మాలిక పత్రిక

రచన: లక్ష్మీదేవి

ఫాల్గుణ పూర్ణిమ నాటికి పువ్వుల రంగులతో చిగుళ్ళ ఎఱుపుతో వెన్నెల నిండిన నింగీ నేలా వసంతాలాడు కుంటుంటాయి.
ఫాల్గుణాలలో తెలివెన్నెలలు కురిసే కామునిపున్నమి (హోళీ) ఆమని రంగిలి శోభించడానికి ముందుమాట/ స్వాగత గీతం వంటిదే.
నిండుగా పూచిన వేప , మామిడి, కానుగ అనేముంది, తరువులన్నీ, తనువులన్నీ పూలగుచ్ఛాలై శుభాకాంక్షలు అంది పుచ్చుకుంటుంటాయి.
సంజె వేళల్లో వీచే ఆహ్లాదకరమైన పిల్లగాలుల వేణునాదాలకు మదిలోని తలపులు పదాలు పలుకుతుంటే పెదాలు ఒద్దికగా ఒదిగిపోతూ మాధుర్యాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నాయి.
ఊహల సాగరంలో అనుభూతుల సంగమాలు ముచ్చటగొలుపుతూ ఆనంద నర్తనాలకు రంగస్థలాలుగా మనసులను ఆయత్తం చేస్తున్నాయి.
చూసే కన్నులకు మనసుండాలే కానీ శిశిరాల్లో రాలుతున్న పండుటాకులూ , కొత్తగా తొడుగుతున్న చిగురులూ కూడా పువ్వుల కన్నా అందంగా అలంకారాలౌతుంటాయి.
లేత ఎండలూ, శీతవాయువులూ ఇలాంటి అరుదైన ఋతుకాలాలలోనే చిరకాలం తర్వాత కలిసే మిత్రుల్లా కరచాలనం చేసుకుంటాయి.
పూత రాలుతున్నా ఆశావాదాలకు ఆలవాలంగా కొమ్మలు, తీవెలూ అలరారుతుంటాయి.
——–
ఈ ఉత్సవం మునుపటి కాలంనుంచీ కూడా వారం పాటు వసంతోత్సవం, మధుకేళి అనే పేరుతో ఉత్సాహంగా జరుగుతున్నదే. ఈ పండుగల్లో జరిగే రంగులు చల్లుకోవడం, పరస్పరం వినోదకార్యక్రమాల్లో అందరూ కలిసి ఆనందించడం, కవిగోష్ఠులు నిర్వహించడం వంటి కార్యక్రమాల వర్ణన మనోహరంగా శ్రీనాథుని హరవిలాసంలోనూ, భీమేశ్వరపురాణంలోనూ కనిపిస్తుంది. కొన్ని చోట్ల ఉగాది రోజు, శ్రీరామనవమి రోజు ఈ రంగులు చల్లుకోవడం కూడా మన ఊళ్ళలో కనిపిస్తూ ఉంటుంది.
కాముని పున్నమికి ధర్మవరంలో కొలువుతీరిన కామన్న కామక్క.

వినోదాలూ విలాసాలూ కూడా ప్రకృతిలో భాగమే, ప్రకృతికి అందమే.
——
నాడూ నేడూ కూడా ముళ్ళను తప్పించుకుంటూ అడుగులు వేసే ప్రయాణాలలో మాత్రమే ప్రతి మజిలీ సంతసాన్నీ, సార్థకతనూ అందిస్తూ ఉన్నాయి.

కష్టాలూ, కన్నీళ్ళూ , నవ్వులూ , సంతోషాలూ అన్నీ ఋతువుల్లాగే మదివనంలో వంతులు వేసుకుని వస్తూ పోతూ ఉంటాయి.
ఏ ఋతువు ఇచ్చే కాయలూ ,పళ్ళూ, పువ్వులూ ఆ ఋతువులో అందుకొని ఆరోగ్యంగా ఉన్నట్టే, మదివనంలో వచ్చే పోయే ఋతువులలో అందే అన్ని ఉద్వేగాలనూ అందుకుంటూ ఆరోగ్యంగా ఉందామంతే. అవి మనకే కట్టుబడి ఉండనట్టే మనమూ వాటికే కట్టుబడి ఉండడమెందుకు? అన్నీ అందుకుంటూ, వదలుకుంటూ సాగిపోదాం.
——–