రచన: రాజన్ దిక్కుల చిక్కుల జటాజూటము అందులొ హరిసుత నిత్యనర్తనము కొప్పున దూరిన బాలచంద్రుడు జటగానుండిన వీరభద్రుడు . గణపతి ఆడగ నెక్కిన భుజములు మాత పార్వతిని చేపట్టిన కరములు స్కందుడు కూర్చొను ఊరువు నెలవులు సకల దేవతలు మ్రొక్కెడు పదములు . అజ్ఞానాంతపు ఫాలనేత్రము శుభాలనిచ్చే మెరుపు హాసము ఘోరవిషమును మింగిన గ్రీవము సర్వలోక ఆవాసపు ఉదరము . మదమను గజముకు చర్మము ఒలిచి ఒంటికి చుట్టిన తోలు వసనము మృత్యుంజయుడను తత్వము తెలుపు మెడలో […]

రచన: పారనంది శాంతకుమారి. అమ్మలాంటి చంద్రుడున్నా… నాన్నలాంటి సూర్యుడులేని రాత్రిలో, ఎంతటి భయమో మనని వాటేస్తుంది. తెల్లవారితేమాత్రం… అదేభయం ముఖం చాటేస్తుంది. అమ్మ ప్రేమలాంటి వెన్నెల- ఇవ్వలేని ధైర్యాన్ని, నాన్నప్రేమలాంటి వెలుగు ఆశ్చర్యంగా ఇవ్వగలుస్తుంది. వెన్నెల ఇచ్చేఆహ్లాదం కన్నా వెలుగు ఇచ్చే ఆరోగ్యమే జీవితాన్ని సాఫీగా నడిపిస్తుంది. వెన్నెలవల్ల కలిగే బ్రాంతులనుండి వెలుగు మనని విడిపిస్తుంది, వాస్తవంలోని విలువలను మనకి నేర్పిస్తుంది. అనుభవిస్తే….వెన్నెల ఇచ్చే చల్లదనం కన్నా వెలుగు ఇచ్చే వెచ్చదనం మిన్నఅనిపిస్తుంది. ఆలోచిస్తే….వెన్నెల వెదజల్లే చల్లదనానికి […]

రచన: భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజారావు. ఈ సృష్టిలో అమ్మ నాన్నకంటే ఎందుకు ఎక్కువో మన దృష్టిలో నాన్న అమ్మకంటే ఎందుకు తక్కువో ఆలోచిస్తేనే అర్ధమవుతుంది, అవలోకిస్తేనే బోధపడుతుంది. కలయికలోని సుఖాన్ని మాత్రమే ఆశించే నాన్నలోని ఆవేశంవల్లే ఈ సృష్టిలో నాన్నతక్కువయ్యాడని అర్ధమయింది. కలయిక తరువాత కలిగే కష్టాలన్నిటినీ అమ్మ ఆనందంతో ఆస్వాదించటంవల్లే మన దృష్టిలో అమ్మ ఎక్కువయ్యిందని బోధపడింది. కోపం ధూపమై నిలిచి ఉన్ననాన్న ప్రేమ, శాంతం ఆసాంతం కలిగిఉన్న అమ్మ ప్రేమ, కరిగి కన్నీరయ్యే మెత్తదనాన్ని […]

రచన: కృష్ణ అశోక్. నేనో రాతిని చిత్రరచనలు చేసే ఓ రాతిని పాలుగారే వయసునుండే, అందుకేనేమో పాలరాతిని… ఓ స్త్రీ మూర్తి నాలోని సృజనాత్మక చిత్ర రసాన్ని మనసు కంటితో వలచిందేమో మలచడం మొదలెట్టింది… కాలం కదిలిపోతుంది నెలలో సంవత్సరాలో, కళ్ళుతెరిచి చూస్తే చుట్టూ భామల కోలాహలం… పాలరాతి ప్రియుడిని ఉలితో సుతిమెత్తగా వరించి కృష్ణ మూర్తిగా తీర్చిదిద్ది పూజలందుకొమ్మని దీవించి పోయింది… మాయల కృష్ణుడి పేరు మహిమో, రాతిని మూర్తిగ మలచిన రాధిక వరమో నేను […]

రచన: సి.ఉమాదేవి కవయిత్రి కవితా చక్ర పలికించిన నివేదన, రాగాలు పలికిన కవితాఝరి. అక్షర ఆర్తితో లిఖించిన ప్రతి పదము రచనాపూదోటలో కవితాసుమమై మధురిమలను వ్యాపింపచేస్తుంది. కలము, గళము యుగళగీతమై అందించిన కవితార్చనలోని తాత్వికత, తాదాత్మ్యతకు గురిచేస్తుంది. పుస్తకం శీర్షిక నివేదన, కాని ప్రతి వాక్యములో ఆరాధన, ఆవేదన సమ్మిళితమైన నివేదనగా రూపుదిద్దుకున్న రచన. ‘దోసిటనిండిన ఆశల పూలరెక్కలు మాయమై హృదయభారాన్ని మిగిల్చాయనడంతో’ నివేదన అక్షరానికి ఊపిరవుతుంది. ‘నేను నడిచే దారుల్లో నీమాటల పూవులు నన్ను తాకుతున్నాయి, […]

రచన: భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజారావు. మాటకా? మనసుకా? దేనికి నీ ప్రాధాన్యత? వయసా?వలపా? దేనితో నీ అన్యోన్యత? రూపానితోనా?గుణానితోనా? దేనితో నీ సారుప్యత? నిన్నటితోనా?నేటితోనా? దేనితో నీ తాదాత్మ్యత? జననంలోనా?మరణం లోనా? దేనిలో నీ తాత్వికత? సంపాదనతోనా?సత్యసంధత తోనా? దేనితో నీ సామీప్యత? మాయలకా?మహిమలకా? దేనికి నీ ప్రాధాన్యత? కరుణతోనా?కరుకుతనంతోనా? దేనితో నీ పరిపక్వత? శాంతికా?భ్రాంతికా? దేనితో నీమనో పులకిత? ద్వేషించటానికా?దీవించటానికా? దేనికి నీ అస్వస్థత? స్వార్ధమా?పరమార్ధమా? ఏది నీకు అలభ్యత?

రచన : శ్రీకాంత గుమ్ములూరి. చక్కటి ఎర్రటి కలువలు బురద కొలనులో విరగబూచి పథికుల మనసును దోచిన రీతి ఊహలపై అల్లుకుని ఇచ్చకాల మాటలతో నా మనసును ఆవరించి సరస సల్లాపాలాడే ఆడంబరపు కోరికలారా వదలి పోరెందుకని ? ఉన్నత శిఖరాలను చేరాలని ఒంటరి లోకాలలో ఏకాకిగ పేరు ప్రతిష్టల వలయాలలో అంతరాత్మను కోల్పోయి భంగపడ్డ ఆశయాలు పదే పదే వెక్కిరించి అటూ ఇటూ కాకుండా తట్టని ఆలోచనలను పెంచిన ఆడంబరపు కోరికలారా వదలి పోరెందుకని ? […]

రచన: ఈతకోట సుబ్బారావు దేశం నిండా ఈ బొటన వేళ్ళ పంట తగ్గనంత వరకు ఇంతే. ఓటు వేసే రాచ కార్యం నుండీ నోటు పై సంతకం వరకు బొటన వేళ్లు పండుతున్నాయి. విత్తిన చేతుల నుండి వేలాడే శవాల వరకు అన్నీ బొటన వేళ్లే కదా. ఓ రైతు నడిగాను చదువుకోరాదా అని జవాబు విని నేను చనిపోయారు చదువుకున్న వాళ్లేగా మమ్మల్ని మోసం చేస్తున్నది చదువుకొని మేం మోసం చేయలేం బాబూ.

రచన: కృష్ణ అశోక్   గొంతు మింగుడు పడటంలేదు.. నోటిదాకా చేరని ఓ అన్నం ముద్ద పిడికిలిలోనే ఉండిపోయి మెల్లగా ఎండిపోతుంది.. ఎండిపోతున్న ఒక్కో మెతుకు తనలోని తడి ఉనికిని కోల్పోయి పిడికిలిని వీడి ఆకాశంలోకి ఆవిరై రాలిపోతుంది.. కొన్ని ఇమడలేని మెతుకులు కూడా ఒకటొకటి గాలి చాలకో ఊపిరాడకో వాంతి అయిపోయినట్టు పిడికిలి దాటి జారిపోతున్నాయి… గొంతు ఇంకా గింజుకుంటూనే ఉంది మింగుడుపడే మార్గంకోసము.. గరగరా శబ్దం చేస్తూ కిందమీద పడుతూనేవుంది… పిడికిలి ముద్దనుండి రాలిపోగా […]

రచన:శ్రీకాంత  గుమ్ములూరి.   మిట్ట మధ్యాహ్నం దారి తప్పిన రోడ్డులో నడినెత్తిన మండుతున్న ఎండలో నడుస్తున్నా  తీరు తెన్ను లెరుగని దిశలో చుట్టూ కాంక్రీట్ జంగిల్ పచ్చదనం కరువైన బాట సిమెంట్ మయమైన చోట రెండు గోడల ఇరుకులో నన్నే చూడమని పిలిచింది కన్నులని ఆకట్టుకుంది వేలెడైనా లేదు కానీ నిటారుగా నిలిచింది! ఒంటరి దాన్నే కానీ నాకూ ఒక గుర్తింపు కావాలంది! నేనందుకు తగనా అని నిలదీసింది! తలెత్తి చూస్తే మేడమీద అందంగా, దూరంగా, బాల్కనీలో […]