రచన: సాయిగోపాల్ రాచూరి
ఈ మధ్య నా మనసేమీ బాగుండటం లేదు ,..అల్లకల్లోలం గా వుంది ,ఏ పని సరిగా చేయలేకపోతున్నా ..ఏదో అలజడి ..ఏదో అసంతృప్తి ,ఎంతకూ తెగని ఆలోచనల ప్రవాహంలో కాస్సేపు అటు ..కాస్సేపు ఇటు కొట్టుకు పోతున్నాను .
అన్యమనస్కంగా ఉంటున్నానని ‘ చీవాట్లు ‘
కూడా తింటున్నాను ,ఏం చెయ్యను ?
సాధారణం గా నేను ఏ విషయం పట్టించుకోను ,
నా భర్త ,నా పిల్లడు ,నా ఇల్లు అంతే ..!
బంధువులందరు ఊర్లోనే వున్నా వెళ్ళేది చాలా
తక్కువ ,అవుసరం వస్తే ఫొన్ లో మట్లాడుకోవడమే ,టి.వి చూడను ,ఒకవేల
చూసినా తెలుగు సీరియల్స్ అస్సలు చూడను .
స్త్రీ ని ఎంత దారుణం గా చూపిస్తారో ? స్త్రీ
మానసం లో లేని గుణగణాలను చిత్రం గా
చిత్రీకరించి ‘అడదంటే ఇలా ఉంటుందా అని
చూపిస్తున్నారు ..
అయినా అదంతా అప్రస్తుతం ..ఆడదాని గురించి
కొందరి కి ఇంకా సరిగా తెలియదు ..అలాగని
అందరినీ అనలేము కదా ..
ఆడది !?
అవసరార్థమో ..లేక పరిస్తితుల ప్రభావమో లొంగి
పొతుంది ..లేదా లొంగదీయ బడుతుంది ,ఇదే
జీవితం అనుకుంటుంది ..’ అంతా జరిగినాక
సర్దుకుపొతుంది ..ఇదే జీవితం అనుకుంటుంది ,
నాటి సీత నుండి నేటి వరకు ..అంతే ..కదా ,
-అలా ఆలోచిస్తుండగా కాలింగ్ బెల్ మోగింది ,
ఎవరూ అంటూనే తలుపు తీసింది ..ఎదురుగా
-అప్పన్న ,గ్యాస్ సిలెండర్ తో వచ్చాడు లోపల
పెట్టించి దబ్బులిచ్చి పంపించేసింది .
ఏం చెయ్యాలి ? ఆయన ఆఫీస్ కి వెళ్లారు ,బాబు
స్కూలు కి వెళ్ళాడు ,ఇంటి పని వంట పని అయిపొయింది .ఏం చెయ్యాలో తోచక అల సొఫా
లో కూర్చుంది ..
–కళ్లు తెరిచి నా ..కళ్లు మూసినా ఆ దృశ్యమే ?
కనిపిస్తొంది .’ ఆ చిన్నారి రూపమే ‘ ఎంత
బాగున్నాడో !? బోసి నవ్వుతో అమూల్ బేబీ లా
బొద్దుగా భలే ఉన్నాడు .
ఏ తల్లి కన్న బిడ్డడో ! పొత్తిళ్లలో పెరగాల్సి న వాడు ,విస్తర్ల మద్య పెరుగుతున్నాడు ..!?
ఆ సుమ సుకుమార శరీరం ఎండకు కంది పోయి
వానకు తడుస్తూ ,చలి కి వణికి పోతూ ..దుమ్మూ
ధూళిలో పెరుగుతున్నాడు .
ఆ చిన్నారి తండ్రిని తలుచుకుని హృదయం చాలా బాధతో మూలుగుతోంది .కళ్లు చెమర్చాయి
ఏమీ చెయ్యలేని నిస్సహాయత ..
–రెండు నెలల క్రితం అనుకుంటా ఆ బాబుని
చూసింది ,అప్పట్నుంచి ఏదో అలజడి ..ఏదో అసంతృప్తి …అసహనం …ఏదో చేసేయాలని
తపన ..పోనీ పెంచుకుందామా అంటే ఇతను
ఎమంటారో అని భయం ..దానికి తోడు తన బాబు కూడా వున్నాడు కదా ..
ప్రతి గురువారం ముగ్గురం కలిసి బాబా గుడికి
వెళ్తాము ,ఎన్ని పనులున్నా అయన బాబా మందిరం కి వెల్లడం మానరు .
ఆరోజు దర్శనం అయిన తరువాత అలా మర్రిపాలెం వెళ్లి బాబు కి బ్యాగ్ కొందామనుకుని
వెళ్ళాము .
-అదిగో అప్పుడు చూసాను ..ఈ చిన్నరి తండ్రిని ,
రోడ్డు ప్రక్కన ఇద్దరు ముష్టి వాళ్ళు కూర్చుని
ఆడుకుంటున్నారు ,కుష్టు రోగులు ల ఉన్నారు .
ఒకడు బండిలో కూర్చుంటే ఇంకొకడు దానిని
లాగుతున్నాడు .చెక్కల బండిలో కూర్చున్న
వాడి వడిలో ఈ బాబు ..!?
యధాలాపం గా చూశా ! కానీ కళ్లు తిప్పుకొలేకపోయాను ..వాళ్ళు చూస్తే అడుక్కునేవాళ్ళు ..ఈ బాబు వల్ల బిడ్డ కాదనీ
తెలిసిపోతుంది .
ఆ అందమైన మొహం చూడగానే ..ఒక్కసారి
ఎత్తుకుని గుండెలకు హత్తుకొవాలనిపించింది
వేంటనే అయనకు చెప్పాను .ఏవండి ..ఒక్కసారి
ఆ బాబు ని చూడండి ఇంట బాగున్నదో కదా ..
అతను చూసారు ..ఒక్క క్షణం మౌనం గ ఉండిపోయారు .కాస్సేపటి తరువాత అయనే
అన్నారు .” ఎవరో కని పారేసిన పిల్లడనుకుంటా
వీళ్లు తెచ్చి సింపతి కోసం అడ్డుకుంటున్నారు ..
పద ..వెళ్దాం అంటూ బైక్ స్టార్ట్ చేసారు .
ఆ తరువాత రెండు సార్లు మళ్ళీ బాబా మందిరం
దగ్గర చూసింది ..
అదేమిటొ ఆ స్పందన ?
అప్పటినుంచి గుడికి వెళ్లినా ముందు ఆ బాబు
కోసం కళ్లు వెదికేవి .వాళ్లిద్దరూ అడుక్కుంటుంటే
తాను ఆ బండి తో అడుకునేవాడు ..
ఏ తల్లి కన్న బిడ్డడో ? ఎలా పెరగాల్సినవాడో
ఇలా పెరుగుతున్నాడనిపించేది ..
నేను మాత్రం చాలా డిస్టర్బ్ అయ్యాను .
మరచిపోలేక పాటు మదన పడుతున్నాను .
బాబా ని కోరుకున్నా …!
***********×****************+********×
—మురళి నగర్ ,
హైదరాబాద్ లో బంజారాహిల్స్ కి ఇంట ప్రాముఖ్యత ఉందో …విశాఖపట్నం లో మరళీనగర్ కి అంతే ప్రాముఖ్యత ఉంది .ఎక్కువగా ధనవంతులు నివశించే ప్రాంతం
ఆ మురళి నగరులో వైశాఖి పార్కు ప్రక్కనే ఉంది
” విశాల్ భవన్ ” ..పేరు లా చాలా విశాలం గ ఉంది .రెండు మెయిన్ గేట్ లు ..ఇద్దరు సెక్యూరిటీ
గార్డ్ లు ,
లొపల ఇంద్ర భవనం లా ఉంటుందని అందరు
అనుకోవడమే ..ఆ ఇంటి యజమాని ‘లయన్ ‘
రామిరెడ్డి గారు .చాలా పెద్ద కాంట్రాక్టర్ .కోటీశ్వరుడు ..అయన భార్య శ్రీ విశాల
ఒక స్కూలు కి డైరెక్టర్ ,అంతే కాదు మహిలా మండలి అద్యక్షురాలు కూడా ..చాలా బిజీ ..
–వారికున్న ఏకైక సంతానం ..శ్రీ సుధా ..
ఆ స్థితి తో ఉండేవారు ఒక్కగానొక్క కూతురిని
ఎలా చూసుకుంటారో ..ఎలా పెంచుతారో ఊహించుకోవచ్చు ..
ఇక సుధా …అందాలరాశి ..ఆ అందం అమెకు
అలంకరమైతే బాగుండేది …కానీ అహంకారమయ్యింది ,ఆ అహంకారము ఆమెను
నిలువునా ముంచింది .
ఒక వైపు ధన మదం ..మరో వైపు అందరికంటే
అందగత్తెనని గర్వం ..డబ్బుండలి గానీ ..ఎక్కడైనా తిరగవచ్చు ఏమైనా చెయ్యవచ్చు ..
వింటా వింటా స్నేహలు ..సరదాల షికార్లు ..వాటంతట అవే వస్తాయి ..అలానే
వచ్చాయి కూడా …–
–ఓ వైపు కాంట్రాక్టులు ..మరొ వైపు రాజకీయాలూ
‘ నాన్న ‘ చాలా బిజీ ..ఇంచుమించు అమ్మ కుడా అంతే ..ఏది మంచి ? ఏది చెడు ? ఏది చెయ్యాలి ? ఏది చెయ్యకూడదు ? చెప్పే వారు లేరు .నొరు మెదపని నౌకర్లు మాత్రం కళ్ల తో
మాటలాడుకునేవారు .గుసగుసలాడేవారు .
– ఏమి జరగకూడదో అదే జరిగింది .
” తల్లి ” చాలా క్యాజువల్ గ తీసుకుంది మోడరన్
సొసైటీ తో ఇదంతా కామన్ అంది ,పెద్దగా బాధ
పడలేదు ..అంతగా ఆశర్యపడలేదు .” కడిగేస్తే ”
పోతుందని చెప్పింది ..
నాన్న గాబరా పడ్డాడు ..నలుగురికి తెలిస్తె పరువు
పోతుందని భయపడ్డాడు .పిల్ల జీవితం ఏమవుతుందో అని భయపడ్డాడు ..రేపు ఎవరు
పెళ్లి చేసుకుంటారని బాధ పడ్డాడు .
ఫామిలీ డాక్టర్ని సంప్రదిస్తే అబార్షన్ స్టేజి దాటి
పోయిందని చెప్పాడు ..ఏమైనా మొండిగా
ముందుకెళ్తే ప్రాణానికి ప్రమాదం అని చెప్పి ఒక సలహా ఇచ్చాడు .
“అంతా ” రహస్యం గ జరిగిపోయింది ..
డెలివరీ కాగానే బిడ్డని వదిలించుకుని ,లేడా ఎవరికైనా ఇచ్చేసి ,అమ్మాయిని చదువు పేరుతో
విదేశాలకు పంపేద్దామనుకున్నారు .
ఇదీ నిర్ణయం ..
డబ్బు ..హోదా ..పలుకుబడి బాగానే పని చేసాయి .ఇంట్లోనే డెలివరీ అయ్యింది .కాకపొతే
పసికూన చేతులు మారింది ..
అభినవ కుంతీ దేవి ..మరొ కర్ణుడిని రోడ్డు పాలు చేసింది …!!!
×**********************×****×***********
మనిషి తను అనుకున్నట్లు బతకలేడు ,ఇతరులనుకున్నట్లు జీవించలేడు ..
రోజులన్నీ ఒకేలా వుండవు .సుధ లో చాల
మార్పులు వచ్చాయి .ఆవేశం చల్లారింది .అహంకారం అణిగిపోయింది .ఆలోచన
మొదలైంది .
ఎంత నీచం గ ప్రవర్తించింది ..
ఇంట ఘోరం చేసింది ?
పశ్చాతాపపు అలల సుడిలో ఉక్కిరి బిక్కిరైంది
ఏదో “మైకం ” తో మూడు నిమిషాల సుఖం
కోసం అర్రులు చాచింది ..సరదా తీర్చుకుందామనుకుంది ..కానీ ..ఇప్పుడు ..ఇప్పుడు ..హృదయవిదారకంగా ఏడుస్తోంది.
మానసికంగా ,శారీరకంగా క్షోభ పడుతోంది ..
మాతృత్వపు మాదుర్యాన్ని తడిగా ఉన్న స్తనాలు
గుర్తు చేస్తుంటే ,మడత పడిన పేగు మమకారాన్ని గురుతు చేస్తుంటే …మనస్సు తన బంధాన్ని
తన రక్తాన్ని ప్రశ్నిస్తుంటే వూరుకోలేకపోయింది .
మనిషికి ..మనసుకు సంఘర్షణ మొదలయింది ..మనిషేమో ఇదంతా మామూలే
అంటుంటే మనసేమో ఎదురు తిరిగింది ..మానవత్వాన్ని ప్రభోదించింది ..
అమ్మతనపు అనురాగాల మధురిమలు
చవిచూడమంటోంది .మాతృత్వం వరమని ..
గుర్తించింది.
–ఒక రోజు …
ఇంట్లో జరిగిన సంభాషణ తో అది కాస్తా ముదిరింది ..అమ్మ తనకు పెళ్ళి చేసెయ్యాలని
దగ్గర సంభందం వద్దు ..దూరపు సంభంధం చేద్దామని చెప్తుంటే విని తల్లడిల్లింది..
తనకు పెల్లి వద్దంది .తన తప్పుకు తానే భాద్యత
వహిస్తానంది ..
లోకం గానీ ..సంగం తో గానీ పని లేదంది .
తనకు తన బిడ్డ కావాలంది.
ప్రాధేయపడింది ..బ్రతిమిలాడింది
..చివరకు ఛస్తానని బెదిరించింది ..
నిజం గా చస్తుందని భయపడ్డారు ..
ముగ్గురు కలిసి డాక్టరుని కలిశారు ..అడిగారు
బిడ్డ ఏదని …ఎం చేసారని ?
–డాక్టర్ చాల మంచివాడు …ఎవరికీ చెప్పకుండా
తెలియకుండా చెత్త కుండీ తో పారెయ్యమని నర్స్ కి చెప్తే …ఆవిడ కూడా మంచిదే …కాకపొతే
హాస్పిటల్ వెనుక నున్న కుష్టు రోగులకు వెయ్యి రూపాయలకు అమ్మేసింది ..
అంతే …వేట …
మొదలయింది ..
దిక్కు నడిగింది ..చుక్క నడిగింది ,పక్కనెళ్ళే
పైరు గాలిని అడిగింది ..
తన బిడ్డ దొరికితే అన్ని దేవాలయాల్లో అభిషేకాలు చేస్తానని మొక్కుకుంది.
పిచ్చి దానిలా వెతుకుతోంది ..వెతికిస్తోంది..
అమ్మ మనసు …
************
మా ఇంటికి మా అన్నయ్య వదిన పిల్లలతో వచ్చారు.నకు కొంత రిలీఫ్ వచ్చింది .వీళ్లందరితో
ఇల్లు కాస్త సందడిగా మారింది .చాలా ఆనందంగా
వుంది .
అలా కొన్నాళ్ళు గడిచాయి ..
యధావిధి గా మేము బాబా మందిరం కి వెళ్ళాం .
దర్శనం చే సుకుని చుట్టూ చూశా ..
నా కళ్లు ఎవరికోసమో వెతుకుతున్నాయి ..
ముష్టివాళ్లు లేరు ..బండి లేదు .
బైల్దేరదామనుకుంటుంటే ..!?
‘ సర్రు సర్రు న రెండు స్కార్పియో లు వచ్చి ఆగాయి .
ఆ వెనుక తెల్లని ఇన్నోవా కారు వచ్చి ఆగింది.
డోర్ తెరుచుకుంది..
అమె దిగింది ..
మెరుపు మెరిసినట్లు …ఆ మెరుపుల మద్య
అప్సరస దిగినట్లు అనిపించింది .
కన్నార్పకుండా ..ఆశ్చర్యం తోఁ చూస్తుండగా
దేవతలా ..తెల్లగా అద్భుత సౌందర్యం తో ,
ఆమె …
మోహన చిరునవ్వుతో ..కిందికి దిగి కాస్త వయ్యారం తొ కారులోకి వంగి సున్నితం గా
ఓ బాబు ని ఎత్తుకొని బైటకు తెచ్చింది ..
ఆశ్చర్యం !!!!
ఆ బాబే …యువరాజులా ..మెరిసిపోతున్నాడు
తన చిట్టి చేతులతో తల్లి మెడను గట్టిగా పట్టుకుని బోసి నవ్వుతొ ..
–నాకు తెలియకుండ నా కంట్లోంచి గోదారి …
కన్నీరు ..గుడిలోకి వెళ్తున్న వాళ్ళని చూస్తూ …
బాబా …బాబా…సాయిబాబా …
అంటూ అలా ఆ రోడ్డు మీదే ప్రణామం చేశాను.
***************