April 30, 2024

కంభంపాటి కథలు – ఇన్ డిపెండెంట్

రచన: కంభంపాటి రవీంద్ర క్యాంటీన్ లో లంచ్ తింటూంటే, ‘హలో ‘ అనే ఎవరో గట్టిగా అనేసరికి అదిరిపడి, పక్కకి చూసేసరికి నవ్వుతూ హైందవి కనిపించింది. ‘ఏమే.. ఎప్పట్లాగే వాళ్లనే చూస్తూ అలా అలా డ్రీమ్స్ లోకెళ్ళిపోయేవా ?’ అంటూంటే ‘నీ మొహం.. అయినా నాకేమైనా వినపడదా ? అంత గట్టిగా హలో అని అరిచేవు ‘ అన్నాను కోపంగా. ‘వీళ్ళిద్దర్నీ చూస్తూంటే ‘కలిసి ఉంటే కలదు సుఖమూ ‘ అనేది మార్చేసి ‘కలిసి భోంచేస్తే కలదు […]

కంభంపాటి కథలు – ఫణి క్రిష్ణ స్టోరీ

రచన: రవీంద్ర కంభంపాటి ఒకటే వాన..రెండ్రోజుల్నుంచీ తెరిపినివ్వకుండా కురుస్తోంది. వర్షానికి, బిళ్ళ పెంకేసున్న ఆ మండువా ఇంట్లో వంటిల్లు, వరండా తప్ప అన్ని గదులూ కారుతున్నాయి. చేసేదేమీ లేక డెబ్భై ఐదేళ్ల పెద్దమ్మాయిగారు ఆ వరండాలో ముడుచుక్కూర్చుని ఆ వర్షాన్ని చూస్తున్నారు. లోపలికెళ్ళి ఏదైనా వండుకుందామనుకుంటే, కళ్లజోడెక్కడ పెట్టేసుకున్నారో ఏమో, అన్నీ మసక మసగ్గా కనిపిస్తున్నాయి ఆవిడ గాజు కళ్ళకి. రెండ్రోజులైంది ఆవిడ తిని, ఇవాళ ఏదో ఒకటి ఉడకేసేసుకుని తినకపోతే ఈ ప్రాణం ఉండబట్టేలా లేదు. […]

కంభంపాటి కథలు – పని మనిషి

రచన: రవీంద్ర కంభంపాటి   ‘హరిణీ .. ఇంకా ఎంత సేపు?.. మీ ఆఫీసుకి టైమవుతూంది .. మొదటి రోజే లేటుగా వెళ్తే బావుండదు ‘ అని కవిత గట్టిగా అరిస్తే , ఏ బదులూ రాలేదు హరిణి గదిలోంచి ‘లేచినట్టే లేచి ..మళ్ళీ నిద్రపోయిందేమో ?’ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గిర  పేపర్ చదువుకుంటూ అన్నాడు మూర్తి ‘ఏమో .. ఎప్పుడు చూసినా ఆ తలుపేసుకునే ఉంటుంది .. ఇంట్లో మనిషి లాగ కాక , ఏదో […]

కంభంపాటి కథలు – Some బంధం

రచన: రవీంద్ర కంభంపాటి ‘ఇదిగో. ఇలా ఓసారి రండి ‘ పిల్చింది మా ఆవిడ హాల్లో కూచుని టీ తాగుతూ టీవీ చూస్తున్న నేను , ‘ఏమైంది ?’ అన్నాను కదలకుండా ‘ఏమిటో చెబితే గానీ రారా ఏమిటి ?.. వెంటనే రండీ ‘ అంది ‘ఆ బాల్కనీలో కూచుని వీళ్ళనీ వాళ్ళనీ చూడకపోయేబదులు నువ్వే రావచ్చుగా ‘ అన్నాన్నేను (నేనెందుకు మెట్టు దిగాలి అనుకుంటూ ) ‘సరే. మీ ఇష్టం. కార్తీక ఫేస్బుక్ లో కొత్త […]

కంభంపాటి కథలు – ఎందుకేడుస్తున్నానంటే .. అనే అడల్ట్ కధ

రచన: రవీంద్ర కంభంపాటి ఉదయాన్నే బయటికొచ్చి తలుపు గొళ్ళేనికి తగిలించిన బ్యాగులోంచి పాల ప్యాకెట్లు తీసుకుంటున్న ఆనంద్ కి ఎదురింట్లో ఉండే గోవర్ధన్ గారు పొట్ట కిందకి జారిపోతున్న లాగుని ఓ చేత్తో పైకి లాక్కుంటూ , ఇంకో చేత్తో ముక్కులో వేలెట్టుకుని కెలుక్కుంటూ కనపడ్డాడు . ‘ఛీ .. ఉదయాన్నే వెధవ శకునం ‘ అనుకుంటూ తలుపేసుకుని లోపలికెళ్ళి, ఇంకా నిద్దరోతున్న భార్య మీనాక్షి ని లేపితే , ‘అబ్బా .. మీరే కాఫీ పెట్టుకోండి […]

కంభంపాటి కథలు – దేవతలాంటి నిన్ను…

రచన: రవీంద్ర కంభంపాటి డోర్ బెల్ రింగైన వెంటనే పరిగెత్తుకెళ్లి తలుపు తీసింది శిరీష. తలుపు బయట నుంచున్న దేవిని చూసి, ‘అయ్యో.. నీకు వొంట్లో బాగోలేదని మీ అమ్మ ఫోన్ చేసింది.. ఇవాళ పన్లోకి రావనుకున్నానే ?’ అంది ‘ఆఁ.. ఏదో కొంచెం జొరంగా అనిపించి మా అమ్మకి చెబితే, వెంటనే మీకు ఫోన్ చేసేసిందమ్మా.. కానీ మళ్ళీ మీకు ఇబ్బంది అవుతుందని వచ్చేసేను ‘ అంటూ లోపలికెళ్ళిపోయింది. దేవి వెనక్కాలే కిచెన్ లోకి నడుస్తూ […]

కంభంపాటి కథలు – రంగు పడింది.

కంభంపాటి రవీంద్ర నందగోపాల్ గారికి ఉదయాన్నే, అంటే సూర్యుడు తన చిరు వెలుగుల్ని ప్రసరించకుండానే లాంటి మాటలెందుకులెండి గానీ, సూర్యుడు డ్యూటీలోకి దిగకముందే వాకింగ్ కి వెళ్లడం చాలా ఇష్టం. ఈ మధ్యనే రిటైర్ అయ్యేరేమో, ఖాళీగా ఉండడం ఇష్టం లేక, వాళ్ళ అపార్ట్మెంట్ అసోసియేషన్ సెక్రటరీ బాధ్యత తీసుకున్నారు. ఈ పదవి తీసుకోకముందు ఏదో తన మానాన తాను ఓ గంటసేపు అందరినీ పలకరించుకుంటూ వాకింగ్ చేసుకునొచ్చేసేవారు. ఇప్పుడు ఆ పలకరింపులు కాస్తా, ఫిర్యాదులయ్యేయి. ఇంతకు […]

కంభంపాటి కథలు – కారులో షికారుకెళ్లే

రచన: కంభంపాటి రవీంద్ర     “చూసేరా ..మన ఎదురు ఫ్లాట్ లోని ఆనంద్ వాళ్ళావిడికి  కార్  కొన్నాడట”  అప్పుడే తలుపు తీసి లోపలికి వస్తూన్న జగన్నాధ్ తో కుమారి అంది “ఇంట్లోకి వస్తూనే మొదలెట్టేసేవా?.. వెధవ గొడవ .. ఇంటికి రావాలంటేనే భయమేస్తూంది” అంటూ జగన్నాధ్ విసుక్కున్నాడు “ మీకు ఇంటికి రావాలంటే భయమేస్తూంటే , నాకు ఇంట్లో ఉండాలంటేనే భయం వేస్తూంది”   బదులిచ్చింది కుమారి “ అంతేలే.. నేను పోతే తప్ప నీకు ప్రశాంతత దొరకదు.. […]

కంభంపాటి కధలు – ఎన్ని’కులం’

రచన: కంభంపాటి రవీంద్ర ఉదయాన్నే ఏడున్నరకి నోటీసు బోర్డులో ఏదో నోటీసు అంటిస్తున్న అపార్ట్మెంట్ సెక్రటరీ నరహరి గారిని చూసి, బేస్ మెంటులో వాకింగ్ చేస్తున్న వరాహమూర్తిగారు ఆసక్తిగా వచ్చి ‘ఏమిటండీ ..ఏదో అంటిస్తున్నారు ? ‘ అని అడిగితే ‘ఇక్కడేమీ కొంపలు అంటించడం లేదు లెండి .. జస్ట్ కాయితాన్నే అంటిస్తున్నాను .. అదీ నోటీసు బోర్డులో ‘ అని తనేసిన జోకుకి తనే గెట్టిగా నవ్వేసుకుంటూ వెళ్ళిపోయేడు నరహరి. ఒళ్ళు మండి ‘ఇప్పుడీ నోటీసు […]

కంభంపాటి కథలు 1 – ఆశ

రచన: రవీంద్ర కంభంపాటి.. “అమ్మా తలుపేసుకో “ అంటూ వెళ్ళిపోతున్న సుభాష్ తో “జాగ్రత్త గా వెళ్ళిరా “ అని చెప్పేలోపే ఏదో ఫోను మాట్లాడుకుంటా వెళ్ళిపోయేడు . అయినా నా చాదస్తం కాకపోతే నా మాట వినేదెవరు ఈ ఇంట్లో ? మళ్ళీ సాయంత్రం నాలుగింటిదాకా ఒక్కదాన్నీ ఉండాలి. అసలే ఊరవతల ఎక్కడో విసిరేసినట్టుండే ఈ విల్లాల్లో “ఎలా ఉన్నారండీ “ అని పలకరించే దిక్కుండదు . ఇంట్లో కొడుకూ , కోడలూ , మనవలూ […]