రచన – రామా చంద్రమౌళి     “నాన్నా వీనికేదైనా మంచి పేరు సూచించండి” అంది డాక్టర్ దుర్గ. అప్పుడు నగరంలోనే అతి పెద్ద వ్యాపారవేత్త. .  దుర్గ భర్త నీలకంఠం కూడా అక్కడే ఉన్నాడు ప్రక్కన. అదొక అతిపెద్ద కార్పొరేట్ దవాఖాన. దుర్గ తండ్రి వెంకటశేషయ్య దుర్గవైపూ. .  అల్లుడు నీలకంఠం వైపూ నిరామయంగా చూచి అన్నాడు “ఊర్కే ఏదో మర్యాదకోసం అడిగి. .  నేనేదో చెప్పగానే విని. .  పెదవి విరిచి. . […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి రాత్రి పదీ నలభై నిముషాలు. డిల్లీ రైల్వే ప్లాట్ ఫాం నంబర్ పన్నెండు. అటు చివర. ఎప్పటిదో. పాతది. దొడ్డు సిమెంట్ మొగురాలతో. సిమెంట్ పలకతో చేసిన బోర్డ్. పైన పసుపు పచ్చని పెయింట్ మీద నల్లని అక్షరాలు. ‘నయీ ఢిల్లీ ‘. పైన గుడ్డి వెలుగు. కొంచెం చీకటికూడా. వెలుతురు నీటిజలలా జారుతుందా. కారుతుందా. చిట్లుతుందా. ప్రవహిస్తుందా. వెలుతురుపై. కురుస్తూ. వెలుతురును కౌగలించుకుంటూ. . సన్నగా. మంచుతెర. పైగా పల్చగా చీకటి […]

– రామా చంద్రమౌళి డాక్టర్ పుష్ప ఆ వేసవి కాలపు సాయంత్రం తన ఇంటి బాల్కనీలో కూర్చుని . ఎదుట అస్తమిస్తున్న సూర్యుణ్ణి తదేకంగా చూస్తోంది దాదాపు పది నిముషాలనుండి. ఆమె హృదయం అంటుకున్న అడవిలా . మధ్య మధ్య ఘనీభవించిన మంచు మైదానంలా ఉంది. మనిషి మనోస్థితి ఎప్పటికప్పుడు మారుతూ క్షణ క్షణం. విస్ఫోటిస్తూ, కింది అంతస్తు వాకిట్లోనుండి మొలిచి ఏపుగా ఎదిగిన టేకు చెట్టు తన విశాలమైన పచ్చని ఆకులతో. విస్తరించి. చల్లగా గాలి. […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి మంచును చీల్చుకుంటూ చినుకులు కురుస్తూనే ఉన్నాయి సన్నగా ఎర్రగా ఉదయిస్తూ సూర్యుడు .. ఎదుట ఆమె.. నేను ముందర రెండు రైలు పట్టాలు ధగధగా మెరుస్తూ నాల్గు పాదాలు.. రెండు శరీరాలు..ఒక్కటే ఆత్మ కంకర రాళ్ళు.. గాయాలను జ్ఞాపకం చేస్తూ.. సాక్షులు మౌనమే.. కళ్ళనిండా వడివడి నడక.. పరుగా.? దూరంగా భూమ్యాకాశాలను కలుపుతూ.. క్షితిజరేఖ ఎక్కడ మొదలై.. ఎక్కడకు సాగి.. ఎక్కడ ముగుస్తుందో , పట్టాలకిరువైపులా.. బోగన్‌ విల్లా పూలు గుత్తులు గుత్తులుగా.. […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఈ హిమశిఖరంపై.. ఐదువేల అడుగుల ఎత్తులో వీళ్ళేమి చేస్తారో తెలియదు ఆకాశంలో అక్కడక్కడా నక్షత్రాలవలె ఈ అఖండ పర్వత శ్రేణుల ఏటవాలు తలాలపై ఎన్ని కుగ్రామాలో పదిహేను ఇండ్లు ఒక ఊరు నాల్గు కుటుంబాలే ఒక గ్రామం పదిమంది మనుషులే ఒక సమూహం.. ఒక కుటుంబం తోడుగా ఒక విశాలాకాశం, ఒక పర్వతం, కొంత పచ్చని గడ్డి నిట్టనిలువుగా లంబరేఖల్లా నిలబడ్డ చెట్లు – పర్వతం ఉన్నదీ అంటే ప్రక్కన ఒక లోయ […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి గాయపడ్డ గాలి రెక్కలను చాచి వృక్షం నుంచి వృక్షానికి పునర్యానిస్తూ , స్ప్సర్శిస్తూ, సంభాషిస్తూ ఒళ్ళు విరుచుకుంటున్న ఆకాశంలోకి అభిక్రమిస్తున్నపుడు కాలమేమో మనుషుల కన్నీళ్ళను తుడుస్తూ తల్లిలా ద్రవకాలమై, ద్రవధ్వనై, ద్రవాత్మయి, చినుకులు చినుకులుగా సంగీత నక్షత్రాలను వర్షిస్తూ అరణ్యాలపై, ఎడారులపై, సముద్రాలపై, పాటలను కురుస్తూ వెళ్తూంటుంది.. తన కొంగు అంచులు జీరాడుతూండగా సెకన్‌లో మిలియన్‌ వంతు ఒక రసానుభూతి.. తన పూర్ణవెన్నెల రాత్రయి వికసిస్తూనే చకచకా శతాబ్దాల చరిత్ర పుటల్లోనుండి పాదముద్రలనూ, […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి అకస్మాత్తుగా ఆమెను ‘ ఐ సి యూ ’ కు తీసుకు వెళ్ళారు ఆమెకు భర్తా, ఇద్దరు పిల్లలూ ఉన్నారు కాని వాళ్ళు చాలా బిజీ ఎక్కువరోజులు ఆమె వెంట వాళ్ళుండరు వాళ్ళు ఖండాంతరవాసులు .. వస్తూ పోతూంటారు అప్పుడప్పుడు కొందరంతే., అందరూ ఉండీ ఎవరూ లేనివారు అన్నీ ఉండీ ఏమీ లేనివారు బయటికి ‘ పూర్తిగా ’ ఉన్నట్టనిపిస్తూ లోపల పూర్తిగా డొల్లై జీవిస్తున్నవారు – ఆమె ఆ ఉదయమే వాకిట్లో […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి అకస్మాత్తుగా ఆమెను ‘ ఐ సి యూ ’ కు తీసుకు వెళ్ళారు ఆమెకు భర్తా, ఇద్దరు పిల్లలూ ఉన్నారు కాని వాళ్ళు చాలా బిజీ ఎక్కువరోజులు ఆమె వెంట వాళ్ళుండరు వాళ్ళు ఖండాంతరవాసులు .. వస్తూ పోతూంటారు అప్పుడప్పుడు కొందరంతే., అందరూ ఉండీ ఎవరూ లేనివారు అన్నీ ఉండీ ఏమీ లేనివారు బయటికి ‘ పూర్తిగా ’ ఉన్నట్టనిపిస్తూ లోపల పూర్తిగా డొల్లై జీవిస్తున్నవారు – ఆమె ఆ ఉదయమే వాకిట్లో […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఆమె ఒక కూలీ కొత్తలో.. అతను ఆమె అందమైన ముఖాన్ని ఫోటో తీశాడు బాగుంది.. జీవాన్ని నింపుకుని.. నిర్మంగా కాని ఆ ఫోటో అతనికి నచ్చలేదు మరోసారి ఆమె ఒక రోడ్దుపనిలో నిమగ్నమై ఉండగా ఫోటో తీశాడు చాలా బాగుంది కాని అతనికి అదీ నచ్చలేదు అందులో ఆమె దేహముంది.. కాని వర్చస్సు లేదు మళ్ళీ ఒకసారి ఆమె నడచి వెళ్ళిపోతూండగా కేవం ఆమె వెనుక భాగాన్ని ఫోటో తీశాడు నచ్చిందది అతనికి […]

  రచన: రామా చంద్రమౌళి పసిపాప నిద్రపోతోంది లేత నిప్పురంగులో మూసిన పసి పిడికిలి.. మధ్య మధ్య నవ్వు ‘లోపల ఉన్నవన్నీ రహస్యాలేనా.? ’ అని ప్రశ్న పిడికిట్లో గాలి.. పిడికిట్లో కాలం పిడికిట్లో ఊపిరిపోసుకుంటున్న జీవితం ఆమె అతను చూస్తున్నారిద్దరూ కిటికీలోనుండి బయటికి కల్లోల సముద్రంలోకి.. దిగంతాల్లోకి ‘అందరి చూపులూ అన్నింటినీ చూడగలవా’ అంది ఆమె అతను మాట్లాడలేదు చటుక్కున తిరిగి ఆమె కళ్ళలోకి చూశాడు ‘దూరంగా సముద్రం కనిపిస్తోందికదా’ అందామె మళ్ళీ ‘సముద్రం నీ […]