మాలిక పత్రిక

రచన: మాధురిదేవి సోమరాజు

వందనమనరే గౌరీ పుత్రుడు గణనాథునికీ

వదనమునుంచే జ్ఞానము పంచే మన ఘన నాథునికీ

పర్వతరాజూ పౌత్రుండితడూ

పశుపతి స్వామీ పుత్రుండితండూ

పరాశక్తికీ తనయుడు ఇతడూ

పళని వాసునీ సోదరుండూ

గజవదనమ్ముతో గుణముల నేర్పెను

శుక్లాంబరమ్ముతో శుభములనిచ్చును

విఘ్ననాయకుడు విద్యను ఇచ్చువాడూ

సిద్ధి బుద్ధులను సిరులను ఇచ్చువాడూ

గరికను గూర్చి గమనికనిస్తే

గమ్మత్తుగ నీ మన కోర్కెలు దీర్చూ

ఉండ్రాళ్ళద్దీ మనం భక్తిని జూపితే

ఉత్పాతములే తను తీసివేయునులే

ద్విముఖుడమ్మా మన పార్వతి తనయా

ద్విజన్ముడమ్మా ఇతడు మృత్యుంజయుడే

దిక్కులనన్నీ తానేలేవాడే

దీనజనులా తాను బ్రోచేవాడే

వటపత్రమునా వెలసిన కల్పంలోనా

విమలాపతికీ తన వివరము తెలిపే

వినుమా వినుడీ జయ చరితములనూ

వినాయకుని వింత గాధలనూ

తల్లి దండ్రులనూ కొలిచీనా ఫలమూ

తలదాటెపుడూ పోదూ అను విషయమ్ములనూ

తమ్మునితొ గూడి తాను దెలిపేనమ్మా

తగనిది కాదే ఈ జీవిత సత్యం

మూషికాసురునీ మదమణిచిన వీరుడూ

మాతా మాటకూ తా విలువను ఇచ్చీ

మౌనంగా ఆ దనుజుని కాచే

మంగళమనరే ఇంతటి మూర్తికీ

మహిమండలమూ అంతటా తానూ

మణిద్వీప వాసినీ తన తల్లిని గాంచే

మనువును గోరలేదుగా ఆ భావమ్ముతో

ముక్తినీ కోరరే అట్టి స్వామిని గొలువరే

ముప్పది రెండూ అవతారములెత్తీ

జగదంబ కటులా సామ్యము తెలిపే

ప్రతిబింబముగా ఇటులా నిలిచే

పరమాత్మికకూ మరు రూపమే కాదా

వ్రతకధను మనకీ తానందించే

దయతో గాదా మరి ఇది అంతయునూ

ఆ గాధ సైతం తా లిఖియించే

ఆర్తిని ఇటులా మనకందించే

మోదకహస్తుడై మోహము దృంచే

మోక్షమునిస్తూ మనని తా స్పౄశీయించే

మన్నించునుగా మన దోషాలన్నీ

మనమున నిలుపకా ఆ కరుణామూర్తీ

మరువగగలమే ఇంతటి దయనీ

మహనీయమూర్తీ ఇచ్చిన కృపనీ

మలినము సేయకా మన పూజలనూ

మనమందరమూ కలిసే గొలుతుమూ

ఇంతటి వానిని స్తుతియించగలమా

ఇలలో నున్నా అందరమూ కలిసినా

ఇందులో ఎట్టీ దోషములున్నా

ఇక్కట్లు ఇవ్వకా క్షమ జూపేయి స్వామీ

నీ కధలన్నీ గ్రంధములూ దెలిపే

మూడు పురాణములూ నీ కలపంతో నిండే

నీ కీర్తనలూ భువి అంతా ఏగే

చవితిన మేమూ చదివితిమీ వాటినీ