మాలిక పత్రిక

రచన   – శశి తన్నీరు

 

హ్మ్..చీ..చీ…గుమ్మం లో చెప్పులు విసిరేస్తూ అంది ఉమ

విసుగ్గా.”ఏమైందే”అమాయకంగా అడిగాడు విభుడు.

(ఆయన పేరు అవసరం లేదు ప్రస్తుతానికి ఇది చాలు)

”ఏమి కావాలి మిమ్మల్ని కట్టుకున్న పాపానికి అన్నీ అవమానాలే  శ్రీశైలం డ్యాం నిండితే విరుచుకు పడ్డట్లు ..కోపాన్నంతా కుమ్మరించింది. తప్పించుకు తిరుగువాడు ధన్యుడు అని తెలిసినవాడు కాబట్టి మెల్లిగా జారుకున్నాడు…

 

కాసేపు వంటింట్లో గిన్నెలు మిక్సీ లో పప్పులు వేసి మూత మరిచిపోయి ఆన్ చేస్తే ఎగిరినట్లు, తాలింపులో ఆవాలు వేగించినట్లు కధాకళి. కాసేపటికి వంటిల్లు శాంతించి అన్నం ,పప్పు ,రసం పళ్ళెం లోకి  వచ్చి చేరాయి.హమ్మయ్య ఇవైనా దక్కాయి ఆత్మా రాముడికి అని సంతోషించి వెళ్లి కూర్చున్నాడు. ఉన్నట్లుంది నాలుకకి ఘుమఘుమలు. ఇదేమిటి ముక్కుకి కదా అంటే ….పాపం ఇలాటి కన్ఫ్యూషన్ టైంలో ఎడమ కన్ను అదిరినప్పుడు అవి కూడా వాటి పనులు మార్చుకుంటాయి. భయపడుతూనే చూసాడు.

నిజమే మినుముల పచ్చడి. అదీ రుబ్బినది. ఎప్పుడు చేసినది చెప్మా?

పక్కనే ఆదరువుగా నెయ్యి,పచ్చి ఉల్లిపాయి నంచుకునేందుకు . నోట్లో నీళ్ళు ఊరిపోతున్నాయి. కక్కుర్తి పడకురా వెదవా అంది మనసు కీడు శంకిస్తూ. పోవే అని మనసుని నెట్టేసి వేడి అన్నంలో పచ్చడి నెయ్యి కలిపి ఒక్క సారి వాసన పీల్చాడు.ఆహా స్వర్గానికి బెత్తెడు దూరమే…

‘ఏవండి”చిన్న మిరపకాయ ముక్క లాగా …ఉలిక్కి పడి చూసాడు.”ఆ కావ్య కి భలే పొగురు అండి”అన్నది. ”అవును అవును..చిన్నగా వేళ్ళు నాకుతూ అన్నాడు.

అబ్బా! మళ్ళా తిందురుగాని వినండి…విసురుగా చెయ్యి లాగి అంది.

”చెప్పు, చెప్పు”తన చేతిలో ఇరుక్కుపోయిన తన చేతి పైన ధ్యాస ఉంచి చెప్పాడు.

”హ్మ్…మీ కసలు నా మీద ప్రేమే లేదు” ముక్కు నుండి, కళ్ళ నుండి అదే పొంగటం గోదారో, గంగమ్మో తెలీకుండా ఏక కాలంలో.

బిత్తర పొయ్యాడు.”ఏమైందే నీ వంట తింటున్నాను కదా…అదీ లొట్టలు వేస్తూ “ వేళ్ళ వైపు  చూస్తూ అన్నాడు.అంత ఏడుపులో కూడా చెయ్యి వదలటం లేదు పాపం. ఇక్కడేమో పచ్చడి అన్నం రమ్మని పిలుస్తూ.

”అది కాదు ఆ కావ్య కొత్త  చీర కట్టుకొని పేరంటం లో ఏమి కులికిందో మీకు ఏమి తెలుసు?అందరు ఆమె చుట్టూ మూగి

ఆహా..ఓహో…ఆవిడ ఇకిలింపులు”మూతి మూడు వంకరలు తిప్పింది.

”ఓస్ అంతే కదా…నువ్వు కూడా కొనుక్కో”ఆశగా కంచం వైపు

చూస్తూ వదలమన్నట్లు చూసాడు.”మరి డబ్బులు”దబాయించింది.

”పర్సులో’ ఇచ్చేసాడు. చెయ్యి వదిలింది .హమ్మయ్య  అనుకుంటూ పచ్చడి తినడంలో మునిగిపోయాడు.వెదవ డబ్బులు పొతే పోయాయి…అనుకుంటూ.

అప్పుడు మొదలు అయ్యింది సందడి. ఒక్కొక్కరికి ఫోన్లు రింగు రింగు మంటూ”వదినా షాపింగ్ కి వస్తారా?”దాదాపు యాబై మందికి చేస్తే పది మంది ఖరారు అయ్యారు. సాయంత్రం నాలుగు గంటలకు ”చీరల వదన”షాప్ దగ్గర కలుసుకొని చీర సెలెక్షన్ చెయ్యాలి.

నాలుగు కొట్టసరికి  ఆ షాప్ అతనికి స్పాట్ దగ్గర పడింది. ఇంత మందిని చూడగానే రొట్టె విరిగి నేతిలో పడింది అనుకున్నాడు..కుర్ర సేల్స్ మాన్.”రండి ..రండి”అని వాళ్ళను తీసుకెళ్ళి ఏమి కావాలి  అడిగాడు వినయంగా. (ఓనర్ దగ్గర మంచి పేరు తెచ్చేసుకోవాలని ఉత్సాహం లో రోట్లో తలపెడుతున్నాని తెలుసుకోలేక)

”ఏమున్నాయో చూపించు”అడిగారు.అప్పుడు మొదలైంది ….

కృష్ణుడు ద్రౌపదికి పంపినట్లు చీరలు చీరలు…గుట్టలు గుట్టలుగా…

కుర్ర సేల్స్ మాన్ పక్కన ఉన్న పాత సేల్స్ మాన్ ని చూసి కళ్ళు ఎగరేసాడు చూడు నా ప్రతిభ అని …పాపం పాత అతను జాలిగా చూసాడు …పోనీ పాపం అని దగ్గరకు వచ్చి మూడు చీరలు ఎవరికి కనపడకుండా తీసి టేబుల్ కింద దాచాడు. కుర్ర సేల్స్ మాన్ కి అర్ధం కాక పోయినా చూడనట్లు గమ్ముగా ఉంది పొయ్యాడు.ఇక మొదలయ్యాయి పాట్లు.

”బాబు ఇది పాత డిజైన్ లాగా ఉందే…వదినా ఇది పోయిన నెలలో ఆ పక్కింటి వనజ కొనిందే కదా” ”అవును అలాగే ఉంది”

”ఛీ ఛీ ఇలాటివి నేను కొనను…కొంచెం హై రేంజ్ చూపించు”

మళ్ళా గుట్టలు గుట్టలు….”వార్నీ యెంత ధర ?అక్క ఇది ఇంత ఉంటుందా?మరీ ఇక్కడ రేట్స్ ఎక్కువ లాగున్నాయే” ”కాదండి” సేల్స్ మాన్ జవాబు. రాక రకాలుగా చెపుతున్నాడు ఏదో ఒకటి కొనిపించాలని. చివరాకరికి అన్ని అలమారాలు ఖాళీ అయినాక ఒక చీర నచ్చినట్లే ఉంది చేతికి తీసుకున్నారు.

హమ్మయ్య అనుకున్నాడు .దాని గూర్చి పొగడటం ప్రారంభించాడు.”అది ఏమి చీర అనుకున్నారు  ..ఇంగ్లీష్ వింగ్లీష్ లో శ్రీదేవి కట్టింది” ”ఛీ ఛీ నాకు శ్రీ దేవి ఇష్టం లేదు.అయినా ఎవరి దగ్గర లేని చీర నా ఫేవరట్ కలర్ లో చిన్న ధరలో కావాలి”  పోయి హిమాలయాలకి సుగంద పుష్పం తీసుకొని రా అన్నట్లు వినపడింది సేల్స్ మాన్  కి. మళ్ళా ఒకటి తీసి చూపించి చేతిపై వేసుకొని లైటింగ్ దగ్గరకు తెచ్చి చూపించాడు.అసలు ఈ కలర్ చూడండి. ఎవరికైన నచ్చాల్సిందే …. అందులో మీలాంటి వాళ్లకి.. చూపించాడు.

పక్కకు చూస్తే …వెనక్కు తిరిగి కి.కి…కి…అంటున్నాడు పాత సేల్స్ మాన్ . నవ్వు..నవ్వు ..అమ్మిన తరువాత చెపుతాను రోషంగా చూస్తూ అనుకున్నాడు.

అతని మాటలకి మెత్తబడినట్లే ఉంది.”అవును మంచి కలర్”పక్కకు తిరిగి అందరి వైపు చూసింది. ఆర్దినేన్స్ జారి చేస్తున్నట్లు. ఒప్పుకుంటూ  అందరు తలలు ఊపారు..ఒక్కరు తప్ప. ఉలిక్కి పడి అటు చూసాడు సేల్స్ మాన్  ….

ఆమె కూడా ఒప్పుకుంటే కాళ్ళు పట్టుకోవటానికి రెడీ అన్నట్లు. అందరు అడ్డంగా  తిప్పిన తల వైపు చూసారు.”దీనికి అడ్డం గళ్ళు ఉన్నాయి మొదట చూసామే దానికి నిలువు గళ్ళు ఉన్నాయి అది బాగుంది”

అందరు అతని వైపు చూసారు. అర్ధం అయింది. గుట్టలోకి దూరాడు. అభిమన్యుడిలా ఇరుక్కొని పోకుండా ఒక చీర పట్టుకొని బయటకు వచ్చాడు.”అదే..అదే”అరిచింది ఇందాక అడ్డంగా తిరిగిన తల .

అందరు వంగి చీర వైపు చూసారు. రెండు చీరలు పక్క పక్కన పెట్టి చూసారు…చుక్కలు సరిపోయ్యాయి.సంతృప్తిగా తలలు ఆడించారు.

చంద్రమండలం చేరినంత సంతోష పడిపొయి సేల్స్ మాన్ పక్కన ఉన్న పాత అతనిని చూసి భుజాలు ఎగరేసాడు చూసావా అన్నట్లు…

ముందుండి ముసళ్ళ పండుగ …అనుకుని నవ్వుకున్నాడు పాత సేల్స్ మాన్.

”మేడం ప్యాక్ చేయించామంటారా?”ఉత్సాహంగా అడిగాడు.

”ఊహూ”అడ్డంగా ఊగాయి తలలు ఒకే తాళంతో. ‘ఏమైంది”బిత్తర పొయ్యాడు చిట్టా వ్రాస్తూ దొరికిపోయిన కుర్రాడి

మొహంతో….”ఇదే రకం  చీర నువ్వు ఇందాక చూపించిన కలర్ లో కావాలి. తెస్తే తీసుకుంటాము.మాకు ఇంక ఓపిక లేదు.”తృప్తిగా చెప్పారు…..మొసళ్ళ చెరువులో దూకి తామర పువ్వు తీసుకు రమ్మన్నట్లు .పాపం కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి ఆ అబ్బాయికి…

శక్తి ఉడిగి పాత అతని వైపు చూసాడు”కావవే వరద …సంరక్షింపు బద్రాత్మక”అతను అభయ హస్తం ఇస్తున్నట్లు దగ్గరకు వచ్చాడు.

మెల్లిగా వాళ్ళ దగ్గరకు వొంగి రహస్యం చెప్పినట్లు చెప్పాడు.

”మేడం మీ లాంటి అభిరుచి గల వాళ్ళను ఇంత వరకు చూడలేదు. మూడు చీరలు ఇప్పుడే వేరే వాళ్ళు పక్కన పెట్టుకొని వెళ్ళారు. కాకుంటే వాళ్లకు ఏమి చెప్పాలా అని ఆలోచిస్తున్నాను.” జాలి కలిగేటట్లు చెప్పాడు.

”ఏవి చూపించు ”ఆసక్తిగా అడిగారు.

చూపించాడు. ఇంతలో పక్కన కొనే ఆడవాళ్ళు అసక్తిగా చూసారు ఇటు వైపు. టకీమని దాచి పెట్టేసారు చూడకుండా….ఇవే కావాలి ప్యాక్ చేయించు

బోలేడు ఉత్సాహంతో హమ్మయ్య అనుకోని బతుకు జీవుడా అనుకుంటూ

వెళ్ళాడు కొత్త సేల్స్ మాన్  ……

.కాలనీ లో ఇంకో ఇంట్లో ….ఇంకో అలక రంగం ప్రారంభం….చీర కోసం .

 

@@@@@@@@