మాలిక పత్రిక

“ లచ్చివొదినే.. ఇనపళ్ళేదా? ఏంజేత్నా..వంటవ్వలేదా ఏటి..ఇటో అడుగెయ్..?”
బాగ్గెలచ్వి ఇంటి ఈధరగు మీదున్న తంబానికి నడుంజేరేత్తానే గుమ్మాలోంచి లోనకంటా సూత్తా సూరయ్యమ్మన్న మాటకి సుట్టింట్లో పప్పు గుత్తితో ముద్దపప్పు మెదాయిత్తన్న ఆ ఇంటావిడికి పేనాల్లేచొచ్చినట్తయ్యి దాన్నామట్నే వొదిలేసి సెయ్యి కడుక్కుని సెంగుకి తుడ్సుకుంటా..బేటికొచ్చి
“ఏదీ కానేల గేదీన్నట్టు ..ఇయ్యాల్టప్పుడు ఇలాగొచ్చేవేటి..? ముంతెట్టేసేవేటి “ ఈపుని గోడకి జేరేసి కూకుంటా అంది.
“ బియ్యం కడిగి నానబెట్టిటొచ్చేను ..సేలో మందేత్తాకి ఇయ్యాల తెల్లారగట్తే ఎల్లేరు. పాలెర్నంపుతారంట ముంతకి. అయ్యి రోజూ ఉండేటియ్యేగానీ బాగ్గెలచ్వొదినే….నీ సెవిలో ఓ మాటేద్దావని..” సెవిలో మాటనేది గుసగుసలుగా అంటా అంది సూరయ్యమ్మ.
“ఏటది?” సాగదీసింది బాగ్గెలచ్వి.
“కొత్తపేటలో .. బంగారయ్య లేడా..అదే నందినోరి బంగారయ్య. “
“ ఆ..ఆ.. తెల్వకే..ఏ..పోయేడా ఏటి?”
“ నీ బుద్ధి సుద్దయ్యినట్తే ఉంది. బంగారయ్యెంతుకు పోతాడప్పుడే ..పిడిరాయల్లే ఊరట్టుకు తిరుగుతుంటేనీ..నువ్వు మరీని..”
“నువ్వింత పొద్దున్నే పనిమాల వచ్చేవని అలాగనుకున్నాన్లే..ఏ..ఏవయ్యేడింతకీ..”
“ .. మన్రాలు పెద్దమడిసయ్యిందంట.. ..”
“బంగారియ్య మన్రాలా? ఎవత్తీ..ఆ కుర్రముండే..! రావుడో బీవుడో ఏదో ఉంది దాని పేరు. సీవిడి ముక్కుతో మనీధిలోంచి బళ్ళోకెల్లద్ది అదే గదా..? దాన్దుంపదెగ..లాగేసుకోకుండా బళ్ళోకెల్లద్దది. ఆల్లమ్మతో ఎన్నిసార్లన్నానో..”
“ఇంకిప్పుడెయ్యెకేంసేత్తదిలేగానీ.. .. రావుడే..బీవుడుగాదు… మా సురుకులే పిల్ల. పొద్దున్నే..ఈధూడుత్తుంటే..కొవ్వాకుల రాందాసు సైకిలేసుకుని పడ్తా,లేత్తా అడావిడిగా ఎల్తావుంటే అడ్డంగొట్టడిగేను సైకిలాపి ఏటడావిడని. పిల్ల పెద్దమడిసయ్యింది ..గరువులోకెల్లి తాటాకులు తెగ్గొట్టుకురమ్మని బంగారయ్య కవురెట్టేడంట..కత్తట్టుకునెల్తన్నాడు..”
“కూకోబెడతన్నారా?”
“ఊరుకో వదినే. సత్తానికి ఆ గుంటముండొక్కద్దే గందా… కూకోబెట్రా..! నువ్వు మరీని. సర్లే బియ్యం మరీ నానిపోతే అన్నం సివుడుద్ది..వత్తా…” బుగ్గల్నొక్కుకుంది సూరయ్యమ్మ ఎల్తాకి లేసి నిలబడతా..
, _ _ _
నందినోరి బంగారయ్య పెద్ద కొడుకు సత్తుం కూతుర్రావుడు ఈడెరిందని ఆకులేసి కూకోబెట్టి ఇరుగూ,పొరుగోల్లని పది పన్నెండుమంది ముత్తైదుల్ని పిల్సి బొట్టెట్టి అచ్చింతలెయ్యమని తమల పాకుల్తో కల్పి రెండేసి అరిటిపల్లిచ్చి పంపేరు.
పంపుతా పంపుతా “ ఆయంతుంది..మర్సిపోద్దని , మల్లీ కబురంపుతానని సెప్పి మరీ పంపేరు.
వచ్చినోల్లంతా అచ్చింతలేత్తా ఏత్తా..
“ గోలీలనీ, బచ్చాలనీ, గూటీబిల్లనీ మొగపిల్లల్తో సమానంగా ఆడతా..పాడతా..తిపాదల్లే ఏ పొద్దు సూసినా ఊరట్టుకు ఏలాడేది. అయినియ్యి అమ్మాయి గారాటలు” అంటా ఆసికాలాడతంటే రావుడికి అర్తం అవుతుల్లేదు అయ్యన్నీ ఎంతుకు మానెయ్యాలో..
ఆ రేత్రి..
అసలే పచ్చి తాటాకులు. పైగా ఒకదానిమీదొకటి.. బొత్తల్లే ఏకంగా తొమ్మొదాకులేసేరేమే కూకుంటాకి కట్తంగానే ఉంది రావుడికి.
“ అమ్మా..గుచ్చుకుంటన్నయ్యే..నేనిక్కడ పడుకోను బాబా..! నీదగ్గరొడుకుంటానే..” గారాలువోయింది రావుడు తాటాకుల మీదే దుప్పటి పరిసి తలగడిత్తన్న తల్లితో..
అప్పటికే అద్దందువ్వెనా బొట్టుభరిణీ అన్నీ విడిగా దూరంగా పెట్టుకోమనేతలికి అదేదోలాగుందాపిల్లకి.
“ మేవందరం పడుకున్నోల్లవే..నువ్వెక్కడ్నించన్నా దిగొచ్చేవేటి? పడుకో మాట్తాడకుండాను..నీల్లోసేదాకా ఆకుల్మీదే..” తవురుకొచ్చింది ఆల్లమ్మ సేసమ్మ.
“ అయ్యా..కాత్తంత నాయమారతా సెప్పొచ్చుగదేటి..అలా రోకల్తో దంచినట్టు సెప్పపోతే..” సనుక్కుంటా రావుడు దగ్గరకంటా వచ్చి తాటాకుల్కి తగలకంటా సీర కాల్లమద్దెన జొనిపి నిల్చోని..
“నాయమ్మగదా..కాత్తంత ఓరువట్టమ్మా..తొమ్మిద్దినాలోపికడితే..నీ బల్లోకి నువ్వెల్దుగానీ..నేనూ ఇక్కడే బొంతేసి పడుకుంటాగదా..” అంటా కోడలేపు దిరిగి..
“ మొన్నామజ్జన పాత సీరల్తో కుట్టిన బొంతుందిగందా? అదెయ్యాపోయావా? ఆయంతినాడు సాకలోడికిత్తే ఆడే ఉతుక్కొత్తాడు. పచ్చాకులు గుచ్చుకోవా ? నిదరడద్దో లేదో పిల్లముండకి. అదసలే ఆల్ల నాన్న పక్కలో దూరి దూరి పడుకుంటడి ముడుసుకుని .. “
దిగులుగా సూసింది రావుడు నాయనమ్మొంక తప్పదా అన్నట్టు..
ఇయ్యన్నీ ఏటో ..తెలుత్తాలేదు ఆవెకి. ఆడుకుందావని సీనొత్తే ..గూట్లో బచ్చాముక్కల్దీసి లాగుజేబులో పెట్టుకుందావని గౌనెత్తితే తెల్సిందప్పుడు..
“ ఒసేలమ్మా..ఇదేటే..” అంటా పరిగెత్తిందాల్లమ్మ దగ్గరికి.
గుండెల్లోరాయడిందప్పుడే ఆవెకి కూతురు పెద్దదైపోయిందని..
—- —- — —
నందినోరి బంగారయ్యకి అయిదుగురు కొడుకులు,ఒక్కూతురూను.
అందర్నీ ఊళ్ళోనో, సుట్టుపక్కలూళ్లల్లోనో ఇచ్చేడేమో…ఊళ్ళో అందరూ సేసినట్తే ఇంటిపేరిటోళ్లు రోజుకొకళ్ళు..వంతులేసుకుని మరీ వండుకొచ్చేరు మూర్లూ, గార్లూ, పులివోర, వంకాయాల్లమిగురు, గుమ్మడికాయ దప్పలం కాడ్నించి.
మజ్జ మజ్జలో పిండొంటలకైతే లోటేలేదు.. సున్నుండలనీ, పానకంలో గార్లనీ ..అలసందలొడలనీ..ఒకటిగాదు మరి.
నాల్రోజులు పోయాకా శుక్రోరం, మంగ్లోరం కాకుండా సూసి ఆల్లనీ, ఈల్లనీ రమ్మని..గాడిపొయ్యలెట్టి మరీ బూర్లొండిచ్చి ఊరంతా పంచిపెట్టించ్చింది..బంగారయ్య పెళ్ళం మన్రాలు సాపెక్కిందన్నట్టు.
స్టీలు బక్కెట్టులో ఏసుకుని ఊళ్ళో గెడప గెడపకీ పంచిపెడతాకెల్లేవోల్లకి..” ఇంటిపేరిటోల్లకి..రెండు పుంజీల్చొప్పునెట్టండి..మిగతావోల్లకి పుంజీసాలు..గడప గడప్కీ నా మనవరాలి బూరెల్లాల..” సెప్పిందే సెప్పి సెప్పిందే సెప్తుంటే ఇసుక్కున్నాడు కూడాను కొడుకు సత్తుం.
సుట్తాలకీ, పక్కాలకీ అందర్కీ కబురెల్లింది పలానానాడు ఆయంతుంది రండలాగని.
అన్నదమ్ములందర్లో సత్తువే పెద్దోడవటంతో..మిగతావోల్లందరూ ఆల్లిల్లల్లో సంబరంలా తలో సెయ్యేసేరేమో..అరిటాకులు, మావిడాకులు, గొబ్బరికాయలు , కూరరటికాయల కాడ్నించి పురమాయిత్తం అయిపోయింది.
అంతకు ముందే నెల్లాళ్లనాడు సేలో తాటి సెట్ల మీదున్న ఆకుల్నినరికిచ్చి మేటేసేడేమో..అయినోళ్లింట్లో ఉన్నయ్యంటే సర్వీ బాదుల్దెప్పిచ్చి ఇంటిముందంతా సలవ పండిళ్ళేయించేడు సత్తుం.
“ పెద్ద మనిసైతేనే పెల్లంత సేత్తన్నావ్..పెల్లింకెంత సేత్తాడో మా నందిన సత్తుం “ అంటా ఎటకారాలాడేరు ఇరుగూపొరుగూ ఆడా,మగా.. నవ్వుతా..
బళ్ళొదిలాకా పిల్లలకదో ఆటతలమైందేమో..రావుడు మాత్తరం లబోదిబోమంది ఆలాటలుసూసి.
ఆయంతి రేపనగా..తెల్లారగట్తే మొదలెట్టేసేరు అరిసెలొండుతుం.
పేరంటాల్లందర్కీ బంతి భోజనాలయ్యాకా బొట్టెట్టి, పసుపురాసి..పిల్ల నెత్తి మీద అచ్చింతలెయ్యమని అయిదేసి అరిసిలు, రెండేసి అరటిపళ్ళూ, తవలపాకులూ పంచిపెడతం రివాజేమో..అసలుకే ఊరబంతయ్యేసరికి ఇంటికి అయిదేస్సొప్పున ఎన్నొండితే సరిపోయేను అరిసిలు.
అంతుకే సందేళ ఎల్తురుండగానే మొదలెట్టేసేరు పిండిగొడతం..ఆ రేత్రి పేట్లో పెళ్లైతే ఊళ్ళో మైకు ఓరెత్తినట్టు వోలు పిర్కా మొత్తం..రోకలి పోట్లే ..పోట్లు. కాతంత బియ్యం లొంగినియ్యనుకున్నాకా
అద్దరేతిరి గాడిపొయ్యలంటిచ్చి మూకుళ్ళేసి గానుగునూన్లో నెయ్యి కలిపేరు.
తోటికోడళ్లతో పాటు ఇరుగూపొరుగోల్లు కూడా వచ్చి ఒక సెయ్యేత్తే తప్ప లొంగనే లేదా అరిసెలు. పాకవట్తీవోల్లొకల్లైతే, కొబ్బరిముక్కలూ, నువ్వులూ ఏయించీవోల్లు మరొకల్లు. ఉండలు సేసిచ్చీవోల్లొకల్లైతే, వత్తీవోల్లొకల్లు. ఏయించీవోల్లొకల్లైతే ఆట్ని ఆమట్టునే అట్టికెల్లి..అప్పటికే అమిర్సుంచుకున్న ఎదురుపెళ్ల బుట్ట్లల్లో అడుగున కట్టెపేళ్ళేసి వాలుగా ఉంచే రేమో..ఒకందంగా వాటి మీన సర్ధిచ్చే దూటీ బంగారయ్య పెళ్ళాన్ది.
అంతా అయ్యేతలికి రోజు గడిసిపోనే పొయ్యింది. అదే పెద్ద పని.
— — —
తానం రోజు రానే వచ్చింది.
అప్పటికి తొమ్మిద్దినాల్సించీ ఆకుల మీదే పడకేమో..అలవాటయ్యేతలికి మత్తుగా నిదరట్టిందేమో..తెల్లారగట్తే లేపి తానం జేయించేసింది ఆల్లమ్మ సేసమ్మ.
పిల్ల తానానికెల్లిందోలేదో..మనిసిని పిల్సి ఆకులయ్యీ తీయించేసి..అక్కడంతా కడిగిచ్చేసింది బంగారయ్య పెల్లాం. అద్దరేత్రే వంటలు మొదలెట్తేసేరేమో..కూరగాయలు తరిగేఓల్లొకల్లైతే, డెకిశాలు పొయ్యెక్కించే వోల్లొకల్లు. గుండుగుల్నిండా కావిళ్లతోసెరువు కాడ్నించి నీల్లుదెచ్చి నింపేవోల్లొకల్లైతే..బంతిసాపుందో లేదోనని సూసేవోల్లొకల్లు.
మొత్తం మీద ఇల్లంతా సందడే సందడి..
అంతకు ముందు రాత్రే పచ్చి శెనగపప్పుడకబెట్టి బెల్లం పాకవట్టి పూర్ణాలకి సిద్ధం సేసి అట్తే పెట్టేరేమో..
తెల్లారతానే మినప్పప్పు రుబ్బింది రుబ్బినట్టుగా పూర్ణాలేత్తన్న రెండో కోడలెంక సూత్తా సూత్తా..
“ ముందోయ దేవుడికెట్టి..ఒసే సేసమ్మా..ఎప్పుడనగానో లేసింది పిల్ల..ఆకులో రెండు బూర్లెట్టి నెయ్యేసియ్యి పిల్లకి ..”
ఎవరెక్కడ మాట్తాడతన్నారో..ఎవరికి ఎవరు పనులు పురమాయిత్తన్నారో..అన్నీ కలగాపులగమైపోయి అక్కడంతా అదోలాటి సందడి..అల్లరిసేత్తా ఉంటే..పొద్దెక్కే కొద్దీ
దిగుతున్నారొక్కక్కల్లూ..ఎడ్లబళ్లమీదొచ్చేవోళ్ళొకళ్లైతే, టాట్తర్లమీదో కొందరు. రైళ్ళల్లోనూ, దగ్గరూళ్ళోళ్లైతే..నడ్సి కూడా వత్తన్నారు…
గిలకా, శీనూ అయితే బేగ్ బస్సెక్కొచ్చేరు ఆల్లమ్మ సరోజ్ని కూడా..
“కుదురుగా ఉండండి..అల్లరిసెయ్యకండి..సరోజ్ని పిల్లలనిపిచ్చుకోవాలని.” సెప్పే బస్సెక్కిచ్చుకొచ్చింది సరోజ్ని. అసలు తీసుకురాపోనుగానీ..అయ్యాల ఆదోరం కాటంతో..ఇంట్లో వదిలేసొత్తే ఇల్లు పీకి పందిరేత్తారని ఎంటేసుకొచ్చింది సరోజ్ని.
బస్ దిగి వత్తానే ఎదురొచ్చిన సత్తాన్ని సుట్టుకుపోయారిద్దరూ.
పెతి యాసంకాలంలోనూ..తాటి ముంజలనీ, రేగుపళ్లనీ, మావిడిపళ్లనీ ఏయోటి పిల్లల్దింటారని తోకబుట్తలో సైకిల్ కి కట్టుకుని మరీ సరోజ్ని ఆల్లింటికి ఎల్తాడేమో సత్తుం , ఆతన్ని సూడగానే ఇట్తే ఆనమాలుగట్తేసి సుట్తేసేరు..”సత్తుమ్మాయ్య..సత్తుమ్మాయ్యని” .
సరోజ్నంటే అదో రకం అభిమానం సత్తానికి. సరోజ్ని ఆల్ల నాన్న రంగన్నదీ అదే ఊరు. ఆల్ల సిన్నప్పుడేవో సేలు కోర్టులో పడితే ప్లీడరుగారితో మాట్తాడి ఆటిని వదిలిచ్చేడేమో..రంగయ్య.. ప్లీడర్ల సుట్టూ ఆట్తే తిరగక్కల్లేపోయిందని.., రంగయ్యాబాబు వల్ల ఆట్తే కాలం కూడా పట్తలేదని..అతను సేసిన ఉపకారానికి ఆ పొలాలు ఊరికే వచ్చేసినట్టయ్యిందేమో..సత్తానికి ..ఆ ఇది ఉంది సరోజ్ని ఆల్లపట్ల. అంతుకే సరోజ్నికి మాత్తరం ఏ కాలాల్లో పండేటియ్యి ఆ కాలాల్లో పట్టుకెల్లి ఇత్తానే ఉంటాడు.
అంతుకే సత్తుమ్మాయ్యని సూడగానే ఆల్ల ముకాలు ఆల్చిప్పల్లాగైపోయినియ్యి.
ఈల్లొచ్చేతలికే తెల్లారగట్త..ఆకులయ్యీ తీయించేసి ఇల్లంతా కడిగిచ్చి ముగ్గులెట్టేసేరేమో..రావుడికి తలంటి లంగా జాకిట్తేసేరు.
పద్దినాల తర్వాత తలంటుకుందేమో..గిలకాల్లూ వచ్చేతలికి తలారబోసుకుని పందిట్టో తిరుగుతుంది రావుడు. సెవులికి జుంకాలేలాడదీసి పందిరి దాటెల్లొద్దంది..సత్తుం పెళ్లం.
అయ్యన్నీ కాదుగానీ, తనీడోల్లని సూసి పేనం లేసొచ్చినట్తయ్యింది రావుడికి. అంతకు ముందెప్పుడూ ఆల్ల గురించి ఇంటవేగానీ సూల్లేదేవో.. కాసేపాల్ల సుట్టూ తిరిగినా..తాటాకు పందిరి గుంజల్ని పట్టుకుని ఆటాడేటప్పుడు మాట్తాడేసుకున్నారేమో..అందరూనూ..రావుడు సెప్తుంటే ..ఊకొడ్తవే పనయ్యింది గిలకా శీన్లిద్దరికీ..
“ఎవరే..ఆడేత్తన్నావ్? ఆల్లెవరో తెల్సా..?” అన్నాడు సత్తుం సరోజ్ని పిల్లల్తో ఆడ్తన్న కూతుర్నె సూత్తా..
జూకాలు ఊగేసేట్టు సెప్పింది తలూపుతా తెల్వదన్నట్టు..
“ తేగలూ, శీతాపలప్పళ్ళు సైకిల్కి కట్టుకుంటుంటే అడుగుతావు గందా….ఓరికి నానా..అని..ఈల్లకే..”
నాన్న ఆల్లెవరో సెప్పాకా , సేలో..పండిన పెతీదీ నాన్న సైకిల్కి కట్టుకుని పట్టుకెల్లేది ఆల్లకేనని తెల్సాకా మరింతిదయ్యింది రావుడికి ఆల్లంటే..
అంతుకే మరీ మాట్తాడేత్తంది..రావుడు..ఆల్లెంతో గొప్పోల్లయినట్టు, నాన్నకెంతో ఇట్తమయినట్టూ..ఆల్లకన్నీ సూపించెయ్యాలన్నట్టు..
తేగలూ, రేగిపల్లూ, జున్నూ, తాటిముంజిలూ, సీతాపలప్పల్లూ పట్టుకెల్లేటప్పుడు..అంత అత్తారబతంగా పట్టుకెల్లీవోడు ఎవరికో మినిట్తర్గారికి అట్టుకెల్తున్నట్టు. ఆల్లెవరో సూడాలని సేన్నాల్లనించీ రావుడి మనసులో ఉంది..
“ సత్తుమ్మాయ్య..మాకు రేగిపల్లు తెత్తాడుగదా..అమ్మ ఆట్ని వడియాలెడద్ది..అయ్యంటే మా బళ్ళో సూరేవతికెంతిట్తవో..” గిలకంది..
“ ..మరి ..ఆ సురేసుగాడికి..? ఆడే తినేత్తాడు ఎప్పుడన్నా..అమ్మ..బళ్ళోకెల్లేప్పుడు వడియం ఇత్తేని..”
“ఎంతుకో తెల్సా..? మాయమ్మ..రేగొడియాల్లోనూ..బెల్లవేత్తది..తియ్యతియ్యగా ఉంటాదని..”
“ రావుడక్కా..మరేమో..సత్తుమ్మాయ్య రేగుపళ్ల తెత్తాడుగదా? సెట్టుందా మీకు..” రావుడ్నే సూత్తా అన్నాడు సీను..
“సెట్టేటి..ఎల్లే..ఒక్కటేనేటి? గరువులో సేనా ఉన్నాయ్. మానాన ఏరుకొత్తాడు..తోక బుట్టల్తోటి..”
“ బుట్తకి తోకుంటదా ఎక్కడన్నానూ..? తోక బుట్తంటే అక్కా..” ఎటకారంగా నవ్వేడు శీను గిలకెనక్కి నవ్వుతా సూత్తా..
“ ఆటిని తోక బుట్టలే అంటారని మాయమ్మ సెప్పింది నాకు..”
“ అయ్యేగదా..సత్తుమ్మా..య్య సైకిల్కి అటేపూ, ఇటేపూ ఏలాడేసి ఆటిల్లోనూ..సీతాపలాప్పప్ప్లెట్టుకొత్తాడు..అయ్యేనా? పొడుగ్గా ఉంటాయి ఆనబ్బుర్రల్లాగా..”
“ఊ..అయ్యే..”
“ఎక్కడేరతాడు..” “ సెట్టుకింద..”
“ అయ్యి పైనించి కిందడతాయా..?”
“అయ్యడవ్ ..సెట్టు మీదే ముగ్గుతుయ్ . ఆట్ని కర్రెట్టి కొడితే ..కిందకి రాల్తాయి. ఆటిని ఏరి తెత్తారు..”
“నువ్వూ..కొట్టేవా..ఎప్పుడైనాను..”
“ ఓ.. బోల్డన్నిసార్లు..”
“ అక్కా మనవూ కొడదావా?”
“ సెట్తెక్కడుందో నాకేందెల్సు..?”
“నేన్జూపిత్తాను. ఎల్దాం వత్తారా?” స్సై అన్నారిద్దరూ..
“మీయమ్మేవనదా?” రావుడంది.
“ గౌన్నిండా ఏసుకుని రేగుపళ్ళట్టుకొద్దాం.. అప్పడమ్మేవనదు..”
—- —- —
మెల్ల మెల్లగా ఒకటీ ,అరా పేరంటాల్లు రాసాగారు. పట్టిసీరల రెపరెపలు..ఓ పక్కన వంటలు సేసీవోల్లు సేత్తంటే టిపినీలు సేసీవోళ్ళు అరిటాకుల్లో ఎట్టుకుని తింట్నారు..
“నువ్ పిల్లని తయారుజెయ్. పేరంటాల్లొచ్చే ఏలయ్యింది..” అత్తగారంది కోడల్తో..
“ ఇయిగో..ఇయ్యట్తుకోండి..అదెక్కడుందో తీస్కొత్తా”నంటా పందిట్లోకెల్లినావెకి ఎంత ఎతికినా పిల్ల దొరికితేనా? ఆ ఎతుకుతుం ఎతుకుతుం ..పదిమందడి తలా ఏపునా పడి ఎంతెకినా పిల్ల జాడే లేదు.
ఆల్లతో సరోజ్ని జేరిందేమో సత్తుంలో కంగారెక్కువైంది..
సేసమ్మకైతే కాల్లూ సేతులాడ్తం లేదు..
బంగారయ్య పెల్లావైతే దుడుకొచ్చేసి..పాయిఖానా దొడ్లోకి ఎల్తం, వత్తం, వత్తం ఎల్తం. ఇదేపని .
వంటోళ్ళు వండేసినియ్యి టీలు బక్కేట్టుల్తో ఎత్తేసి ఓసోటెడతన్నారు. ఒకటే బూర్ల వాసన.
పేరంటాల్లొత్తం ఎక్కువైపోయింది..అల్లని కూకొమ్మని సాపలేసేరుగానీ మనసంతా వరదొచ్చిన కాల్వలా ఉంది. ఊరంతా తిరిగీ తిరిగీ ఉత్త సేతుల్తో వచ్చిన కొడుకుని జూసి పై పేనాలు పైనే పోయాయి బంగారయ్య పెల్లానికి ఈడొచ్చిన పిల్ల ఎవడేదానన్నా పడిందా ఏటని.
పొద్దెక్కేకొద్దీ ఇల్లంతా పేరంటాల్లతో నిండిపోతం మొదలయ్యింది. .ఎటు సూసినా పట్టుసీరల రెపరెపలే. ఏ సీర సూత్తే ఏవుంది..ఎటు పీల్సినా పాత టంకుపెట్టి ఓసనే.
సరోజ్ని కాలుగాలిన పిల్లల్లే అటూ ఇటూ బింకంగా తిరుగుతుందిగానీ లోలోపల భయంగానే ఉంది..
మజ్జమజ్జలో సత్తుం, సేసమ్మా..సెప్తానే ఉన్నారు..ఊళ్ళో పెమాదం ఉండదు వచ్చేత్తారని.
“ఏమ్మా..టీసుక్క తాగుతావా?” ఎవరో అడిగేరు. వద్దంది.
“ ఊల్లో భయవేవుండదమ్మా..మా రావుడికన్నీ దెల్సు. ఇక్కడికే ఏ బళ్ళోకో ఎల్లుంటారు..”
ఆవిడెక్కడ భయపడ్తందోనని ఏదేదో సెప్తున్నాడుగానీ నాలుగు మూలల్నుంచీ గుంపులు గుంపులుగా వత్తన్న సూట్టాల్ని సూసేకొద్దీ..కడుపులో దుడుకెక్కువై పాకెనక్కెల్లటవే సరిపోయింది..
“ ఇంతకీ ..రావుడేది..? ఇంకా కూకోబెట్లేదేటి..అయ్యబ్బో..” ఎవరో అంట్నారు..
“వత్తది .లోపల బట్తలేసుకుంటంది..మీరు వణ్నం తినండి..వచ్చేత్తది..”
పిల్లని కూకోబెట్టాల్సిన కుర్చీ ఖాళీగా ఉంటం సూసి సెవులు ముక్కలైపోటం మొదలయ్యిందప్పుడే….
“ పిల్లేది..?” అందరి మొఖాల్లో ఇదే ..
“ ఈధూడుత్తా సూసేను..ఆల్లమ్మ తలంటతం కూడా ఇన్నాను..ఇంతలో ఎక్కడికెల్లిపోయిందో..సత్తుం ఊరంతా ఎతికేడంట..మా ఇంటాయనంట్నాడు..”
పిల్లెక్కడికో పోయిందని తెల్సినోల్లు నోరెల్లబెట్టి సూత్తన్నారు ఏమవుద్దోనని..తెలీనోల్లు ఆల్ల పనాల్లు సేసుకుపోతన్నారు. ఎక్కడ సూసినా అడావుడే అడావుడి..
వచ్చీవోల్లు వత్తన్నారు.తినీవోల్లు తింటన్నారు..ఎల్లేవోల్లదే సమస్యంతానూ..
ఎల్లేముందు ఎంతోకొంత పిల్ల సేతిలో పెట్టి తాంబూలం తీసుకుంటం ఆనవాయితీ. ఆల్ల సమస్యల్లా..ఆ తెచ్చిందేదో ఎవరి సేతిలో పెట్టాలోనని..
సత్తుం పెల్లవైతే..” ఈ గడప తొక్కిన కాడ్నించీ సాపెక్కిన పెతీవోల్లకీ తోసిందేదో పెడతానే ఉన్నాను..నాకొచ్చే ఏలకి పిల్లిలా సేసిందేటి..పంటొచ్చే ఏలకి పైరుగాలెత్తికెల్లినట్టు..దగుల్బాజీ ముండకాపోతే. ఊల్లో సవత్తాడ్నోల్లని సూళ్ళేదా ..అంట…” మనసులోనే ఇసుక్కుంది..
“పోన్లే ..ఏంజేత్తాంమరి. రెండో సారి సవత్తాడినప్పుడు కూకోబెడదాంలే..మరేటి సేత్తాం..” కోడల్నుద్దేశించంది అత్తగారు.
గతుక్కుమంది సత్తుం పెల్లం. ఇప్పటికే తలపేనం తోక్కొచ్చింది..ఇయ్యన్నీ సెయ్యాలంటే. మల్లీ..ఇంకోసారా..?
ఈల్లిలా ఆలోసిత్తుండగానే సరోజ్నియే సొరవ తీసుకుని సంచోటి దెచ్చి కుర్చీ మీదెట్టి..పేరంటాల్లందర్నీ సూత్తా.. “ మా …పిల్లలూ , ఈళ్ళూ ఉప్పుడే కలుత్తుం. పందిట్లో ఊసులాడుకుంటుంటే ఇక్కడే ఉన్నారుగదానుకున్నాం. ఎక్కడికెళ్ళేరో ఏమో..అందరూ అన్నాలు తిన్నారా ?” అనడిగింది.
మూతిమీదేలుంచుకునే తిన్నావన్నట్టు తలూపేరు..పేరంటాల్లంతా..
“ అయితే రావుడికి మీరేవన్నా..పసుపూ కుంకం దెత్తే ఈ సంచీలో ఏసేసి..ఇలాగొచ్చి ఈ తాంబూలం తీస్కెల్లండి…”
అరగంటలో..సంచీ నిండుతుం, ఇల్లు సగం కాలీ అవుతుం కూడా అయ్యింది.
“మామూలుగా అయితే ఎవరెంతెట్టేరో..పుస్తకవెట్టి రాత్తాం. ఈ పిల్ల ముండిలా సేసే సరికి ..మనసులాట్తే బాగోక..”
మిట్తమజ్జానం దాటి మూడంకె సూపిత్తంది గోడ్నున్న గడియారం. నాలుగైనా జాడలేరు. ఊరంతా ఒకటికి రెండుసార్లు గాలిత్తం అయితే అయ్యింది. పిల్లలెవరన్నా బస్సెక్కెల్లారా అని బసులాగేసోటకెళ్ళి సోడా కొట్టోడ్ని అడిగొచ్చేరు. ఎవరూ బస్సెక్కలేదండని సెప్పేడతను. రైలు టేసన్కెల్లి..టేసన్ మేస్టార్నీ అడగటం అయ్యింది..
వచ్చెల్లినోల్లు తప్ప..ఇంటోల్లు పచ్చి మంచినీల్లు ముట్టుకుంటే ఒట్తు.
“పోలీసుకేసెట్తండి..” అంటన్నారెవరో.. ఇంతలో..
జుట్టు రేగిపోయి..మోకాళ్లదాకా దుమ్ముకొట్టుకుపోయి ఉన్న ముగ్గుర్నీ దూరం నుంచి చూసి దొడ్లోకి పరిగెత్తేడు సత్తుం బరికందుకుంటాకి.
“కొట్తకు..అసలే పెద్దమడిసయ్యింది..పచ్చొల్లు..” తల్లి మాటతో తమాయించుకున్నాడు సత్తుం.
అప్పటికే గిలకనీ, శీన్నీ లోపల్కి బరబరా లాక్కెల్లినంత పన్జేసింది సరోజ్ని.
బెదురు బెదురుగా సూత్తన్న తల్లికేసి..సూత్తా..
“ అమ్మా..ఇయ్యి సూడు..గురిందగింజలంట..రావుడక్క సెప్పింది. అచ్చు ఇలాటిదే కదమ్మా..నువ్వు లోపలేస్కునే గొలుసుకి కట్టుకుంటావ్.. నీకోసవే తెచ్చేనమ్మా..”
ఎత్తిన సెయ్యి దిగిపోయింది.
—- —-
“ కాదు నానా..! ఆ పెద్దమ్మోల్లు..మనం సేసుకుంటాకి పొలం ఇల్లిచ్చేరనీ, అంతుకే తేగలూ, రేగుపల్లూ, సీతాపలప్పల్లూ, మావిడిపల్లూ..జున్నూఅన్నీ పట్తుకెల్తన్నానని, మనకి ఉపకారం సేసినోల్లకి ఉపకారం సెయ్యాలనీ సెప్పేవ్ గదా నానా..! మరీ.. మరీ ఆ రేగుసెట్లూ, సీతాపలప్పల్ల సెట్లూ ఎలాగుంటాయో సూత్తానంటే సూపిత్తాకి తీస్కెల్లేన్నాన్నా..మనింటికొత్తే మనవే మర్యాచ్చెయ్యలని కూడా సెప్పేవ్ గదా నాన్నా..ఇప్పుడెవో..కొడతాకి బరికెత్తేవ్..సూడమ్మా..నాన్నే సెప్పి నాన్నే కొడతాడంట..!”
అంటా కుచ్చిల్లల్లో ముఖం దాసుకున్న ఈడేరిన రావుణ్ణి సూసి సేలానే నేర్పాలనుకుంది సత్తుం పెళ్లాం.
—-