రచన: లక్ష్మీ ఏలూరి
ఎడారి లో ఓ …కోయిలా !
ఎగిరిపడి ముందే కూయకు!
మునుముందే వసంతం వచ్చునని!
ఆశపడి మిడిసిపడి కృంగిపొబోకు!
కన్న కలలన్నీ కల్లలైయి,కన్నవారు,
పెళ్లి పేరిట కూపస్థమండూకం లాంటి,
అత్తవారింటికి పంపితే, కసాయిలాంటి,
భర్తతో అడుగడుగునా అవమానాలే!
అయినా… ఈమనసున పెనవేసుకున్న,
ఆశలన్నీ నీమీదే నీవు వస్తావని!
నీవు వచ్చే దారిలో గులాబీ రేకులు పరిచి!
నా ఆశలన్నీ సమాధి చేసి నా, నా చేతులతో,
తడిమి నిన్ను అప్యాయంగా అక్కున చేర్చుకుని,
నీ ఆలింగనం లో‌సేద తీరాలనే వెర్రి ఆశ,
తుళ్ళి పడకే అతిగా ఓ…మనసా,
నీ ఆశలన్నీ అడియాశలు అయితే,
నీకు మిగిలేది ఎడారి లోని మరీచకే,
ఇంతకుముందు దక్కిన స్వాంతన ఏముంది!?
ఇప్పుడు దొరుకు తుంది అని ఆశల నీడల,
వెంట పరుగులు ఎందుకు!? నీ జీవితం కన్నీటి సంద్రమే!
.