March 28, 2024

కాంతం వర్సెస్ కనకం……

రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల

 

ఆ రోజు వాళ్ళ పెళ్ళిరోజు.   పొద్దున్నే  పట్టిన ముసురులా కాంతానికి  కనకానికి మొదలైన పోట్లాట ఇంతవరకు తెగడం లేదు. ఇద్దరూ కూడా నువ్వంటే నువ్వని అనుకోవడంతోనే సరిపోతున్నది  . యెవరేమి చేసారో   సోదాహరణ ఉదాహరణలతో సహా చెప్పుకుంటున్నారు.  ఎవరికి వారు తమ మాటే నెగ్గాలని  పట్టుమీదున్నారు.  పైన అద్దెకున్న వాళ్ళొచ్చి సంధి కుదర్చబోయారు కానీ వాళ్ళను కరిచినంత పని చేసి వెళ్ళగొట్టారు.

ముప్పయేళ్ళ సంసార జీవితంలో  చాలాసార్లు యేదో ఒక విషయానికి గొడవపడే వారు. కాకపోతే ఆ గొడవ చాలా తమాషాగా వుండేది. పక్కింటి వాళ్ళ కుక్క యెన్ని పిల్లల్ని పెడుతుంది అన్న సమస్య మీద ఆ కుక్క డెలివరీ అయిందాకా పోట్లాడుకుంటారు.  మేడ మీద  నుంచుని చూస్తుండగా యెదురింటి వాళ్ళు సినిమాకెళ్తున్నామోచ్ అని కేకేసి చెప్తే వాళ్ళొచ్చిందాకా వాళ్ళే సినిమాకెళ్ళారు అన్న మాట మీద వాదించుకుంటారు.  నాలుగిళ్ళ అవతల వున్నామె వేస్తున్న ముగ్గు యెన్ని చుక్కలుంటుంది అన్న విషయం మీద ఒకరి మీద ఒకరు కేకలేసుకుంటారు.  పైన అద్దెకున్న వాళ్ళ ఇంటికి యెవరన్నా వస్తే వాళ్ళెన్ని రోజులుంటారు అన్న దాని మీద చిట్టిలు తీసుకుంటారు. అందుకే వాళ్ళ గొడవని  యెవరూ  పట్టించుకునే వాళ్ళు కారు.  వాళ్ళకు తెలుసు అవన్నీ టైంపాస్ గొడవలని.

అంతే కాని కుటుంబ విశయానికొస్తే…. . .

ప్రతి పనీ ఇద్దరూ సంప్రదించుకునే చేసుకునేవాళ్ళు. ఒకటే మాట ఒకటే బాట ఇద్దరిదీ.  ఒక్కరోజు నువు చేయాలంటే నువు చేయాలని  కూడా పోటీ పడేవాళ్ళూ కారు. అలాంటిది ఇద్దరికీ తీవ్రమైన గొడవ అదీ పెళ్ళి రోజున అవుతున్నదంటే సమస్య ఏదో చాలా తీవ్రమైనదే అయి వుంటుంది.   అదేంటో  తేలాలంటే మనకి కనకం సంగతి మొదటినుండీ తెలియాలి.

కనకానికీ కనకం  బామ్మకీ కనెక్షన్ ఇనుపగొలుసులంత గట్టిది . బంగారపు గొలుసంత విలువైనది.  బామ్మకి  కనకం అంటే ప్రాణం. కనకం కాల్లో ముల్లు గుచ్చుకుంటే బామ్మని ఓదార్చేసరికి  కొడుకులు కోడళ్ళకి ప్రాణం  అన్నుబట్టి పోయేది. ఇక  కనకానికి బామ్మ  బామ్మే కాక గురువు,గాడ్  మదర్, మెంటర్ ఇంకా ఇలాంటివి ఏవుంటే అవి.

బామ్మకి ముగ్గురు కొడుకులు.  ఆఖరి కొడుకు కొడుకు కనకం. పైన ఇద్దరూ వాళ్ళ మగపిల్లలకు కనకం అన్న పేరు పెట్టడానికి  ఇష్టపడకలేదు.  ఇక ఆఖరి చాన్స్.  మూడో కోడలికి రెండో కాన్పు. మగ పిల్లాడే  పుట్టాలని కోడలు నీళ్ళోసుకున్నప్పటి నుండి పూజలు వ్రతాలు చేయగా పుట్టిన ఆఖరి మనవడికి  కనకం అని పేరు పెట్టుకుంది.  ఇంతకీ కనకం పేరు బామ్మగారి భర్తగారిది  అందుకే కనకం అంటే ప్రాణం. . . కనకం పుట్టినప్పటినుండీ అడుగులేసేదాకా బామ్మ ఒడిలోనే పెరిగాడు.

కనకానికి కొద్ది ఊహ వచ్చినప్పటినుండీ రాత్రుళ్ళు తనదగ్గర పడుకున్న మన చిన్న కనకానికి  బామ్మ తనని వాళ్ళ తాత యెంత అపురూపంగా చూసుకున్నాడొ  యెలా గౌరవించేవాడో చాలా ఇష్టంగా కథలు కథలుగా చెప్పేది. ఆ వయసులో  కనకానికి పెద్దగా అర్థం కాకపోయినా  వయసు పెరుగుతున్న కొద్దీ జీవితం లో భార్య ప్రాముఖ్యత ఎంత?,తననే నమ్ముకుని వచ్చిన  జీవితభాగస్వామితో ఎలా మెలగాలో, ఆనందంగా . . ఎలా జీవించాలో ఒక అవగాహనకి వచ్చేసాడు. .

కనకానికి కాంతంతో పెళ్ళి కూడా చాలా చిత్రంగా అయింది.

ఒకసారి అప్పుడు పదేళ్ళు ఉంటాయేమో  పక్కింట్లో పెళ్ళి జరుగుతున్నది.  ఆ పెళ్ళికి బామ్మతో పాటు వెళ్ళిన కనకం బామ్మ నడిగాడు “బామ్మా పెళ్ళంటే ఏమిటని?”

బామ్మ భళ్ళున నవ్వి.  “ ఆరి భడవా ! రోజూ నేను చెప్తున్నదేమిటిరా?”

“బామ్మా ఏదో చెప్తుంటావు రోజూ.  నాకర్థం కావటం లేదు”బిక్కమొహం పెట్టి తలకాయ గోక్కున్నాడు.  బామ్మకి బోలెడు ప్రేమ వచ్చేసింది మనవడి మీద.

“పోనీ పెళ్ళంటే నీకేమి తెలుసో  చెప్పు”  అడిగింది.

“పెళ్ళంటే చుట్టాలందరూ వస్తారు.  పెళ్ళంటే బోలెడు పిండి వంటలు.   పెళ్ళంటే కొత్తబట్టలు. ” హుషారుగా తనకు తెలిసినవన్నీ చెప్పబోయాడు.

“అరేయ్ పెళ్ళంటే అవన్నీ వుండే మాట నిజమే అయినా పెళ్ళంటె రెండు జీవితాలు ఒక్కటై ,ఒక్కటైన జీవితం  మూడు లేక  నాలుగు అవడం” పొయెటిక్ గా  చెప్పబోయింది.

“బామాఆఆఆఆఆ…. ”మళ్ళీ బిక్కమొహమేసాడు “నువ్వేంటో చెబుతున్నావు మళ్ళీ. నా కర్థం కాకుండా”

“సరే నీకర్థమయ్యేట్లు చెబుతాను.  ఒకవేళ ఇప్పుడర్థం కాకపోయినా గుర్తుంచుకో. . ఒక అమ్మాయి ఒక అబ్బాయి ఎక్కడెక్కడో పెరుగుతారు.  సమయం వచ్చినప్పుడు ఆ అమ్మాయి అబ్బాయి లకు  పెళ్ళై ఆ రెండు జీవితాలు ఒక్కటై కల్సిపోతాయి.  అప్పుడు వారికొక బంధం యేర్పడుతుంది.  అలా ఏర్పడిన బంధాన్ని ,కలిసిన జీవితాల్ని ,ఒకే  జీవితంగా జీవించాలి.  ఇప్పుడు నీకర్థం కాకపోయినా  నా మాటలు గుర్తుంచుకో . . పెద్దయ్యాక అర్థమవుతాయి. పెళ్ళంటె నమ్మకం.  . పెళ్ళంటే రక్షణ.  నిన్నే నమ్ముకుని వచ్చి,నీ జీవితంలో భాగమైన స్త్రీ మూర్తికి నువు ఆ రక్షణ,నమ్మకం ఇవ్వాలి. ”

“అన్నీ నేనే ఇవ్వాలా?మరి ఆ అమ్మాయి ఏమీ ఇవ్వక్కర్లేదా?” కుతూహలంగా అడిగాడు

“ తల్లీ తండ్రులను వదిలి  పెళ్ళి అన్న బంధం తో అమ్మాయి మన ఇంటికి వస్తుంది.  అందుకని మొదలు మనమే ఆ నమ్మకం అమ్మాయికి ఇవ్వాలి.  అప్పుడు ఆ అమ్మాయికి “నేను అందర్నీ వదిలి వచ్చినా ఇక్కడ అమ్మ దగ్గరున్నంత హాయిగా నేనుండగలను” అన్న నమ్మకం కలుగుతుంది. ” చెప్తుంటే బామ్మ కళ్ళు చెమ్మగిల్లాయి.  కొంగుతో కళ్ళు తుడుచుకుంది.

“అయితే”

పెళ్ళి హడావుడిలో వున్నారందరూ.  వీళ్ళిద్దరు పెళ్ళి తంతును గమనిస్తూ మాట్లాడుకుంటున్నారు.

ఈ హడావుడిలో తమ ముందు తిరుగుతున్న ఒక అమ్మాయి మీదికే  మాటి మాటికీ కనకం చూపు పోతున్నది .  ఆ అమ్మాయి పట్టులంగా  జాకెట్టేసుకుని, లంగా కాళ్ళకు అడ్డం పడకుండా పట్టుకుని మిగతా పిల్లలందరితో ఏవో ఆటలు ఆడుకుంటున్నది.  ఎందుకో అంతమంది అమ్మాయిల్లో ఈ అమ్మాయే మన కనకాన్ని ఆకర్శించింది.

“అయితే ఏముంది ఆ అమ్మాయికి  ఎప్పుడైతే ఆ నమ్మకం కలుగుతుందో  నీకు తను కూడా ఆ నమ్మకం ఇస్తుంది. నిన్ను ప్రేమిస్తుంది.  నీ జీవితాన్ని నందనవనం చేస్తుంది. ” బామ్మ కి  గొంతు మూగబోయింది.

“ అయితే బామ్మా!  నేను ఆ అమ్మాయిని పెళ్ళి చేసుకోనా? నువు చెప్పినట్లే వుంటాను”  తమ ముందు తిరుగుతున్న పట్టులంగా అమ్మాయిని  చూపిస్తూ.  కాన్ఫిడెంట్ గా సిగ్గుపడుతూ బామ్మ చెవిలో రహస్యంగా అడిగాడు

గొంతులో సుళ్ళుతిరుగుతున్న బాధ ఎటుపోయిందో మనవడిని “ఓరి భడవా!” అంటూ కావిలించుకుంది గట్టిగా నవ్వుతూ.

“ఇదిగో నువు బాగా చదువుకోవాలి. .  మంచి ఉద్యోగం లో చేరాలి.  అప్పుడు,  ఆ అమ్మాయి పేరు కాంతం.  ,  కాంతాన్ని  చేసుకుంటానని ధైర్యంగా ఆ అమ్మాయి తలితండ్రులకి చెప్పాలి.  అప్పుడు పెళ్ళి”

“ ఒహో! ఆ అమ్మాయి పేరు కాంతం అన్నమాట.  అబ్బో పెళ్ళికి చాలా రోజులాగాలి” ఆ అమ్మాయినే చూస్తూ మనసులో అనుకున్నాడు కనకం. కనకానికి చాలా ఆతృతగా వుంది బామ్మ చెప్పిన విధంగా వుండి చూపించాలని.

ఆ తర్వాత కొన్నాళ్ళకి కాంతం తండ్రి  ఒక  ఆక్సిడెంట్ లో చనిపోయారని తెలిసి బామ్మ వెళుతూ కనకాన్ని కూడా తీసుకెళ్ళింది.

వీళ్ళు వెళ్ళేప్పటికి అన్ని కార్యక్రమాలు అయ్యాయి.  అందరూ కాంతం తల్లి  చుట్టూ కూర్చుని ఓదారుస్తున్నారు.  తల్లిని ఆనుకుని కూర్చుని  ఏడుస్తూ  వుంది కాంతం.

కనకం బామ్మ కూడా  తనకు తోచిన మాటలేవో చెప్పసాగింది.

ఇంతలో ఎవరో.  “పాపం ఆడపిల్లని ఎలా పెంచుతావో  . . సరిగ్గా ఎదిగే పిల్లకి  రక్షణ ఇవ్వాల్సిన సమయం లో ఆ దేవుడు తండ్రిని దూరం చేసాడు నీ కూతురికి”  సానుభూతిగా అన్నారు.

రక్షణ అన్న మాట వినపడగానే  కనకానికి ఒక రకమైన ఆవేశం వచ్చింది.  అప్పటికే కాంతం అంటే ఎందుకో తెలియని ఇష్టం ఏర్పడి పోయింది మరి.

“నేనిస్తాను రక్షణ” ఈ మాటలు చెబుతూ వెళ్ళి కాంతం చుట్టు చేయి వేసి నుంచున్నాడు.

అప్పటి వరకు విచార వదనాలతో  వున్నవారికి నవ్వొచ్చింది  కాంతం అయితే ఏకంగా ఏడుపు మర్చిపోయింది.

“ఎట్లిస్తావేంటి” ఎవరో అడిగారు.

“ఎట్లివ్వడమేంటి? పెళ్ళి చేసుకుని. .  మా బామ్మ చెప్పింది పెళ్ళి చేసుకున్న అమ్మాయికి రక్షణ ఇవ్వాలని.  అందుకని  పెళ్ళి చెసుకుంటాను” తలెగరేస్తూ ధీమాగా చెప్పాడు.

చుట్టూ కూర్చున్న మిగతా వారు అందరూ నవ్వేశారు.

“నవ్వుతారెందుకూ? నేను నిజంగానే చేసుకుంటాను. కానీ మా బామ్మ చెప్పింది.  నేను పెద్దవ్వాలని.  నేను పెద్దయ్యి ఉద్యోగంలో చేరాక చేసుకుంటాను”

తాత్కాలికంగా తన దుఃఖాన్ని మర్చిపోయింది కాంతం తల్లి. . . పిల్లలిద్దర్నీ దగ్గరికి తీసుకుంది మౌనంగా.

తన చేతిని పట్టుకుని  తన చుట్టూ చెయ్యేసి సినిమాలో హీరోలా మాట్లాడుతున్న కనకం తెగ నచ్చేసాడు కాంతానికి.   అప్పుడు కాంతం వయసు తొమ్మిదేళ్ళు.

ఆ తర్వాత ఉద్యోగంలో జాయిన అయ్యాక, పాతికేళ్ళ వయసు రాగానే వెళ్ళి నిజంగానే అడిగి మరీ చేసుకున్నాడు కాంతాన్ని.

బామ్మ చెప్పిన ప్రకారమే  కనకం నడుచుకున్నాడు.  ఇచ్చిన మాట ప్రకారం అన్నేళ్ళ తర్వాత కూడా తన్నే చేసుకున్న కనకం అంటే కాంతానికి ప్రాణం. తను ఇచ్చిన మాట నమ్మి  యెన్ని సంబధాలొచ్చినా పెళ్ళి చేసుకోకుండా  తనకోసమే వున్న కాంతం అంటే  చెప్పలేనంత ఇష్టం కనకానికి.

పెళ్ళి  చేసుకుని హాయిగా సంసారం చేసుకుంటున్న మనవడిని, ఆ మనవడిని తనంత  ప్రేమగా చూసుకుంటున్న మనవరాలిని చూసి పొంగిపోయేది బామ్మ.   అంతే కాని తన స్థానం తగ్గించి మనవడు పెళ్ళాన్ని ఇష్టపడుతున్నాడని , తనమీద మనవడికి ప్రేమ తగ్గిపోతుందేమోనని  ఇప్పటి అత్తగార్లలా అభద్రతా భావం ఫీల్ అవలేదు.  ఇప్పుడు బామ్మకి మనుమడెంత  ప్రాణమో  మనవరాలు అంత ప్రాణం.  తనముందు కువ కువ లాడుతూ తిరుగుతున్న ముచ్చటైన జంటకు దిష్టి తగులుతుందేమో నని  రోజూ దిష్టి తీసేది వాళ్ళకు.   ముని మనుమడిని చూసి వాడికి  బంగారపు వుగ్గుగిన్నె బహుమతిగా ఇచ్చింది .  వాళ్ళ పెళ్ళయిన పదేళ్ళకు తృప్తిగా కన్ను మూసింది బామ్మ.

ఇంతలా హాయిగా వున్న కనకానికి కాంతానికి గొడవలెందుకొస్తాయంటే అవి వాళ్ళకి టైం పాస్. కానీ ఈసారొచ్చింది టైం పాస్ కాదు.  జగడమే. . .  జగడమే … బామ్మ ఉన్నంత కాలం ఆమే వీళ్ళ గొడవలకు జడ్జి.  అందుకని తొందరగానే తేలిపోయేవి. . కాని ఇప్పుడు?

ఇంతకీ యేంటి సంగతంటే? నేను చెప్పడమెందుకు చూద్దాం పదండి.

ఆ  రోజు వాళ్ళ పెళ్ళిరోజని కాంతం చాలా  హుషారుగా వుంది.  “నాకు ఇంత మంచి భర్త నిచ్చిన నీకు,  కృతజ్ఞతలు ఏ విధంగా చెప్పుకోవాలో తెలీటం లేదని”  పదే పదే భగవంతుడికి చెప్పుకుంది.

కనకం కూడా చాలా  హుషారుగా వున్నాడు.  ముందురోజే తెలిసింది తనకు వచ్చిన ప్రమోషన్ సంగతి.  రిటైర్మెంట్ ముందర ప్రమోషన్ వున్న ఊళ్ళోనే అని చాలా సంతోషించారు ఇద్దరూ.  పెళ్ళి రోజుకి శుభవార్త తెలిసింది అని కనకం  చాలా ఉత్సాహంగా వున్నాడు.   అసలు కనకం  చాలా  చాలా ఇష్టంగా  ఇష్టపడి కాంతాన్ని పెళ్ళి చేసుకున్నాడు కదా . అందుకే కనకం కూడా దేవుడికి బోలెడన్ని కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాడు.

జీవితం ఆనందంగా హాయిగా గడిచిపోతున్నది.  పిల్లలు చక్కగా చదువుకుని ఉద్యోగాల్లో సెటిల్ అయ్యారు.  చీకూ చింతా లేని సంసారం.  ఒక స్త్రీకి పురుషుడికి అంతకన్నా యేమి కావాలి?

అందుకని కనకం వెళ్ళి  “కాంతం . . కాంతం.  మరే మన  పెళ్ళై  ముప్పైయేళ్ళయింది కదా? నేను నిజంగా చాలా అదృష్టవంతుడ్ని. నీలాంటి అనుకూలవతి అయిన భార్య లభించింది. ఇంత అదృష్టాన్ని నాకిచ్చిన దేవుడికి  కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాలి కదా .  గుడికెళదామా “అని కాంతాన్ని అడిగాడు.

అప్పటివరకు కాంతం కూడా అదే అనుకుంటున్నది కదా? సరే వెళ్దాం అనొచ్చు కదా? కాని   కనకం మాట వినేసరికి కొద్దిగా చిన్నబుచ్చుకుంది.

“యేమండి! యెంత మాట అనేశారు?. ఇప్పుడే నేను కూడా అదే అనుకుంటున్నాను. .  మీలాంటి  ప్రేమ మూర్తిని  నాకిచ్చిన ఆ దేవదేవుడికి వేల కృతజ్ఞతలు చెప్పుకుంటున్నాను.  ఇప్పుడు చెప్పండి మీరా ?నేనా అదృష్టవంతులు? మీ లాంటి భర్త దొరికితే  ఎవరైనా నాలానే వుంటారు.   నేనా మీరా? ఆ దేవ దేవుడికి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాల్సింది? . ” అన్నది కొద్దిగా బాధ నిండిన గొంతు తో.

“ముమ్మాటికి నువే గొప్ప.  నేనే అదృష్టవంతుడిని.  అందులో డౌట్ లేదు”  స్థిరంగా చెప్పాడు కనకం.

ఈసారి కొద్దిగా కోపం వచ్చింది కాంతానికి.   “నేనస్సలు ఒప్పుకోను. ”  గట్టిగా చెప్పింది.

ఈసారి కనకం కూడ కోపం తెచ్చుకున్నాడు.  “మొండిగా వాదించకు.   ప్రతి చిన్న దానికి నీకు నాతో వాదనలు యెక్కువయ్యాయి. పెద్దతనం వస్తున్నకొద్దీ చాదస్తం ఎక్కువవుతున్నది.  యెందుకు చెప్తున్నానో అర్థం చేసుకో.  మీ పెద్దవాళ్ళు నీ పెళ్ళికి తొందరపెడుతున్నా నా కోసం  ఆగి నా జీవితం లోకి వచ్చి నా ప్రతి కష్టం సుఖం లలో నాకు తోడుగా వున్నావు.  మరి నేనెంత అదృష్టవంతుడిని?”

“అదే కదా నేను చెప్పేదీను?మీ పెద్దవాళ్ళు బోలెడు కట్నం తో వచ్చే అమ్మాయిని చూపించినా కాదని నా కోసం అవన్నీ వద్దనుకోవడం సామాన్యం కాదు.   అది నా అదృష్టం కాదా?” ముక్కు యెగబీల్చింది కాంతం.

“సరే చెప్తుంటే  వినిపించుకోవట్లేదు కదా?. .  ఇంకో మాట చెప్తా ఒప్పుకోక చస్తావా. . నన్ను ప్రాణంగా  ప్రేమించే మా బామ్మకి చివరి సమయం లో యెంత సేవ చేసావు? బామ్మ,  అమ్మా నాన్నల  దగ్గర వుండకుండా  మన పెళ్ళైన కొత్తల్లోనే మన దగ్గరే వుంటా నని వస్తే ఆమెని ఎంత సంతోషంగా ఆహ్వానించి ఆప్యాయంగా చూసుకున్నావు? కన్న తల్లి కంటే ఎక్కువగా చూసుకున్నావు?. అందుకే కదా ఆమె తృప్తిగా కన్ను మూసింది.  ఇంకోళ్ళయితే పెళ్ళైన కొత్తల్లోనే అలా అత్తగారి అత్తగారు వస్తే ఊరుకునేవాళ్ళా? అత్తగారికి  చేయడానికే బాధపడిపోతున్నారు.  అలాంటిది అత్తగారి అత్తగారు.  ఇక చెప్పక్కరలేదు . . అంత సేవ చేసే వాళ్ళా?  చిన్నప్పటినుండీ నా కోసం ఆమె పడ్డ తాపత్రయానికి ,బామ్మని నువు చూసుకున్న విధానానికి నేను నా జీవితమంతా  మీ ఇద్దరు స్త్రీలకు రుణపడి వుంటాను” కనకం కంఠం రుద్ధమైంది.

“చెప్తుంటే వినిపించుకోనిది నేనా మీరా? బామ్మని నేను “చూసుకోవడం ఏంటి? ”మిమ్మల్ని ఇంత సంస్కార వంతంగా తీర్చిదిద్దిన బామ్మకి జన్మ జన్మలకి నేను  రుణపడి వుంటాను.  ఆమెకి ఎంత సేవ చేస్తే ఆ రుణం తీరాలి?ఆమె మన దగ్గరే వుంటానని రావడం నా అదృష్టం. దాన్ని గూర్చి మీరెత్తకండి.  మీకా అర్హత లేదు.  అయినా  మీరు మాత్రం? మా అమ్మని చూసుకోలేదా? తన వాళ్ళ  నొకరకంగా భార్యవేపు వాళ్ళనొకరకంగా చూసుకునే ఈ ప్రపంచంలో మా అమ్మని మీ అమ్మతో సమానంగా మీరు చూడడం లేదా?మరి దాన్నేమంటారు?” తనకి కూడా ఒక పాయింటు దొరికిందన్న ఉత్సాహంతో అడిగింది కాంతం.

“అసలు అర్థముందా?మా అమ్మేంటి?మీ అమ్మేంటి? మనిద్దరమూ యెప్పుడైతే ఒకటయ్యామో  వాళ్ళు మనవాళ్ళవుతారు నీ వాళ్ళు  నా వాళ్ళూ కాదు.  నేను చేసిందీ అదే” అదో పాయింటు కాదన్నట్లు నాలుక చప్పరించాడు కనకం.

ఇంతలో పిల్లలు ఫోను చేసారు గ్రీటింగ్స్ చెప్పడానికి.  వాళ్ళిద్దరూ ముందే అనుకుని కాన్ఫరెన్స్ కాల్ చేసారు. ఫోన్ ఎత్తుతూనే “ చూడరా మీ అమ్మ” అని తండ్రి,  “చూడరా మీ నాన్న”  అని తల్లి  మాటలు మొదలు పెట్టగానే పరిస్తితి అర్థమయింది ఇద్దరికీ.  “బాబోయ్” అనుకుని

“అమ్మా! నాన్నా మళ్ళీ చేస్తాము  హాపీ మారేజ్ డే” చెప్పి  వెంటనే కాల్ కట్ చేసారు.  వాళ్ళకు తెలుసు ఈ సమయంలో అస్సలు వారితో టచ్ లో వుండకూడదని. ఇద్దరిలో యెవర్ని సపోర్ట్ చేసినా రెండో  వారికి చేయలేదని గొడవ చేస్తారు.   ఒకరిమీద  ఒకరికున్న  తలితండ్రుల నిష్కల్మషమైన ప్రేమ పిల్లలకి  తెలుసు.  అయినా ఇది సమయం కాదు కదా? అందుకే పారిపోయారు.

అప్పుడే కాంతానికి గుర్తొచ్చింది చేసిన స్వీటు ఇంకా భర్తకు తినిపించలేదని.  “అయ్యో నా మతి మండా “అని తిట్టుకుంటూ గబగబ లోపలికి వెళ్ళి ఒక ప్లేటు లో పులిహోరా, చక్రపొంగలి తీసుకొచ్చింది.

“మీకు  మన పెళ్ళిరోజు శుభాకాంక్షలు” చెప్తూ “ఇదిగో మీకిష్టమని చక్రపొంగలి  చేసాను. తిని యెలా వుందో చెప్పండి” ప్లేట్ చేతికిచ్చింది.

“నీకేది మరి?” అడిగాడు ప్లేట్ అందుకుంటూ “అయిన ఇంకో ప్లేట్ అక్కర్లేదులే ఇందులోనే షేర్ చేసుకుందాము రా“ పిలుస్తూ “ఆహా! అచ్చు మా బామ్మ చేసినట్లే వుందే” తన్మయత్వంగా ఆ  టేస్ట్ ని ఆస్వాదిస్తూ చెప్పాడు.

కాంతం మొహం వెలిగిపోయింది.   “నిజంగానా?బామ్మ చెసినట్లే వుందా?” అడిగింది ఆనందంగా.

“కావాలంటే తినిచూడు” స్పూన్ తో చక్రపొంగలి కాంతం  నోట్లో పెట్టాడు ఆప్యాయంగా.

“నిజమేనండోయ్. . . బాగా కుదిరింది”. తను కూడా ఆ రుచిని ఎంజాయ్ చేస్తూ ఒప్పుకుంది.

“అబ్బ! పులిహోర కూడా అధ్భుతంగా వుంది.  ఎంతైన నీ చెయ్యే చెయ్యి .  అమృతం ఒలికిస్తుంది…”

“చాల్లేండి” ఆ పొగడ్తని ఆస్వాదిస్తూనే అందంగా మూతి తిప్పింది కాంతం.

“మరదే ఒక పక్క టిఫిన్ పెట్టి ఇంకో పక్క ఆ మూతి తిప్పుడేంటి? నేనసలే ఇప్పుడు కోపంలో వున్నాను” కసురుకున్నాడు కనకం.

వాళ్ళిద్దరినీ చూస్తే అప్పటివరకు పోట్లాడుకుంది వీరేనా అన్నట్లున్నారు.

“వుండండి కాఫీ తాగాక మళ్ళీ మొదలెట్టుకుందురు కాని” అని లోపలికి వెళ్ళి కాఫీ తెచ్చిచ్చింది.

“అంటే అన్నానంటారు కానీ మీ మగ వాళ్ళకున్నంత తిక్క మా ఆడవాళ్ళకుండదు.  ఎంతసేపటికీ మీదే కరెక్టంటారు. కనీసం జీవితంలో ఒక్కసారైనా మా మాట వొప్పుకోవాలి కదా?.  ఇప్పుడు నేనేమన్నానని మీరంత ఓ …. ఇదై పోవాలి.  వున్న మాటే కదా అన్నాను?  నేనదృష్టవంతురాలిని  కాబట్టి  దేవుడికి నేనే కృతజ్ఞతలు చెప్పుకోవాలి అన్నాను అంతే కదా? ఇన్నేళ్ళ జీవితం లో నేనేనాడు  మీ గురించి యెందుకు చేసుకున్నానురా భగవంతుడా  అనుకున్న సందర్భం లేదు.  అందుకు ఎవరు కారణం మీరు కాదా? మీరు నా గురించి తీసుకునే శ్రద్ద ,నన్ను ప్రేమించే తత్వం, నా మనసుకు కష్టం కలిగించకూడదని మీరు  ఆలోచించడం?  ఎవరైనా  వుంటారా అలా?”  చేతులు తిప్పుతూ అడిగింది… “ అయినా ఇన్నేళ్ళలో  ఎప్పుడూ  నా మాట ఒప్పుకోక పోవడం అనేది లేదు? ఇప్పుడెందుకు ఒప్పుకోరు?”  డిమాండ్ చేసింది  కనకం.

“ అంటే నేను మాత్రమే నీ గురించి  శ్రద్దా,ఆలోచనా చేసానా? నువ్వేమీ చేయలేదా?  మీ ఆడవాళ్ళంతా ఇంతే . .  మేము చేసినవి మటుకు ఎత్తి చూపిస్తారు.  మీరు చేసినవి మటుకు ఒప్పుకోరు.   జాణలే మీరు. .  అయినా నేను మాత్రం అనుకున్నానా?ఈ పెళ్ళి ఎందుకు చేసుకున్నానురా భగవంతుడా అని? యేమ్మాట్లాడుతున్నావు?  నేను రాసిస్తాను. . ఇన్నేళ్ళ జీవితంలో నేను కలలో కూడా అనుకోలేదు అలా. . ఇక ముందు అనుకోను. .  అలా అనుకోక పోవడానికి కారణం ఎవరు? నువ్వు కాదా?” కాస్త గట్టిగానె అడిగాడు కనకం.

“ కాదూ కాదూ కాదూ. .  “ తను కూడా తగ్గట్లేదు కాంతం.

“అయినా యేమండీ !ఈ రోజు మన పెళ్ళి రోజు.  నన్నిలా బాధపెట్టడం న్యాయమా?”

“నేనూ అదే అడుగుతున్నాను .  నీకిది న్యాయమా అని”

ఇద్దరూ ఒకరినొకరు దీర్ఘంగా చూస్కున్నారు.

“కాంతం” చేతులు చాపాడు . .

“ఏమండీ” వచ్చి ఆ చేతుల్లో వాలింది కనకం…

ఇహ గుడికెళ్దామా?” ఇద్దరూ ఒక్కసారే అడిగారు.

ఒకళ్ళను ఒకళ్ళు చూసుకుని ఫక్కున నవ్వుకున్నారు.

ప్రేమకు పంతాలు  పట్టింపులు ఉండవు మరి.  .

హమ్మయ్య ఈ రోజుకి కామా పడింది. . . కాని చదువరులారా  మీకైనా అర్థమయిందా ఎవరు గొప్ప అనేది?. . . . . . . . . . .

(ఇంతకీ బామ్మకి  గొంతులో బాధ యెందుకు సుళ్ళు తిరిగిందో?)

****************

 

 

 

 

20 thoughts on “కాంతం వర్సెస్ కనకం……

  1. Excellent narration…very intresting…keep writing more stories….eagerly awaiting your next story….

  2. Katha chala bagundi.chaduvuthunnantha sepu patralu kalleduruga kaduluthunnatugane unnindi…baamma gari la samskaram nerpevaallu prathi intlo unte bagunnu anipinchindi…

  3. Chala Chal bagundi andi Mani garu,
    Okalla meeda okallu thega chadeelu cheppukuntu, intha neechamga kuda chestara ane alochanalu teppinche ippati kathalu, cinemalu, serials lo mee katha nijam ga…Oasis lo pilichi panakam ichinantha Tiyyaga, Haayiga, Thrupthi ga undandi…

    Marinni kathala kosam eduru chustu untam…

  4. Very interestingly narrated. The sweet family bonding enumerated gives a pleasant experience for the reader.

  5. Theam chalaa bhagundi.andarillallo alaanti bhammalunte kanakam lanty vaallu tayaaravutaaru. kaantham laanty bharya kanakam laanty bharta dorikite aa samsaaram santhoshala hariville.

  6. Nice story and wonderful naration.Hats off mani.keep rocking.prati wife and husband kantham and kanakam la vuntae prati illu nandanavanamae…

Leave a Reply to Krishna C N Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *