మాలిక పత్రిక

రచన: డా.తంగిరాల మీరా సుబ్రహ్మణ్యం

అరవింద శంషాబాద్ విమానాశ్రయం చేరేసరికి తెల్లవారు ఝాము మూడు గంటలయింది.
ఉదయం ఆరు గంటల ముప్పై నిముషాలకి విమానం బయల్దేరుతుంది. విదేశీ ప్రయాణం కనుక మూడు గంటల ముందే సామాను చెక్ ఇన్ చేయాలి. అరవింద కేవలం రెండు వారాలు సెలవు మీద ఇండియా రావడం వలన తాను రెండు సూట్ కేసులు తెచ్చుకునే అవకాశం ఉన్నా ఒక పెట్టే తెచ్చుకుంది. క్యాబిన్ లగేజ్ గా చిన్న సూట్ కేసు ఒకటి ఉంది.
రాత్రి ఒంటి గంటకే లేచి స్నానం చేసి ఇడ్లీ ,కాఫీ తయారు చేసింది అరవింద అత్తయ్య. కూకట్ పల్లి నుండి శంషాబాద్ రావడానికి అర్థ రాత్రి కూడా గంటన్నర పట్టింది.
చేర గానే ఫ్లాస్క్ లోని కాఫీ మూడు గ్లాసులలో పోసి ఆరవిందకు , తన భర్త కు, ఇచ్చి ఆవిడా తాగింది.
“విమానం ఎక్కగానే ఇడ్లీలు తినేయి”అని మరోమారు కోడలికి చెప్పింది.
అరవింద నాన్నకు ఉండేది ఒక్కడే తమ్ముడు. చిన్నాన్న ఆఖరి కూతురు పెళ్ళికి రావాలని నాన్న మరీ మరీ చెప్పడం వలన రెండు వారాలు సెలవు పెట్టి ఇండియాకు బయలుదేరింది అరవింద. పిల్లలకి స్కూల్ వుంది. వాళ్ళ బాధ్యత భర్త సందీప్ కు ఒప్పజెప్పి బయలుదేరింది. శంషాబాద్ లో దిగి నేరుగా కర్నూల్ వెళ్ళింది.
అమ్మానాన్నల తో ఒక వారం గడిపింది. పెళ్లి అనంతపురంలోజరిగింది గనుక వాళ్ళతో కలిసి వెళ్ళింది. అదయ్యాక అత్తగారింట్లో ఒక వారం వుందామని హైద్రాబాదు వచ్చింది. పదిహేను రోజులు పదిహేను క్షణాల్లా గడిచిపోయి అప్పుడే తిరుగు ప్రయాణం రోజు వచ్చింది.
బ్రిటిష్ ఏర్ వేస్ విమానంలో రాను పోను ఒకే సారి బుక్ చేసుకుంది. ఇక్కడి నుండి లండన్ కు , రెండు గంటలు అక్కడ ఆగాక ,లండన్ నుండి అట్లాంటాకు ప్రయాణం. ఇంచుమించు ఇరవై నాలుగు గంటలు. ఆదివారం చేరుతుంది. మర్నాడు సోమవారం ఆఫీస్ కు వెళ్ళ వలసిందే.
అత్తా మామలకు వీడుకోలు చెప్పి, లోపలకు వెళ్ళి సామాను చెక్ ఇన్ చేసి, సెక్యూరిటీ చెక్ ముగించుకుని, విశ్రాంతిగా కూర్చుంది అరవింద. ఇండియాకు బయలుదేరేటప్పుడు ఎంత ఉత్సాహంగా ఉంటుందో తిరిగి వెళ్లేటప్పుడు అంత దిగులుగా ఉంటుంది. ప్రతీ సారీ అంతే. పోనీ అమెరికా నుండి వెనక్కి వచ్చేద్దామా అంటే ఆ సౌకర్యాలు, జీవన శైలి వదిలి రాబుద్ధి పుట్టదు.
అమెరికా నుండి వచ్చేటప్పుడు పెట్టె నిండా షాంపూలు, బాడీవాష్ లు, సెంట్ లు ఉంటాయి బంధువులకు ఇవ్వడానికి. తిరిగి వెళ్లే టప్పుడు ఆవకాయలు, తీపివంటలు, పిల్లలకు పైజామా కుర్తాలు,తనకు చుడిదార్లు ఉంటాయి.
నాన్నా అమ్మా, ఇంకో నాలుగు రోజుల్లో కాశి యాత్రకు బయలుదేరు తున్నారు. తాను దగ్గరుండి తీసుకు వెళ్ళాలని ఉంది గానీ సెలవు పొడిగించడం కుదరదు. ఇద్దరూ వయసైన వాళ్లే. దూరంగా ఉన్నప్పుడు ఎప్పుడూ వాళ్ళ గురించిన దిగులే. వాళ్ళు ఒప్పుకుంటే అమ్మావాళ్ళని తనతో కూడా అట్లాంటాకు తీసుకు వెళ్ళ గలిగితే బాగుంటుంది అనుకుంది గానీ ,వాళ్ళు కాశీ యాత్రకు బుక్ చేసుకున్నారు.
ఆలోచనల నుండి తేరుకుని సెల్ ఫోనులో టైమ్ చూసింది అరవింద. ఆరు కావస్తోంది. ఇంకా బోర్డింగ్ కు పిలవలేదే అనుకుంటూ తల పైకెత్తి చూసింది. డిస్‌ప్లే బోర్డ్ లో విమానం బయలుదేరడం ఆలస్య మని కనబడు తోంది. అప్పుడే మైక్ లో అనౌన్స్ చేస్తున్నారు ప్రయాణీకులకు కలిగిన అసౌకర్యానికి చింతిస్తున్నామని.
అరవిందకు విసుగ్గా అనిపించింది. ఈ ఆలస్యం గురించి ముందే తెలిస్తే అర్థరాత్రి లేచి పరిగెత్తుకు వచ్చే వాళ్ళం కాదు కదా అనుకుంది. ఇది విమానం రాక ఆలస్యం కావడం వలన జరిగిన డిలే కాదు. విమానం లో పబ్లిక్ అనౌున్స్ మెంట్ సిస్టమ్ పనిచేయడం లేదుట.
ఇంటికి ఫోను చేసి విషయం చెప్పింది. తొమ్మిది కావస్తుంటే కావలసిన వాళ్ళు వెళ్ళి ఫలహారాలు తినవచ్చునని , అసౌకర్యానికి మన్నించమని మళ్లీ చెప్పారు.
అరవింద చుట్టూ చూసింది. పెద్దా చిన్నా అందరు ఆలస్యం గురించే మాట్లాడు కుంటున్నారు. గంటలకొద్ది ఇక్కడ కూర్చో పెట్టి నందుకు కనీసం టిఫిన్ పెట్టించారు అంటోంది ఒక పెద్దావిడ. కొంతమంది ఇళ్లకు ఫోను చేసి దిగులుగా మాట్లాడుతున్నారు.
ఆరుగంటల ఆలస్యం తరువాత ఎట్టకేలకు పన్నెడు గంటలకు ఆకాశంలోకి ఎగిరింది లండన్ వెళ్లే బ్రిటిష్ ఏర్ వేస్ విమానం.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

అనుకున్నట్టుగానే లండన్ హీత్రూ విమానాశ్రయం చేరేసరికి అక్కడినుండి అట్లాంటాకు వెళ్లే కనెక్టింగ్ ఫ్లైట్ ఎప్పుడో వెళ్లిపోయింది. ప్రాణం ఉసూరు మంది అరవింద కు. మర్నాడు మధ్యాన్నం దాకా లండన్ లో ఉండాల్సిందే.
కౌంటర్ దగ్గర అంతా హడావిడి. అరవింద వెళ్ళి పాస్ పోర్ట్ ,బోర్డింగ్ పాస్ చూపించి విషయం వివరించాక ప్లేన్ డిలే వలన ఆగిపోవలసి వచ్చిన ప్రయాణీకులకు హోటెల్ షెరాటన్ లో బస ఏర్పాటుచేశామని చెప్పి , రాత్రికి మార్చుకోవడానికి పైజమా షర్ట్, చిన్న పిల్లొ లాటివి పెట్టిన కవరు అందించారు. అవి తీసుకుని పక్కకు వచ్చింది. అరవింద వెనుక నిలబడిన ఒక పెద్ద వయసు ఆమె క్కౌంటర్ లో వాళ్ళు అడిగినది అర్థం కాక జవాబు చెప్ప డానికి భాష రాక బెదురు గా అటు ఇటు చూస్తోంది. అరవింద ముందుకు వెళ్ళి ఆమెను తెలుగులో పలుకరించింది. ఆమె పాస్‌పోర్ట్ , టికెట్ తాను తీసుకుని వాళ్ళకు వివరంగా చెప్పింది. ఆమెకు అదే హోటెల్ లో రాత్రికి వసతి ఇచ్చారు.
అదే వరుసలో నిలబడిన మరో ముగ్గురు యాభై పైబడిన వయసు స్త్రీలు అరవింద సహాయం కోరారు. వాళ్ళలో ఒక్కరికీ ఇంగ్లీష్ రాదు. పిల్లలు అమెరికాలో ఉన్నారు. రమ్మని ఏర్పాట్లు చేశారు. ప్రయాణంలో ఇటువంటి ఆటంకం వస్తుందని అనుకోరు కదా. అందరి తరపున తానే మాట్లాడి , అదే హోటెల్ లో వసతి తీసుకుని, అందరినీ వెంట బెట్టుకునిబయటకు వచ్చి షటల్ లో ఎక్కి హోటెల్‌కు చేరింది.
“నువ్వు ఉండే చోటే మాకు గది అడుగమ్మా”అని ముందే చెప్పేశారు వాళ్ళు నలుగురు. అల్లాగే ఎలివేటర్ లో వాళ్లని కూడా తీసుకు వెళ్ళింది. అక్కడ గది తలుపులు తెరవడానికి అరవిందే కార్డులు స్వైప్ చేసింది.
రాత్రి భోజనానికి ఆ నలుగురిని తనతో బాటు కిందికి తీసుకు వచ్చింది. మళ్లీ వాళ్ళని గదుల దగ్గర వదిలి తన రూము లోకి వెళ్ళి పడుకుంది.
అర్థరాత్రి తలుపు మీద దబ దబ చప్పుడు వినబడి తలుపు తెరిచింది. ఆ అంతస్తులో చివరి గదిలో ఉండే ఆమె కంగారుగా లోపలికి వచ్చింది.
“బయట ఏదో చప్పుడు వినబడి గదిలో తలుపు తీసుకుని బయటకు వచ్చానమ్మా. తలుపు తాళం పడిపోయింది. కార్డ్ లోపలే ఉంది ఎలా ఇప్పుడు?”ఆందోళనగా అడిగింది ఆమె.
”పరవాలేదు. రిసెప్షన్ కి ఫోను చేస్తాను. “అని జరిగిన విషయం కింద కౌంటర్ లో వాళ్ళకు చెప్పింది. వెంటనే వాళ్ళు వచ్చి తలుపు తెరిచారు.
“అమ్మాయీ! నువ్వు లేకుంటే మా గతి ఏమయ్యేదో” అన్నది ఆమె ఆరవిందను కౌగలించుకుని.
మర్నాడు ఉదయం ఫలహారం అందరు కలిసే చేశారు. మళ్లీ షటల్ లో అందరినీ విమానాశ్రయానికి తీసుకు వచ్చింది. . విమానం లో కూడా వాళ్ళు నింపవలసిన ఫామ్ లు కూడా అరవింద చేతికే ఇచ్చారు వాళ్ళు.
పన్నెండు గంటల ప్రయాణం చేసి బ్రిటిష్ ఏర్ వేస్ విమానం వాళ్ళను క్షేమంగా అట్లాంట చేర్చింది.
అరవింద తప్ప మిగతా అందరు వాళ్ల సామాను తీసుకుని బయటపడ్డారు. అరవింద తెచ్చుకున్న ఒక్క సూట్ కేసు ఎక్కడో తప్పి పోయింది. సందీప్ తో కలిసి వెళ్ళి రిపోర్ట్ ఇచ్చి అరవింద బయటకు రావడానికి గంట పట్టింది. బయట ఆ నలుగురు స్త్రీలు అరవింద కోసం కాచుకుని ఉన్నారు. ఆమెను చూడగానే తమ కోసం వచ్చిన కొడుకులకు, కూతుళ్లకు పరిచయం చేసి అరవింద ఆదుకోక పోతే తమ పాట్లు భగవంతుడికే ఎరుక అంటూ గొప్పగా చెప్పారు.
”అయ్యో ఆంటీ!నేను చేసిందేమీ లేదు. మా చిన్నప్పుడు మా నాన్నగారు చెప్పేవారు ‘అవసరం లో ఉన్నవారికి మన చేతనయిన సహాయం చేయడం కనీస ధర్మం ‘ అని. మీతో బాటు వున్నాను గనుక చిన్న సహాయం చేయగలిగాను. మీరు నా కోసం ఇంత సేపు కాచుకుని వున్నారు. మీకే నేను థాంక్స్ చెప్పాలి. “అంది అరవింద.
వాళ్ళ పిల్లలు అరవింద కు ప్రత్యేకంగా కృతజ్ఞతలు తెలిపారు. అందులో ఒక ఆమె తన పెట్టె తెరచి అందులో ఉన్న డబ్బా లో నుండి కొన్ని లడ్డూలు కవరులో వేసి అరవింద చేతిలో పెట్టింది”కోడలి సీమంతం కోసం తెచ్చాను. నీవు రెండు తింటే నాకు తృప్తి”అంది.
ఇంకొక ఆమె”మా అందరికీ సహాయ పడిన నీ సూట్ కేసు పోవడం అన్యాయం.”అంది.
“ఎక్కడికీ పోదు ఆంటీ. రేపటి కల్లా ఇంటికి తెచ్చి ఇస్తారు. అని నవ్వింది అరవింద. నలుగురు వాళ్ళ ఫోను నంబరు ఇచ్చి అరవింద నంబరు తీసుకున్నారు.
మరొకసారి అరవింద కు థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లారు.

. . . . . . . . . ———

మరునాడు అరవింద సూట్‌కేసు ఇంటికి వచ్చింది.
రెండు రోజుల తరువాత అరవింద మనసు కలత పదే కబురు వచ్చింది ఇండియా నుండి. అరవింద అమ్మా నాన్నలు క్షేమం గా బెనారసు చేరారు. అయితే ట్యాక్సీలో బ్యాగ్ మరిచి పోయారుట. అందులో వాళ్ళ పాస్ పోర్ట్ లు , డబ్బు అన్ని ఉన్నాయి. హోటల్ కి ముందే ఆన్‌లైన్ లో డబ్బు కట్టేసారు కనుక అక్కడ దిగారు. పోలీస్ రిపోర్ట్ ఇచ్చారుట. అరవిందకు ఈ వార్త బాధ కలిగించింది.
“ఎలా సందీప్ ఏం చేద్దాం? కాశీలో మనకు తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.”అంటూ రాత్రి నిద్ర పోకుండా కూర్చుంది.
బంధువులకు ఫోను చేసి డబ్బు పంపమన్నామని, పాస్ పోర్ట్ విషయంగా మళ్లీ పోలీస్ స్టేషన్ కు వెళ్తున్నామనీ చెప్పారు.
రాత్రి అంత నిద్ర పోకండ హనుమాన్ చాలీసా చదువుతూ కూర్చుంది అరవింద అమ్మా నాన్నల పాస్పోర్ట్ దొరకాలని.
మర్నాడు మళ్లీ ఫోను చేశారు. అక్కడి పోలీస్ ఇన్‌స్పెక్టర్ విశ్వనాథ్ అని అరవిందతో బాటు ఎల్ ఎల్ బి చదివాడట. “మేము అమ్మాయి అరవిందతో బాటు కర్నూల్ నుండి అమెరికా వెళ్ళ వలసింది. కాశి యాత్ర కోసం మానుకున్నాము.”అన్నాము.
”మీ అమ్మాయి 2001 లో కర్నూల్ లో ఎల్ ఎల్ బి చదివిందా? అని అడిగి మేము అవును అనగానే అయితే మీ అరవింద మా బ్యాచ్లో చదివిన అరవింద అయి ఉండాలి. మీ పాస్ పోర్ట్ ఉన్న బ్యాగ్ మీకు వెదికి పెట్టే భాద్యత నాది అంకుల్. మీరు నిశ్చింత గా ఉండండి. ‘ అంటూ భరోసా ఇచ్చాడు.”అప్పుడే బ్యాగ్ దొరికేసి నంత సంతోషంగా చెప్పాడు అరవింద నాన్న.
నాన్నగారు చెప్పిన విశ్వనాథ్ అనే పేరు వినగానే తన బాచ్ లో పొడుగ్గా దృఢంగా ఉండే విద్యార్థి కళ్ల ముందు మెదిలాడు అరవింద కు. “దేవుడా ఏదో దారి చూపించావు”అని మనసు లోనే దండం పెట్టుకుంది.
ఆశ్చర్యం గా మరునాడే బ్యాగ్ దొరికి నట్టు ఫోన్ వచ్చింది. ఆ ట్యాక్సీ లో ఎక్కిన మరొక ప్రయాణికుడి సామానులోకలిసి పోయిందా బ్యాగ్ . ఆయన మూడు రోజులు ఆ ట్యాక్సీ అతని కోసం తిరిగి, చివరికి తనకు పరిచయం ఉన్న పోలీస్ ఇన్‌స్పెక్టర్ విశ్వనాథ్ కు విషయం చెప్పి బ్యాగ్ ఇచ్చాడు ట. విశ్వనాథ్ వెంటనే అరవింద తండ్రిని పిలిపించి అన్ని వస్తువులు సరిగ్గా ఉన్నాయేమో చూసుకోండి అంటూ బ్యాగ్ అందించాడు.
” నాన్నగారూ! మీరు మా చిన్నపుడు ఒక మాట చెప్పారు.”అవసరం ఉన్నవారికి మన చేత నయిన సహాయం చేయడం మన ధర్మం. అదే మనని రక్షిస్తుంది”అని. అదే ఇప్పుడు జరిగింది.”
“దేవుడు నీకు మేలు చేస్తాడమ్మా”అంటూ తనని ఆశీర్వదించిన ఆ నలుగురు స్త్రీలను తలచు కుంటూ ఆనందంగా అంది అరవింద
“అవునురా తల్లి. ‘చేసిన పుణ్యం చెడని పదార్థం ‘అని కూడా చెప్పారు మన పెద్దలు.”అన్నారు అరవింద నాన్నగారు చెమర్చిన గొంతుతో.
——— ———- ———