రచన: ప్రకాశ లక్ష్మి
తరలి రాదా తనే వసంతం,
శిశిరం తర్వాత కొంగొత్త ఆశలతో,
నూతన జీవనానికీ ఊపిరి పోసుకొని,
అదే కదా సహజ గమ్యం.
ఇదే కదా..! మన జీవన మార్గం.
కొన్ని రోజులు బాల్యం, కొన్ని రోజులు యవ్వనం,
మరికొన్ని రోజులు వృద్దాప్యం,
ఇదే కదా మన జీవన శిశిరం.
కొన్ని రోజులు చీకటి, కొన్ని రోజులు వెలుగు,
అమావాస్య నిశి వెంట పౌర్ణమి శశి రాదా,
కొన్నిసార్లు సంతోషం, కొన్నిసార్లు ఖేదం,
ఇదే కదా మన జీవన చిత్రణ.
అశా నిరాశల డోలికల్లో ఊగి.
నిర్దిష్ట గమ్యం చేరువయిన తరి,
ఆనంద నందనమయ జీవితమే,
శిశిరంలో మోడువోయి, చిగురించిన
లేత చిగుళ్ళు సంతరించుకున్న కొత్తందం,
మానవ జీవన చిత్రణ ఇదే కదా!
ఎందుకో…! ఈ తపన,
శిశిరం తర్వాత వసంత సమీరమేగా!