసుకు రండి” అని ఫోన్ పెట్టేసింది హరిత.
పేషంట్స్ ఒక్కొక్కరు వస్తున్నారు. అన్యమనస్కంగానే చూచి పంపిస్తూంది ఇంతలో ఆదిత్య దగ్గర నుంచి ఫోన్.
“ఏంటి రెసిగ్నేషన్ ఇచ్చావా? అంత అవసరం ఏం వచ్చింది. వైజాగ్ వెళ్ళనన్నవట. ఆ విషయం కూర్చుని డిస్కస్ చేద్దాం తొందరపడవద్దు. రాఘవగారిప్పుడే నాకు కాల్ చేస్తే తెలిసింది” అంటున్నాడు అటువైపు నుంచి ఆదిత్య. ఇంతలో దీపని తీసుకువచ్చారు లోపలికి. ఆమె వాలకం చూడగానే భయం కలిగింది హరితకి.
ఒక అర్జంట్ కేసు ఒక అరగంట ఆగి నేనే ఫోన్ చేస్తాను అని ఫోన్ డిస్కనెక్ట్ చేసి పేషంట్ని టేబుల్ మీద పడుకోబెట్టమని అటుకేసి నడిచింది హరిత.
“డాక్టర్గారూ ఎలాగైనా నా దీపను కాపాడండి. ఇతరుల ప్రాణాలను కాపాడటానికి తన ప్రాణాలను కూడా లెక్కచేయని ఉత్తమురాలు దీప. అలాంటి దీపకు ఏం కాకూడదు” అన్నాడు భాస్కర్.
“ఏవరి ప్రాణాలను కాపాడిందో కాని నా జీవితంలో చొరపడి నా ప్రాణం మీదకు తెస్తూంది” అనుకుని ఆమెను చెక్ చేయసాగింది హరిత.
“ఈమె కాలుకేమైంది” అని అడిగింది హరిత భాస్కర్ని ఆమెకు ఇంజక్షన్ ఇస్తూ హరిత.
సుమారు ఆరు నెలలక్రితం ఒకరోజు దీప సూపర్ బజారుకు వెళ్ళి సామాన్లు తీసుకుని బయట ఆటో కోసం వెయిట్ చేస్తూంది. ఎదురుగా హాస్పిటల్ ముందున్న కారు క్రింది నుంచి ఒకడు బయటకు వచ్చాడు. ఇంకొకతను కారు ప్రక్కన నిలబడి వున్నాడు. అతడు “పనయిందా?” అని అడిగాడు.
“పర్ఫెక్ట్గా” అని కారు క్రిందనుంచి వచ్చిన వాడు చెప్పగానే ఇద్దరు సెల్లో ఎవరికో మెసేజ్ ఇస్తూ వెళ్ళిపోయారు. దీపకి ఈ తతంగమంతా అనుమానాస్పదంగా కనిపించింది. ఆ కారుకి బ్రేకు తీసేసారా. టైం బాంబ్ ఫిక్స్చేసారా? ఆ కారులో వెళ్ళే వ్యక్తికి తప్పకుండా ప్రమాదం అనుకుంది దీప. ఇంతలో ఆ హాస్పిటల్లోంచి ఒక డాక్టరు బయటకు వచ్చి ఆ కారు దగ్గరకు వస్తూన్నాడు.
“సార్ ఆ కారు ఎక్కవద్దూ” అంటూ రోడ్డుదాటి అటువైపుకు పరుగెత్తింది.
దీప ఇంతలో కుడివైపు నుంచి వస్తున్న కారు దీపను గుద్దేసింది. ఆ డాక్టరు వచ్చి దీపను హాస్పిటల్లోకి తీసుకెళ్ళి ట్రీట్ చేశాడు. మేజర్ ఇంజురీస్ తగ్గడానికి రెండు నెలలు పట్టింది. ఆ డాక్టరు ప్రాణాలను కాపాడిందన్న కృతజ్ఞతతో అతడు ఒక్కపైసా కూడా ఖర్చుకాకుండా ఆమెకు ట్రీట్మెంట్ ఇప్పించాడు.
హరితకు తలలో ఒకమూల ఒక లైట్ వెలిగినట్టయింది.
“ఆ హస్పిటల్ పేరు” ఆతృతను అణచుకుంటూ ఆడిగింది హరిత
“ధన్వంతరి” డాక్టరుగారిపేరు ఆదిత్య” అన్నాడు భాస్కర్
రెండు మూడు లైట్స్ వెలిగినట్లనిపించింది హరితకు.
ప్రక్కన విలేజ్లో పెద్ద తగాదా జరిగింది. ఒక ముఠా వాళ్ళు ఇంకోముఠా నాయకుడి తల పగుకొట్టారు.అతనిని ఈ డాక్టరు ఆపరేషన్ చేసి బ్రతికించాడు. అందుకని ఆ ముఠా వాళ్ళు ఈ డాక్టరుని చంపాని ప్రయత్నించారు. అది దీప కారణంగా విఫమయింది. ఈ విషయం పోలీసులకు గాని వేరే ఎవరికైనా చెప్పినా కుటుంబాన్నే నాశనం చేస్తామని బెదిరించారట. రెండు నెలల తర్వాత డాక్టరుగారికి థాంక్స్ చెబుదామని దీప వెళ్తే ఆరోజు డాక్టరుగారి బర్త్డే అని అక్కడ నర్స్ చెప్పిందట. దీప గ్రీటింగ్ స్వీట్స్ తీసికెళ్ళి ఆదిత్యగారికి ఇచ్చింది. ఆదిత్యగారు ఈ రోజు నేను ఈ పుట్టిన రోజు జరుపుకుంటున్నానంటే కారణం నేవే నీ ఫోటో ఒకటి ఇవ్వమ్మా అంటే తన ఫోటో ఇచ్చింది” అన్నాడు భాస్కర్.
గబగబా లైట్లు వెలిగి చీకటి తొగిపోయి ప్రకాశవంతంగా అయింది హరితకు
భాస్కర్ గారూ మీరేం వర్రీ కాకండి దీపని. మీ బేబీని కాపాడటం నా బాధ్యత అని విజయ ఆపరేషన్కి రెడి చేయండి సెడేటివ్ ఇవ్వండి అని చకచక ఆర్డర్లు పాస్ చేసింది హరిత.
తనెంత పొరబాటుగా ఆలోచించింది. తన జీవితంలో వెలుగు నింపిన దీప జీవితమే ఆర్పేయాలనుకుంది. క్రిమినల్లా ఆలోచించింది. భాస్కర్ ఇప్పుడు ఈ విషయం చెప్పకపోతే సరిదిద్దుకోలేని తప్పు చేసి జీవితాంతం బాధ పడాల్సివచ్చేది. థాంక్స్ గాడ్ దీపని, బిడ్డని భాస్కర్కి అప్పచెప్పి రాత్రికి వైజాగ్కి బయుదేరాలి. రాఘవ గారికి ఈ విషయం చెప్పాలి దీపను తను కాపాడిన విషయం తెలిస్తే ఆదిత్య ఎంత సంతోషిస్తాడు. దీపకు కొంతయినా రుణం తీర్చుకునే అవకాశం కలిగింది అంటాడు. తన రెజిగ్నేషన్ లెటర్ వాపసు తీసుకోవడాని సూపరింటెండెంట్ గదివైపు నడిచింది హరిత.
*****