రచన : శైలజ మిత్రా
నిజం
ఈ వనంలో మొక్కలెప్పుడు సజీవంగా ఉంటాయి
నిత్య వసంతం వాటి చిరునామా
ఆరుబయట సందిగ్ధంగా
నిలబడిన శిశిరాన్ని తలచుకుని
గజ గజ వణుకుతోంది
వయసు మళ్ళిన ఒక వృక్షం
కోకిల నిత్య యవ్వనంతో
వర్తమానాన్ని తన గళంలో వినిపిస్తోంది
వేప చిగురులు భుతకాలపు అన్వేషణలో
మామిడి కొమ్మ చారిత్రక దృక్పధంతో
చేదు తీపి కలయికల రధాన్ని నడిపిస్తున్నాయి
ఇది అలనాటి సంప్రదాయపు పదగామి
అప్పుడప్పుడు చినుకుల కలనేత వస్త్రాన్ని ధరిస్తున్న ధరిత్రి
చిరు సిగ్గుల పూలను అలంకరిస్తుంది
షడ్రుచుల సమ్మేళనంలో సందేహం వదిలి
నా కళ్ళల్లోకి నిస్సంకోచకంగా
వర్ష సంధ్యను దర్శించుకుంటోంది
తేనెల తీయదనం
ఒక వెన్నెల బిందువు
కొబ్బరి మువ్వలోకి జారిపడినట్లు
వినబడీ వినబడనట్లున్న సవ్వడి
తెలుగు గుండెను తాకితే
అదే ఉగాది…!
అత్మీయతలను స్వాగతిస్తున్న
తెలుగు సంవత్సరాది !