మాలిక పత్రిక

రచన: రామా చంద్రమౌళి

నిజానికి చాలాసార్లు మనకు  ఏమి కావాలో మనకు తెలియదు

ఖాళీ గ్లాస్‌ వంటిది జీవితం అని ఒక ఉవాచ

గ్లాస్‌ సగం నిండి ఉందా.. సగం ఖాళీగా ఉందా అని  ఒక చతురుడి  ప్రశ్న

అసలు ఈ ‘ ఖాళీ ’ ఏమిటి  లోపల .. ఆత్మలో అని ఒక మీమాంస

ఇక అన్వేషణ మొదలౌతుంది

అప్పుడు ఏదో అభౌతిక ప్రతిద్రవ్యం ( anti matter ) దేహమంతా విసరిస్తూ

మనిషి  ఒక ఆకాశమౌతూ.. ఒక అరణ్యమౌతూ.. ఒక సముద్రమౌతూ

కొండల్లోకి వ్యాపిస్తున్న రైలు  పట్టాలౌతూ

లోయ లోతుల్లో పొగమంచుతో నిండిన ఒక ఏకాంతమౌతూ

గమ్య రహితంగా ఎందుకో ఆకాశాన్నీదుతున్న ఒంటరి పక్షి ఔతూ

ఎండుటాకుపై నడుస్తూ వెళ్తున్న పాదాలౌతూ

ఆత్మ నిండా అంతా మార్మిక శూన్యం .. నిశ్శబ్ద ధ్వని

 

నిద్రిస్తున్న పాప

మూసిన పిడికిట్లో ఏముందో తెలుసా

పాప కనురెప్ప వెనుక ఎన్ని సంచలితాకాశాలు

సంభాషిస్తున్నాయో తెలుసా

కళ్ళేమో అప్పుడప్పుడు సముద్రాలౌతూ .. మరొకప్పుడు గగన ద్వారాలౌతూ

ఒట్టి ఖాళీతనమే  అంతిమమా.. అని ఒక చిత్త విభ్రమ.. విచికిత్స –

ఖాళీతనం నిర్వచనం నిజంగా మనిషి నిర్వాసితుడైనప్పుడే  తెలుస్తుంది

పొరలు పొరలుగా తనను తాను

తవ్వుకుంటూ తవ్వుకుంటూ .. నీటిలోకి రాయిలా జారిపోతూ జారిపోతూ

అసలు భౌతికమైన ఉనికినే కోల్పోయే ఒక మహానుభూతి ఒకటి

ప్రతి మనిషినీ అప్పుడప్పుడు ఆవరించి

ఖాళీతనమే కరదీపమై నడిపిస్తున్న దివ్యానుభవమొకటి ఎరుకౌతూంటుంది

అప్పుడు ఎదుట ఉన్న కొమ్మపైకి

పక్షి ఎప్పుడు వచ్చి వాలిందో తెలియదు

వచ్చిన ఆ పక్షి ఎప్పుడు ఎగిరిపోతుందో కూడా అర్థంకాదు –

అంతా శూన్య మార్మికత.. ఒట్టి మార్మిక  శూన్యమే –

 

 

‘ కవితా ! ’ మాసపత్రిక , మార్చ్‌,2017

 

 

 

 

 

The Mystic Vacuum

 

Translated by R. Anantha  Padmanabha Rao

 

 

In fact many a time we don’t know what we want

There is a saying-

“Life is like an empty glass.

An intelligent man questioned,

“Whether it is half full or half empty?

What is the emptiness inside?

In the soul it is a perplexity

Then the search starts

Anti – matter expands into the entire body

Man becomes sky, a forest and sea.

He becomes rail lines spreading the hills

Becomes solitude in depths of valley filled with moist

Singled out bird swimming in the sky without a destination

Feet traveling on dried leaves

Mystic vacuum in the entire soul- silent sound

 

What is in the closed fist of the sleeping baby?

Have you any idea?

How many moving skies behind the eye lids of the baby

Speaking at us?

At times the eyes become seas

Otherwise it is doors opened to the sky

Whether emptiness is end of all?

It is a mental delusion and dilemma

Man recognizes the emptiness

If he  really becomes a refugee

It digs in himself in layers

Falls like a stone in water

A feeling of loosing physical entity

A great feeling

It engulfs every individual

A great feeling of vacuum

Becoming a leading torch

 

Then it is unknown

When the bird perches on the branch

It is uncertain when it flies

Every thing is mystic vacuum

A complete mystic vacuum