రచన: Rvss శ్రీనివాస్
నీ జన్మకి మూలమైన నాన్ననెపుడు మరువకురా
గుండెలపై ఆడించిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
వేలుపట్టి నడిపిస్తూ తప్పటడుగు సరిచేసెను
గమ్యాలను చూపించిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
పలకమీద బలపంతో ఓనమాలు దిద్దించెను
విద్వత్తుకి విత్తేసిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
మంచివైన అలవాట్లను దగ్గరుండి నేర్పించెను
వ్యసనాలను తుంచేసిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
చెడ్డవారి స్నేహాలను ఒక్కొక్కటి తప్పించెను
ఆదిలోనె వారించిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
పుణ్యకర్మలెన్నొ చేసి పాపభీతినే పెంచెను
సన్మార్గము పట్టించిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
కఠినంగా కనిపించే కొబ్బరియని వదిలేవూ
లోలోపల ప్రేమించిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
రెప్పకూడ ఒకోసారి కాయదుగా కను’పాపను’
ప్రాణంలా కాపాడిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
కనబడతవి భుజంమీద సవారీలు మాత్రమే
భార్య బిడ్డలను మోసిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
అలుపెరుగని కెరటంరా … నాన్నంటే నెలరాజా
జన్మంతా కష్టించిన నాన్ననెపుడు మరువకురా
ధన్యోస్మి Vani గారు … Venkat గారు … Srihari గారు … Gunothama గారు …. నాగజ్యోతీరమణ గారు 🙂
మరవను మరవను తండ్రిని మరవను
nanna ante ento chala baga chepparu
Super Sir
అద్భుతంగ రాశారు శ్రీనివాస్ గారు
excellent
ధన్యోస్మి డియర్ Raghavendra Rao గారు … పితృ సమానులు …. మీకు వందనాలు _ /_ 🙂
ధన్యోస్మి డియర్ Raghavendra Rao గారు … పితృ సమానులు …. మీకు వందనాలు _ /_
అద్భుత పద జాలం ..”కనబడతవి భుజంమీద సవారీలు మాత్రమే
భార్య బిడ్డలను మోసిన నాన్ననెపుడు మరువకురా” అభినందనలు డియర్ Rvss Srinivas జి.