మాలిక పత్రిక

రచన: వసంతశ్రీ

కావేరీ ఇంటి పనమ్మాయి వాళ్ళ స్వంత ఊరు వెళ్ళిపోతున్నాదట. అందుకని పని మానేసింది. కొత్త పనిమనిషిని పెట్టుకోవడం అంటే పని తర్ఫీదు ఇవ్వడం చాలా కష్టమైన పని అని ప్రతి ఆడవారికి తెలుసు.
కావేరీ పాత పనమ్మాయి లక్ష్మి పొందిగ్గా, నిదానంగా చేస్తూ ఉండడంతో సుఖంగానే ఇన్ని రోజులూ గడిచిపోయాయి.
తీరా సత్యవతిని పనిలో పెట్టుకున్నాక కథ మొదటికి వచ్చినట్లయింది.ఏ పల్లెటూరి నుంచి వచ్చిందో కానీ కొత్తగా సిటీలో అడుగుపెట్టిన సత్యవతికి బొత్తిగా ఫ్లాట్ ల గురించి కానీ, ఇంట్లో పని చేయడం గానీ అలవాటు లేదు అని మొదటి గంటలోనే అర్థమైపోయింది కావేరికి.
సింకులో మెతుకులు లేకుండా తియ్యాలని, kitchen వెనుక బాల్కనీ మోరీలో గిన్నెలు తోమడం మొదలు పెట్టమని వగైరా అన్నీ ఇన్స్ట్రక్షన్స్ ఇచ్చి డిటర్జెంట్స్, హార్పిక్ వంటివన్నీ పెట్టే గూడు చూపించింది. సింక్ లో నుండి పట్టుకెళ్లి గిన్నెలు తోమడం మొదలు పెట్టమని చెప్పిన కావేరికి ఇంత సర్ఫ్ పొడి వేసుకొని పాత్రలు తోమడం మొదలు పెట్టిన సత్యవతిని చూసి నోరెళ్ళ బెట్టింది.
vim లిక్విడ్ నీళ్లలో ఎలా కలపాలో చూపించి గిన్నెలు తోమే విధానం నేర్పిస్తూ ..” ఇలా తోమాలి ఇలా కడగాలి, మళ్ళీ ఇంకొకసారి మంచి నీళ్ళ తో కడగాలి” అని చెప్ప సాగింది.
ఇల్లు తుడిచే పని చెప్పబోతే కాస్త నజ్జుగానే ఉంది ఆ పని కూడా. తర్వాత బట్టలు ఉతకడానికి బయలుదేరింది సత్యవతి.
“ముందు షర్టులు తడుపు, అక్కడున్న నీలం సబ్బుతో బట్టలకి సబ్బు రాయి” చెప్పింది కావేరి.
ఎందుకైనా మంచిది ఒక సారి చూద్దామని వెళితే.. విమ్ బార్ తో బట్టలకు సబ్బు పెడుతోంది. కూని రాగాలతో పాటని కూని చేస్తూ…పైపెచ్చు కావేరీ ని చూసి
“ఏంటమ్మా నురగ రావటం లేదు “అని కంప్లైంట్.
ఈ సత్యవతితో పనిచేయించుకోవడం అంటే పిచ్చి పట్టేలా ఉంది అనిపించింది కావేరీకి.
మర్నాడు ఆదివారం అందరూ పొద్దున్నే హడావిడిగా ఉండే సమయంలో ఫోనొచ్చింది. కావేరి అత్తగారికి ఒంట్లో బాలేదని మర్నాటి నుంచి పిల్లలకు పరీక్షలు ఉండటంతో పక్కింటి వాళ్ళకి పిల్లలని అప్పచెప్పి కావేరీ, భర్త అత్తగారి ఊరు చేరి, అదేరోజు సాయంత్రానికి ఆవిడని కార్లో తీసుకు వచ్చారు. ఇక్కడ హాస్పిటల్లో జాయిన్ చేయవచ్చని.
హాస్పిటల్ లో చూపించిన తర్వాత కావేరి అత్తగారు లలితమ్మగారు నెమ్మదిగా కోలుకోవటం మొదలు పెట్టారు.
పెద్దావిడ చూసుకోవడం, భర్త క్యాంపుల ఉద్యోగం, ఇటు పిల్లల పరీక్షలు వీటితోనే సతమతమవుతూ ఉంటే సత్యవతి చేత వాతా కానీ పనితో ఇంకా చికాకుగా ఉంది.
ఎంత హడావిడిలో ఉన్నా నో గడబిడ, సుతరామూ లేని వడివడి మన సత్యవతి తరహా.
అనుకున్నప్పుడు మరో పని మనిషి దొరకడం అంత సులువు కాకపోవడంతో పని నేర్పించుకుంటూ కొనసాగిస్తోంది కావేరి.
సత్యవతి భర్త దుబాయ్ వెళ్లాడని, తనకు పిల్లలు ఇంకా లేరని తెలియడంతో పొద్దున్నుంచి సాయంత్రం దాకా తనకు సహాయంగా ఉండిపొమ్మని చెప్పింది కావేరి. అయితే సత్యవతి పనితో తల ప్రాణం తోకకి రావడం అనేది కావేరీ విషయంలో నిజమైంది.
అత్తగారికి బాత్రూంలో వేడి నీళ్లు పెట్టమని చెప్పింది. ఈలోగా పిల్లల స్కూల్ కి టైం అయింది బాబు టై కనిపించకపోతే వెతికి, ఇచ్చి రమ్మని పంపింది. అప్పుడే కుక్కర్ విజిల్ వేసింది. కుక్కర్ ఆపమని ఒక కేక పెట్టింది కావేరి. తిరిగి చూస్తే అత్తగారికి వేడినీళ్లు ఇవ్వలేదు. వేరే పనికి వెళ్తే మొదట చెప్పిన పని మర్చిపోవడం సత్యవతి అలవాటు. మొబైల్ పట్టుకునో, టీవీ చూస్తూనో ఉండిపోతుంది.
కిచెన్ లో కాళ్ళు, చేత్తో కొట్టుకుంటుంటే సత్యవతి కూల్ కూల్ గా బాల్కనీ లో కూలబడి ఫోన్లో కబుర్లు చెప్తుంటే పిచ్చెక్కిన ట్టుంటుంది పాపం కావేరికి.
ఈ సరికి కావేరి అత్తగారు సణుక్కోవడం మొదలు పెట్టారు.సత్యవతి చెప్పిన పనుల్లో సగం మళ్ళీ తిరిగి చూసుకుంటూ చేసుకుంటూనే రోజువారీ కార్యక్రమాలు నడుస్తున్నాయి.
అదే సమయంలో కరోనా వైరస్ వ్యాప్తి వల్ల ఎవరూ ఇల్లు కదలలేని పరిస్థితి రావడంతో ఇద్దరు పిల్లలు, భార్య, భర్త అత్తగారుతో పాటు సత్యవతిని కూడా భరించడం తలకు మించిన భారమవుతోంది పాపం కావేరికి.
సత్యవతిని ఇంకెన్నాళ్లు భరించాలో తెలియటం లేదు కావేరికి. ఉగాది పండుగ వచ్చింది. పంచాంగంలో తన రాశి ఫలితాలు చూసుకునేందుకు వెళ్ళింది కావేరి.
******