రచన: రోహిణి వంజరి   “ఎక్కడమ్మా నీకు రక్షణ ఓం నిర్బయా,అభయా, ఆయోషా,ఆసిఫా… నువ్వేవరైతే  ఏమి ఈ భువిలో అమ్మ గర్భంలో నువ్వు రూపుదిద్దుకోక ముందే ఆడపిల్లవని గర్భంలోనే నిన్ను చిదిమేసే కసాయి తల్లిదండ్రులున్నారు ఈ లోకంలో జాగ్రత్త తల్లి జాగ్రత్త… నువ్వు పుట్టాక ఎదిగీ ఎదగని నీ చిరుదేహాన్ని మందంతో కాటేసే కామాంధులు ఉన్నారు ఈ లోకంలో జాగ్రత్త తల్లీ జాగ్రత్త… కులాంధత్వం,మతమౌఢ్యం, కక్షలు, కార్పణ్యాలు, అన్నీంటీకీ ప్రతీకారం తీర్చుకోవడానికి నీ దేహాన్నే వేదిక చేసుకునే […]

రచన, చిత్రం : కృష్ణ అశోక్ అరుణోదయ రాగాలు రక్తి కడుతున్న వేళ హృదికర్ణపు శృతిగీతం పరిపూర్ణం కాక మునుపే…. చల్లని మండుటెండల్లో భావుకతపు తరువుల నీడన గుండె వాయువంతా ఆక్సిజన్ ఆశలతో నిండకనే…. వెన్నెల కురిసే రాత్రుళ్ళు ప్రియ తారలు వెదజల్లే వెలుగు ధారల పరితాహాపు మోహ దాహం తీరకనే…. కాన్వాస్ రంగుల చిత్రాలు దేహం ప్రాణం దాటి నా ఆత్మాణువులుగా సంపూర్ణ పరిణామం పొందక మునుపే… కొద్దికాలం ఇంకొద్దికాలం గడువు పొడిగించు స్వామీ నీ […]

రచన: పల్లిపట్టు నాగరాజు   ఖాళీతనంతో మనసు కలవరపడుతున్నప్పుడు… గుండె సడి నాది నాకే వినిపిస్తున్న ఏకాకితనాన్ని నేను మోయలేని తండ్రీ….! జనారణ్యంలో ఏ ముఖమూ నాకు కనిపించడంలేదు… ఏ వెచ్చని చేయీ నా చేతిలో సంతకం చేయలేదు…. ఏ చూపుల తీగా స్వాగతాన్ని పరిమళించలేదు… తమకు తామే అంతస్తులల్లో ఆర్థిక సొరంగాల్లో ఖననం చేసుకుంటున్న ఈ రోజులు రోజాలుగా ఎప్పుడు పూస్తాయో…! ఏ ఎదపైనైనా వాలే పిట్టలెప్పుడవుతాయో…!! తండ్రీ… నన్ను విసిరేస్తావా ఆ సముద్రాల పైన […]

రచన: పద్మజ యలమంచిలి తనకెందుకీ వేళ ఇంత అలజడి?? మనసంతా మెలితిప్పినంత బాధగా ఉంది.. ఏదో వెలితి,తెలియని అభద్రతాభావం… అతను చనిపోయాడు..అయితే…నాకెందుకీ బాధ?? అందరూ 11వ రోజని భోజనాలు చేసి ఎవరి దారిన వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు కదా?? ఆఖరుకు అతని తల్లి కట్టుకున్న భార్య, పిల్లలు, అందరూ బానే ఎవరి పనులు వాళ్ళు చేసుకుంటున్నారు?? తనేమిటిలా…ఈ ముప్పై సంవత్సరాల్లో ఒక్కసారైనా అతనితో మాట్లాడింది లేదు..చూసిందీ లేదు…మరెOదుకిలా?? దుఃఖం ఎగదన్నుకొస్తొOది?? నీకు తెలుసా…విజయమ్మగారి అబ్బాయి..ప్రాణం ఇక్కడే పోవాలని రాసిపెట్టున్నట్టుంది. […]

రచన: రోహిణి వంజరి చంటి బిడ్డకే తెలుసు అమ్మ పొత్తిళ్ళలోని వెచ్చదనపు స్పర్శ…… ఎడారిలో ఎండమావికే తెలుసు, ఎప్పుడో ఏనాటికో నింగి నుండి జారి పడే వాననీటి స్పర్శ……. యుద్ధవీరునికే తెలుసు విజయం వరించినపుడు భుజం తట్టి అభినందించే అనుంగుల చేతి స్పర్శ……. నిరాశ నిండిన మనసుకే తెలుసు, జీవితంలో ఏది సాధించలేని ఓటమి స్పర్శ……. ఓటమికే తెలుసు, ఓడిపోయినా వీడిపోక వెన్నుతట్టి ధైర్యం చెప్పే మిత్రుని ప్రోత్సాహపు స్పర్శ………. రాఖీ కట్టే సోదరికే తెలుసు సోదరుని […]

రచన: పారనంది శాంతకుమారి. తల్లితండ్రులను విశాల హృదయం అడగాలి తోబుట్టువులని తీరని బంధం అడగాలి పిల్లలను నవ్వులు అడగాలి పెద్దలను దీవనలు ఆడగాలి ప్రేయసిని మాయని అనుభూతి అడగాలి స్నేహితుడిని అండ అడగాలి భార్యని బాంధవ్యం అడగాలి కనులను కలలు అడగాలి కౌగిలిని వెచ్చదనం అడగాలి తనువును సుఖం అడగాలి మనసును శాంతి అడగాలి బుద్ధిని మౌనం అడగాలి రాత్రిని నిదుర అడగాలి కోరికను తీరమని అడగాలి ఏకాంతాన్ని ఏకాగ్రత అడగాలి జ్ఞానాన్ని అనుభవజ్ఞానం అడగాలి రక్తిని […]

రచన: భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజారావు ఎవరు లేకుంటే నీకు విలువ లేదో, నీవు నిలువ లేవో, గ్రహించలేకున్నావు, నీ అహంకారాన్ని నిగ్రహించలేకున్నావు. ఎవరు నీకు కంటివెలుగై, నీ కాలి అడుగై, నీ గొడుగై, నీకు నీడగా,నీ తోడుగా నిలుస్తున్నారో నీకు గెలుపునిస్తున్నారో తెలియలేకున్నావు. ఆమెను మనసారా కలియలేకున్నావు, ఆమె మనసును తెలియలేకున్నావు. ఆ తోడుని అలుసు చేస్తున్నావు ఆమెతో నీ అనుబంధాన్ని పెళుసు చేసుకుంటున్నావు. నిన్ను పట్టి పీడిస్తున్నది తెలియని అజ్ఞానమనుకోవాలా? తెలియనివ్వని అహంకారమనుకోవాలా? నిజంలో చరించ […]

రచన: భమిడిపాటి స్వరాజ్య నాగరాజారావు.   ఆమె నిలకడగా నిలిచుంటుంది, అలజడులను గుండెల్లోనే దాచుకున్న సంద్రంలా . అతడు ఆమె మదిని తెలుసుకోకుండానే ఆమె వైపుకు ప్రవహిస్తాడు కలవాలనే తహతహతో ఉన్ననదిలా. ఆమెకి నివేదించుకోవటమే తప్ప నిరాకరించటం తెలియదు, అతనికి ఆక్రమించుకోవటమే తప్ప ఆదరించటం నచ్చదు. ఆమె తన విశాలత్వంతో అతని విశృంఖలత్వాన్ని భరిస్తుంది, అతను తన పశుతత్వాన్నే ప్రయోజకత్వంలా చరిస్తాడు. ఆమె అతడిని అంగీకరించటమే తన ఆశయంలా జీవిస్తుంది, అతడు ఆమెను దోచుకోవటమే తన పరాక్రమానికి […]

రచన: రోహిణి వంజరి   కెజియా వచ్చి ప్రార్థన చేసిన కేకు తెచ్చి ఇచ్చింది…. రంజాన్ నాడు రజియా వచ్చి షీర్ కుర్మా రుచి చూడమంది…… దసరా పండుగ నాడు విజయ వచ్చి అమ్మ వారి ప్రసాదం చక్కెర  పొంగలి తెచ్చి నోట్లో పెట్టింది….. అన్నింటిలోనూ ఒకటే తియ్యదనం…… అదే మనందరినీ కలిపే మానవత్వం…….. అనురాగపు వెల్లువలో అందరం తడిసి మురిసే వేళ, ఎందుకు మనకు కులమతాల గోల…….    

రచన: పారనంది శాంతకుమారి     తనతో ఆవిడ నడుస్తుంటే సమానంగా, అతడు దానిని భావిస్తాడు అవమానంగా. పక్కవారితో ఆవిడ మాట్లాడుతుంటే అభిమానంగా, అతడు చూస్తుంటాడు అనుమానంగా. అతని పోరు పడలేక ఆవిడ పుట్టింటికి వెళ్తే స్వాభిమానంగా, ఆవిడ లేకుంటే అతడికి అంతాకనిపిస్తూ ఉంటుంది శూన్యంగా, ఆవిడ వచ్చేవరకు ఉంటాడు అతిదీనంగా, వెళ్లిమరీ బ్రతిమాలాడుకుంటాడు హీనంగా, ఆవిడనే తలుస్తుంటాడు తనప్రాణంగా, ఆవిడనే తలుస్తుంటాడు తదేకధ్యానంగా, ఆవిడని తీసుకువచ్చిన తరువాత కొన్నిరోజులు ఆవిడతోఉంటాడు నవ్యంగా, ఆవిడను చూసుకుంటాడు దివ్యంగా, […]