Category: కవిత

రచన: రావూరు సత్యనారాయణ రాధ: చిరుచిరు మొగ్గల చిలిపి తెరలలో చిటికెలు వేయుచు, చిలిపిగ నవ్వుచు వడివడిగ వచ్చెను వసంతరాగం ఎవరికోసమో సుమభోగం! కృష్ణ: పిలపిలగాలులు పుప్పొడి దూగ ఈలలు వేయుచు ఎదలను దూయుచు ఆమని రాత్రుల యామిని రాగా ఎవరికోసమీ అనురాగం! రాధ: ఎవరికోసమీ సుమభోగం!...

రచన: భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజారావు. అతను తనకు పెళ్లి అయినాసరే, అమ్మకొంగును వదలలేని బిడ్డ. ఇతను తనబిడ్డల పెళ్ళిళ్ళు అయినా సరే భార్యపొందును వదలలేని భర్త. ఆబిడ్డకు అమ్మే దైవం,ఆమె మాటే వేదం, అతని దృష్టిలో భార్యంటే మనిషే కాదు. ఈభర్తకు భార్యే లోకం,ఆమె చెంతే స్వర్గం,...

రచన: నాగులవంచ వసంతరావు భాషను ప్రేమించరా బతుకును పండించరా బాష నేర్చుకుంటే నీ బతుకే బంగారురా! భాషే మన మెతుకురా భాషే మన బతుకురా భాష రాకపోతే మన బతుకే ఆగమ్మురా మాతృభాష మాధుర్యం మదినిండా నింపరా హృదిలోని భావాలను అలవోకగ తెలుపరా వృత్తియందు మెప్పు పొంద...

రచన:- రామా చంద్రమౌళి ఆ రోజు ఆదివారం.. మధ్యాహ్నం పన్నెండు దాటిందేమో పొద్దటినుండీ .. మబ్బు పట్టిన ఆకాశం ఒకటే ఉరుములు .. గర్జనలు వర్షం ఎప్ప్పుడు మొదలౌతుందో తెలియదు అతను ఫ్రిజ్ మీది అందమైన బుద్ధుని గాజుబొమ్మను కోపంతో విసిరేసాడు. భళ్ళున పగిలి అన్నీ గాజు...

రచన: భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజారావు. పిల్లల ఎన్ని ఆగడాలనైనా భరిస్తారు, వారి ఎన్ని తప్పులనైనా క్షమిస్తారు, వారి ఎన్ని అవివేకాలనైనా హర్షిస్తారు, ఎందుకంటే వీరు వారికి తల్లితండ్రులు కనుక! సదా వారి సేవలో తరిస్తారు, ఎప్పుడూ వారి క్షేమాన్నే కాంక్షిస్తారు, వారి సుఖాన్వేషణలోనే చరిస్తారు, ఎందుకంటే వీరు...

రచన: పారనంది శాంతకుమారి కొంత మాయ,కొంత మర్మం నేర్చుకొంటే కానీ జీవించటం సాధ్యం కాదేమో! కొంత నటన, కొంత మౌనం అలవర్చుకొంటే కానీ మెప్పుపొందటం సాధ్యం కాదేమో! కొంత స్వార్ధం, కొంత లాభం చూసుకుంటే కానీ సుఖపడటం సాధ్యం కాదేమో! కొంత వేదం, కొంత నిర్వేదం ఆచరిస్తే...

రచన, చిత్రం, కవితాగానం : కృష్ణఅశోక్ ఈ మైక్ మీద క్లిక్ చేసి  కవితను వింటూ చదువుకోండి. అప్పుడప్పుడు… ఆకాశంలో ఉల్కలు రాలిపడినప్పుడో, భూమ్మీద సునామీలు చెలరేగినప్పుడో, నాలోకి నేను ప్రయాణం చేస్తుంటాను… కారణం లేకుండానే! జ్ఞాపకాలు హృదిలో కదలాడే వేళ మొదట కనిపించేది నీవే… నగ్నంగా…...

రచన:- రామా చంద్రమౌళి అతనికి చాలా దుఃఖంగా ఉంది పంచుకోడానికి ఎవరూ లేరు.. చుట్టూ వెదికాడు అంతా అరణ్యం నాభిలోనుండి తన్నుకొస్తున్న ఆక్రోశంతో ఆకాశం దద్ధరిల్లేలా అరిచాడు సకల దిశలూ ప్రతిధ్వనించాయి కాని దుఃఖం తగ్గలేదు పరుగెత్తి పరుగెత్తి.. ఒక మనిషిని చేరాడు మధ్య మద్యం సీసాను...

రచన: కృష్ణ మణి నింగిలోంచి భూమికి దగ్గరగా వచ్చినప్పుడు తెలిసింది ఎంత అందంగా ఉందోనని ! అన్ని గ్రహాలు ఉన్నట్లు గుండ్రంగా ఉన్నా ఆ అందాల ప్రక్రుతి హొయలు మనసుని కట్టిపడేసింది తెల్లని మబ్బుల ఊయలలు డోలాయమానం అంటే ఏంటో రుచి చూపించాయి అ నీలి సంద్రం...

రచన: రామా చంద్రమౌళి వాడు బుడిబుడి అడుగులతో పరుగెత్తుకొచ్చి ‘అమ్మా’ మోకాళ్లను చుట్టుకుపోతాడు. పైగా నవ్వు ముఖం నిండా ‘అమ్మ నాదీ’ అన్న వ్యక్తీకరణ ఈ చంద్రుడు నాది.. ఈ ఆకాశం నాది.. ఈ సమస్తమూ నాదే.. వలె… ఔను మనిషి తనను తాను స్పష్టంగానే చెప్పుకోవాలి...