March 29, 2024

ధృతి – 13

ఆఖరు భాగం రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల ఆ రోజు రాత్రి అన్నం తింటున్నప్పుడు చెప్పింది తాను చేసిన ఘనకార్యం. నిర్ఘాంతపోయి చూస్తుండిపోయింది తులసి. “అదేంటే? ఇప్పుడు వద్దు అనుకున్నాముగా? పరీక్షలు దగ్గరకొస్తుండగా నీకిది అవసరమా? దీని పర్యవసానం నీ చదువు మీద పడితే నువు ఎంత డిస్ట్రబ్ అవుతావు? ఇప్పుడు నీ పిలక వాళ్ళ చేతుల్లో ఉన్నది” లబలబలాడింది. “అమ్మా! ఆయనది అంత చీప్ మెంటాలిటీ కాదు. నువ్వేమీ కంగారు పడకు. ఇప్పుడు నేనేమీ చెప్పకపోతే, అది […]

ధృతి పార్ట్ – 12

రచన: మణి గోవిందరాజుల కాలేజీ వార్షికోత్సవ వేడుకలు దగ్గరికొస్తున్నాయి. ఇదే ఇక ఆఖరు సంవత్సరం అని ధృతి కూడా అన్నిట్లో ఉత్సాహంగా పేరు ఇచ్చింది. క్లాస్మేట్స్ అందరూ కూడా ఫస్ట్ ఇయర్ చేసిన డ్యాన్సే మళ్లీ చేయమని వెంటపడ్డారు. కాని ధృతికి అందరికీ గుర్తుండిపోయేలా ఏదైనా మంచి ప్రదర్శన ఇవ్వాలని ఉన్నది. ఎప్పటిలానే స్పోర్ట్స్ ఒక రోజు, మధ్యలో ఒక రోజు రెస్ట్ ఇచ్చి కల్చరల్ ఆక్టివిటీస్. కాలేజీ మొత్తం వెల్ నోటెడ్ అయిన ధృతికి ఇది […]

ధృతి – 11

రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల స్వాతీ… చెప్తే అర్థం చేసుకో… ఆ అమ్మాయి చాలా తెలివితేటలు కలది. అదే కాక మనవాడికి తగినజోడి అవుతుంది కూడాను” అప్పటికి చాలా సేపటినుండి నచ్చ చెప్తున్నాడు శేఖరం. “అంత మాత్రం జోడీ మనవాడికి ఎలానూ దొరుకుతుంది. ఇలా చిన్నపిల్లను ఒప్పుకుని వయసొచ్చేదాకా ఎదురు చూడక్కరలేదు. ఎట్టి పరిస్తితుల్లోనూ నేను ఒప్పుకోను” ఖరాకండిగా చెప్పింది స్వాతి. “ఇప్పుడు నీకు అర్థం కావటం లేదు. ఆ అమ్మాయి మన కాలేజ్ లో మూడేళ్ళుగా టాపర్ […]

ధృతి – 10

రచన:-మణి గోవిందరాజుల “అమ్మా! అంతా బానే అయింది కానీ… ఆ పెళ్ళి వాళ్ళ ప్రవర్తనే నాకు నచ్చలేదు. కరణం అంకుల్ని అలా తీసిపడేసింది ఒక చిన్న పిల్ల. పెద్దవాళ్ళు కనీసం చెప్పనన్నా లేదు. మగపిల్ల వాళ్ళు అనగానే అంత పొగరుగా ఉంటారా?” అక్కడి విశేషాలన్నీ చెప్తూ తాంబూలాల సందర్భంలో జరిగిన సంఘటన చెప్తూ ఆశ్చర్యంగా అడిగింది. “ఆ అమ్మాయి స్వభావం అది అయి ఉంటుంది. రేపు ఆ అమ్మాయి తన పెళ్ళిలో కూడా తాను తగ్గదు. అప్పుడు […]

ధృతి – 9

రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల బద్దకంగా కళ్ళు విప్పింది ధృతి. అప్పటికే లేచి ఆడుకుంటున్న ఆర్తి కార్తి కేకలతో మెలకువ వచ్చిందే కాని, లేవబుద్ది కావడం లేదు. బెడ్ కి పక్కనే ఉన్న కిటికీలో నుండి బయటికి చూసింది. కింద గార్డెన్ లో శివ పిల్లలు బాల్ ఆట ఆడుకుంటున్నారు. ఇంట్లో ఎంత లేపినా లేవని ఆర్తీ కార్తీ, ఇక్కడికి వస్తే మటుకు సూర్యోదయం కాకముందే లేస్తారు. శివతో ఆడుకోవటం వాళ్ళకు చాలా ఇష్టం. ఆ చెట్లల్లో పడి […]

ధృతి – 8

రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల “నాన్నా! దినేష్… కరణం గారింట్లో ఎంగేజ్మెంట్ రేపే కదా. వెళ్ళకపోతే ఆయనకు బాగా కోపం వస్తుంది. ఇక మేము బయలుదేరుతాము. అన్నట్లు శనాదివారాలే కదా? మీరంతా కూడా రావచ్చు కదా?” మర్నాడు సాయంత్రం కాఫీలయ్యాక పిచ్చాపాటీ మాట్లాడుకుంటుండగా చెప్పింది బామ్మ. “నాన్నా! నాన్నా… వెళ్దాం నాన్నా. ప్లీజ్ నాన్నా” ఆర్తీ కార్తీ తండ్రి వెంట పడ్డారు. “అమ్మా! ఒక పని చెయ్యి. నాకు రావడం కుదరదు కానీ పిల్లల్ని తీసుకెళ్ళు. రేపు రాత్రికి […]

ధృతి – 7

రచన: మణి గోవిందరాజుల “రంగా! అడ్రెస్ షేర్ చెయ్యవే… మేము రడీగా ఉన్నాము. మీ ఇంటికే బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి వస్తున్నాము. నిన్న నీ మనవరాలిని చూసినప్పటినుండీ నా మనసంతా అమ్మాయి మీదే ఉన్నది. ఏమైనా సరే ఆ సంగతి తేల్చుకోవడానికే వస్తున్నాను, నా మనవడిని తీసుకుని…” అవతలనుండి పెద్దగా వినపడ్డ మాటలకు మత్తు పూర్తిగా వదిలింది. టైము చూస్తే ఇంకా ఆరు కూడా కాలేదు. “ఒసే! సువ్వీ… బుద్ది ఉందటే? పొద్దున్నే తయారయ్యావు? కాస్తాగు. నేను […]

ధృతి – 6

రచన: మణి గోవిందరాజుల “అదిగో బామ్మా అదే ఏఎంబీ మాల్” కార్ బొటానికల్ గార్డెన్ సిగ్నల్ దగ్గరికి రాగానే ఎక్జైటింగ్ గా చూపించారు పిల్లలు. బయటినుండి చాలా పెద్దగా ఉండి ఠీవిగా కనపడుతున్నది ఆ మాల్. “అమ్మో! ఎంత పెద్దగా ఉన్నదో” ఆశ్చర్యాన్ని వ్యక్తం చేసింది బామ్మ. “మరేమనుకున్నావ్? అందుకే అక్కడికి వెళ్దామన్నది” ఉత్సాహంగా అన్నారు ఆర్తి, కార్తి. కార్ పార్కింగ్ దగ్గర ఆగగానే బయటికి ఉరికారు ఆర్తి, కార్తి. వాళ్ళకు చాలా ఆనందంగా ఉన్నది. ఎన్ని […]

ధృతి పార్ట్ – 5

రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల “స్వాతీ! మనం ఇద్దరమూ జీవితాంతం కలిసి సంతోషకరమైన జీవితం గడపాలని ప్రమాణాలు చేసుకుని పెళ్ళి చేసుకున్నాము. చిన్న చిన్న గొడవలూ, అపోహలూ ప్రతి ఇంటా మామూలే. . . సర్దుకుపోతూ ఉంటాము. కానీ పెద్దవాళ్ళను అవమానించడం అనేది కూడని పని. స్వాతీ. . . నువు మంచి భార్యవి. ఖచ్చితంగా మంచి తల్లివి కూడా అవుతావు. కాని మంచి కోడలిగా కూడా ఉంటే కుటుంబం ఆనందంగా ఉంటుంది. మీ అమ్మా నాన్నలు కూడా […]

ధృతి – 4

రచన: మణికుమారి గోవిందరాజుల “రండి! రండి… అత్తయ్యగారూ!” కారు దిగుతున్న అత్తగారికి ఎదురెళ్ళి ఆహ్వానించింది పూర్ణ. కారు దిగుతూ కోడల్ని నిండుగా చూసుకుంది రంగనాయకమ్మ. ఎప్పుడూ చిరునవ్వుతో ఉండే కోడలంటే చాలా ఇష్టం రంగనాయకమ్మకి. కారు దిగిన అత్తగారి కాళ్ళకు దండం పెట్టింది. “ఇప్పుడెందుకే ఈ దండాలూ” అంటునే మనసారా “దీర్ఘ సుమంగళీ భవ” అని దీవించింది. “పిల్లలేరే” ఎక్కడా పిల్లల జాడ కనపడక అడిగింది. “ఏమో అత్తయ్యా! ఇప్పటిదాకా ఇక్కడే ఉన్నారు. ఎక్కడికెళ్ళారో… ఏంటో” పూర్ణ […]