March 28, 2024

కౌండిన్య కథలు – పరివర్తన

రచన: రమేష్ కలవల

“అబ్బ! ఎంత హడావుడిగా ఉందో చూడండి?” అంది కమలమ్మగారు, కూతురు కూడా పక్కనే నించొని ఉంది.
“అవునవును. పండగలకు ఊరు వెళ్ళే వారంతా ఇక్కడే ఉన్నారు” అన్నారు రామనాధంగారు.
మళ్ళీ “వాస్తవంగా బస్టాండు కంటే కూడా ఇక్కడే ఎక్కవ ప్రయాణికులు ఉంటున్నారు. ఇసకేస్తే రాలని జనం” అంటుండగా కాళేశ్వరరావు పంతులుగారు హడావుడిగా అటు నడుస్తూ వెళ్ళడం చూసి “కాళేశ్వర్రావుగారు” అంటూ పిలిచారు.
ఆయన ఆగి “అరెరె మీరేంటి ఇక్కడ, ఎన్ని రోజులయ్యింది కలిసి” అంటూ పలకరించారు.
ఇంతలో కాళేశ్వరరావుగారు ఆ పక్కన తన ఫోనులో మాట్లాడుతున్న కొడుకుని పిలిచి “గుర్తుపట్టారా మా వాడిని? పై చదువులకు ఎబ్రాడ్ వెడుతున్నాడు. ఎక్కడికి వెడుతున్నాడని మాత్రం అడగకండి. అన్నీ వాడే చూసుకున్నాడు”
“ఎవరూ, మన శ్రీరామేనా ? ఎంత పెద్దవాడయ్యాడు” అన్నారు రామనాధంగారు.
శ్రీరామ్ ఆయన అన్నదానికి మొహమాటంతో నవ్వనైతే నవ్వాడు కానీ ఆయన ఎవరో ఇంకా సరిగా గుర్తుపట్టలేదు. బాగా పరిచయం ఉన్నవారే అనుకున్నాడు. ఆయన పక్కనే నించొని ఉన్న అమ్మాయి వైపు చూపు మళ్ళింది. ఆ అమ్మాయిని చూసిన తరువాత చిన్నప్పుడున్న పోలికలతో ఉండటంతో కాళేశ్వరరావు గారని గుర్తుకువచ్చింది.
“ఇంతకీ అమ్మాయిని పరిచయం చేయనేలేదు. కుంకుమ, చిన్నప్పుడు నువ్వు చాలా సార్లు చూసావు శ్రీరామ్” అంటూ భుజం మీద ఒక్కటి చరిచాడు. స్కూలు మాస్టారికి ఎపుడూ దూరంగా నిలుచోవాలన్న సంగతి మరిచిపోయినందుకు ముందు జాగ్రత్తగా ఆయనకు కొంచెం దూరంగా జరిగాడు.
“ఫ్లైటు టైమ్ అవుతోందేమో .. ఇక వెళ్ళాలమ్మాయి.. “ అంటూ “రామనాధంగారు ఇక సెలవిప్పించండి. మీ నెంబరు ఇస్తే మీతో వివరంగా ఓ రోజు మాట్లాడుతాను” అన్నారు.
శ్రీరామ్ నెంబరు చెప్పగానే కుంకుమ నోటు చేసుకుంది.
——-
“రేపు ఎక్కడికి వెళ్తున్నాము నాన్నా?” అని అడిగింది కుంకుమ.
“కోటివరం అని ఓ ఊరు, నీ చిన్నప్పుడు అక్కడ స్కూలు లో పనిచేసాను. చక్కటి ఊరు, చిన్న ప్రదేశం. ఓ పని చూసుకొని రావాలి తల్లి” అన్నారు రామనాధంగారు.
“మంచి బట్టలు పెట్టుకోమ్మ” అన్నాడు రామనాధంగారు “సరే నాన్న” అంటూ నవ్వుతూ వెళ్లిపోయింది.
తరువాత రోజు ఇద్దరూ అక్కడికి చేరుకున్నారు.
“ఊరంతా ముచ్చటగా పండగకు ముస్తాబవుతోంది చూడు”అన్నారు. “అవును నాన్న” అంది.
“అదిగో పద అక్కడే భద్రం పంతులు గారి ఇల్లు” , “ఊరు కూడా పెద్దగా మారలేదు” అంటూ అక్కడికి చేరుకున్నారు.
రామనాధంగారు రావడం చూసి లేచి ఎదురు వెళ్ళి కౌగలించుకున్నారు. ఆ వరండాలో కుర్చీలు వేస్తూ “ఎవరూ అమ్మాయి?” అని అడిగారు. “గుర్తుపట్ట లేదు మన కుంకుమ” అన్నారు. “ఏళ్ళు అయిపోయింది కదూ కూర్చో తల్లి” అంటూ లోపల “శ్యామలా శ్యామలా..” అంటూ పిలిచి ఆవిడను అమ్మాయిని లోపలకు తీసుకెళ్ళమన్నారు.
ఇద్దరూ కొంచెం సేపు పాతకాలం సంగతులు గుర్తుచేసుకొని “ఇంతకీ ఇన్నాళ్ళ తరువాత మాకు మీ దర్శన భాగ్యం కలిగించారు” అని భద్రంగారు అనడంతో “ఏమీ లేదు అమ్మాయి పెళ్ళీడుకు వచ్చింది కదా. ఈ ఊళ్ళో అయితే మంచి సంబందం దొరుకుతుందేమో?” నని అంటూ తన మనసులో ఉద్దేశ్యం వెళ్ళబుచ్చారు. “ఉన్న చోట చూడకుండా ఇంత దూరం వచ్చారా?” అనడంతో “ అమ్మాయి బాధ్యతలు తీరిపోతే ఇలాటి ఊరికి వచ్చేసి కృష్ణా రామా అనుకుంటే సరిపోతుంది” అన్నారు రామనాధంగారు. “దాని దేముంది అమ్మాయికి మంచి సంబంధం చూద్దాంలెండి” అన్నారు భద్రంగారు.
“ఇంతకీ కాళేశ్వరరావుగారు ఎలా ఉన్నారు? ఓ నాలుగేళ్ళ క్రితం పట్నంలో కలిసారు. ఫోను చేస్తానన్నారు మళ్ళీ కబురు లేదు” అన్నారు.
“ఆయన ఈ వీధిలోనే ఉంటున్నారు. ఈ మధ్య నీర్సపడ్డారు ఎలాగైనా. ఇదివరకట్లా ఉషారు లేదు మనిషిలో. కొడుకు మీద దిగులేమో? పైకి చెబితేగా?” అన్నారు భద్రంగారు.
“ఎలాగూ వచ్చారు కదా పోని కలిసి వెళ్ళండి” అని అంది లోపలనుండి కాఫీ తెస్తూ శ్మామలమ్మగారు. “అలాగే” అంటూ “మీరు బావున్నారా?” అంటూ పలకరించారు రామనాధంగారు. “పెద్దవాళ్ళం” అవుతున్నాం” అంది. “అవును కదమ్మ” అన్నారు.
కాఫీ తాగి “చక్కటి కాఫీ ప్రయాణం బడలిక తీరింది” అన్నారు. “సరే పంతులుగారు, ఇదిగోండి వివరాలు. ఓ మంచి సంబందం చూసే బాధ్యత మీదే” అంటుండగా కుంకుమ బయటకు వచ్చి సిగ్గుపడటం చూసి “శీగ్రమేవ కళ్యాణ ప్రాప్తిరస్తు” అని దీవిస్తూ “ఎంత వరకూ చదివావు?” అని అడిగారు. “అన్నీ వివరాలు అందులో ఉన్నాయి” అన్నారు. ఆ మాటకు పంతులుగారు “ఇంతకీ అమ్మాయికి మాటలు వచ్చా లేదా? ఒక్క ముక్క మాట్లాడలేదు” అన్నారు. “పరిచయమైతే కానీ నోరు విప్పదు” అని “సరే మేము బయలు దేరుతాం అంటూ కాళేశ్వరరావు గారింటికి చేరుకున్నారు, తలుపు కొట్టారు.
“ఎవరూ?” అంటూ తలుపు తీసారు కాళేశ్వరరావుగారు. మనిషిని చూడగానే కృంగిన వాడిలా స్పష్టంగా తెలుస్తోంది. ఇంతలో లోపల నుండి కమలమ్మగారు వస్తూ “అలా బయటే నిలబెట్టేసారేమిటి? లోపలకు రమ్మనండి” అంటూ ఆహ్వానిస్తూ “ఏమ్మా కులాసానా?” అంటూ కుంకుమ చెయ్యి పట్టుకొని లోపలకు తీసుకెళ్ళింది. ఆ రోజు ఎయిర్పోర్టు లో అంత హుషారుగా ఉన్న మనిషి ఇలా ఉండటం చూసి అన్నీ సంగతులు లోపల్నుండి వింటోంది. “ఇక సెలవివ్వండి” అనడం విని బయలుదేరాడని సిద్దమయ్యింది. “ఉండమ్మ బొట్టు పెడతాను” అంటూ “నానగారు అన్ని సంగతులు చెప్పారు. ఈ ఊళ్ళో ఎవరైనా దొరికితే మాకంటే సంతోషించేవారు ఎవరూ ఉండరు” అంది. ఇద్దరూ బయలుదేరారు. గుమ్మం బయటకు వెళ్ళగానే వెనక్కు తిరిగి “ఒక్కసారి నాన్న” అంటూ లోపలకు నడిచి “శ్రీరామ్ నెంబరు ఉందా?” అని అడిగింది.
“ఉందమ్మ.. కానీ మాట్లాడి చాలా రోజులయ్యింది. పలుకుతాడో లేదో?” అంది కమలమ్మగారు.
“ఫర్వాలేదు ఇవ్వండి” అంటూ తీసుకొంది. “పదండి నాన్న” అంటూ బయలుదేరి అటు వెళ్ళే ఆటో రిక్షాను పిలిచి బస్టాండు తీసుకువెళ్ళమన్నారు.
——
కొన్ని నెలలు గడిచాయి. ఆ రోజు పొద్దుపోయి బాగా చీకటి పడింది. రాత్రి నిద్ర పట్టక మంచ మీద అటు ఇటూ దొర్లుతున్నారు. ఇంతలో ఫోను మ్రోగింది. “ఇంత పొద్దుపోయిన తరువాత ఎవరు చేసారో?” అంటూ లేచి ఫోను తీసారు. “నాన్న” అని వినపడింది. ఓ రెండు నిమిషాలు నిశ్శబ్ధం. “ఎరా, ఎలా ఉన్నావు?” అని అడిగాడు. నిద్రమత్తులో ఉన్న కమలమ్మ హఠాత్తుగా లేచి కూర్చున్నారు మంచం మీద. “పండక్కి ఇండియా వద్దామనుకుంటున్నాను నాన్నా!” అన్నాడు శ్రీరామ్. “మంచిది” అన్నారు. మళ్ళీ నిశ్శబ్దం “సరే నాన్న త్వరలో కలుస్తాను. అమ్మ బావుంది కదా?”అన్నాడు ఊ కొట్టారు. “సరే ఉంటాను నాన్న” అని పెట్టేసాడు.
ఆ ఫోను పెట్టేసి మంచం ఎక్కారు. “ఏమన్నాడు?” అని అడిగింది ఆత్రుతతో. “మళ్ళీ మనకు మొహం చూపిస్తాడుట. పండక్కి వస్తానన్నాడు” అన్నారు.
“రాక రాక వస్తానంటే అంత నీరసంగా మాట్లాడకపోతే ఓ నాలుగు మాటలు మాట్లాడొచ్చు కదా?” అంటూ విసుక్కోబోయింది. మళ్ళీ ఆయనను చూసి తిప్పుకోని ఆ గోడకున్న దేవుడి పటాల వైపుకు చూసి కళ్ళకద్దుకుంది. ఆయన ముభావంగా అటు తిరిగి పడుకున్నారు.
పండగ సమయానికి శ్రీరామ్ వచ్చాడు. ఇంకా కాళేశ్వరరావు గారితో మాటలు సరిగా లేనే లేవు.
పండగ రోజు. ఎవరో తలుపు కొట్టారు. ఎవరూ అంటూ తలుపుతీసి “పంతులుగారు మీరా?” అంటూ లోపలకు ఆహ్వానించారు. “రామనాధంగారిని పిలిపించాను. అబ్బాయి వచ్చాడురా కదా? సాయంత్రం ఓ సారి కలిసి వెడతాం.అన్నీ విషయాలు సాయంత్రం మాట్లాడుతాను” అన్నారు. “అబ్బాయి ఇంట్లోనే ఉన్నాడండి.నిన్ననే కదా వచ్చింది. ఎక్కడికి బయటకు వెళ్ళే ఉద్దేశ్యం లేదు” అన్నారు సెలవు తీసుకోని బయలు దేరారు భద్రం పంతులుగారు.
———-
సాయంత్రం ఐదు ప్రాంతంలో తలుపు కొట్టడంతో శ్రీరామ్ వెళ్ళి తలుపు తీసాడు. ఎదురుగా కుంకుమ, రామనాధం మాస్టారు. ఏం జరుగుతుందోనని ఆలోచనలో పడ్డాడు. అలా ఉండగా పంతులు గారి బైకు శబ్ధం రావడం “ఏం నాయనా లోపలికి పిలుస్తావా లేదా?” అనడంతో అందరిని లోపలకు రమ్మన్నాడు.
అందరూ పండగ ముచ్చట్లతో మునిగితేలుతున్నారు. ఆ మాటల మధ్యలో శ్రీరామ్ “నాన్న, అమ్మ మీకు ఒక విషయం చెప్పాలి” అంటూ “నేను ఇండియా రావటానికి కారణం ఎవరో తెలుసా?” అన్నాడు. అందరూ ఆశ్చర్యంతో చూడడంతో “కుంకుమ” అన్నాడు.
““ఇన్నాళ్ళ చదువులు, పైగా చిన్నతనంతో చాలా పొరపాట్లు చేసాను. నాకు ఇండియా రావటానికి కుదరక మిమ్మల్ని అక్కడకు రమ్మనా మీరు కుదరదనడటంతో మనస్పర్ధలతో నేనే మొండికేసాను. అందుకు క్షమాపణలు అడుగుతున్నాను” అన్నాడు
“మీ పరిస్తితి అంతా కుంకుమ చెప్తేగానీ నా తప్పు తెలుసుకోలేక పోయాను” అన్నాడు.
“కుంకుమ కూడా అక్కడే ఉద్యోగం వచ్చేలా చూసాను. కొన్ని నెలలుగా అక్కడే ఉంటోంది. అన్నాడు. శ్రీరామ్ తల్లితండ్రులు ఒకళ్ళ మొహాలు మరొకరు చూసుకున్నారు.
“విదేశాలలో ఉంటున్నా ఈ రోజులలో మన సంస్కృతి, పద్దతులను పాటిస్తూ ఇక్కడికి ఏమి తీసిపోని విధంగా ఉండి, నాలాంటి వారికి తోడుగా ఉంటారని మిమ్మల్ని అక్కడికి రమ్మంటే మీరు ససేమీరా ఒప్పుకోలేదు” అన్నాడు.
ఇంతలో పంతులుగారు “ఈ ఊళ్ళో ఓ మంచి సంబంధం చూడమని కాళేశ్వరరావుగారు అడిగారు. అమ్మాయి, అబ్బాయి ఒకరి తోడు ఒకరు కోరుకుంటున్నారు, పైగా ఇష్టపడుతున్నారుట. అందుకే రామనాధంగారిని నేనే పిలిపించాను” అన్నారు భద్రం పంతులుగారు.
“అన్నీ అందరూ ఆలోచించుకున్న తరువాత మా ప్రమేయం ఎందుకు?” అన్నారు కాళేశ్వరరావు గారు.
“అలా కాదు నాన్న.. తప్పుగా అర్థం చేసుకోవద్దు. తను అక్కడ అదే ఊర్లో ఉంటున్నా, తను విడిగా ఉంటోంది. మిమ్మల్ని అడిగి మీకు సమ్మతం అయితేనే పెళ్ళికి సరే చెబుతానంది. అందుకే పండగకు వచ్చి అన్నీ విషయాలు మీతో మాట్లాడాలని వచ్చాము ” అన్నాడు.
కొంతసేపు నిశ్శబ్దంతో గడిచింది. కాళేశ్వరరావుగారు ముభావంగా ఉన్నా కొంతసేపటికి మళ్ళీ మనసు మార్చుకొన్నారు.
“జరిగిందేదో జరిగింది. దూరంగా ఉండటంతో చిన్న మనస్పర్ధలు సహజం.” అంటూ
“ఈ రోజు పండగ రోజు కాబట్టి పాత విషయాలు మరిచిపోయి సరదాగా గడిపేయండి. అబ్బాయి అన్నట్లుగా మరీ పెద్దవారు కాకుండానే ఆ దేశాలు వెళ్ళి చూసిరావడంలో తప్పులేదు” అన్నారు భద్రం పంతులుగారు.
“అయ్యా రామనాధంగారు ఇంతకీ మీరు ఏమి మాట్లాడడం లేదు?” అని అడిగారు పంతులుగారు.
“ అమ్మాయి పెళ్ళై వెళ్ళిపోయిన తరువాత ఈ ఊళ్ళో ఏ వీధిలో కృష్ణా రామా అనుకుందామా అని ఆలోచిస్తున్నాను” అన్నారు నవ్వుతూ రామనాధంగారు.
“మీరు ఇక్కడకు వచ్చేస్తే మాకు కూడా తోడు ఉంటారు” అంది కమలమ్మగారు.
కాళేశ్వరరావుగారి దగ్గరకు వెళ్ళి “మీకు, శ్రీరామ్ కు తోడుగా ఉండే బాధ్యత నాది” అంది కుంకుమ. ఆయన లేచి తల మీద నిమిరి ఆశీర్వదించారు.

శుభం భూయాత్

1 thought on “కౌండిన్య కథలు – పరివర్తన

Leave a Reply to మాలిక పత్రిక జూన్ 2019 సంచికకు స్వాగతం – మాలిక పత్రిక Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *