రచన: రామా చంద్రమౌళి నడచి వెళ్ళిన ప్రతిసారీ పాదముద్రలేమీ మిగలవు నడచి వచ్చిన దారి కూడా జ్ఞాపకముండదు చూపులన్నీ లక్ష్యాలపైనే ఉన్నపుడు ఇక వ్యూహాలే పన్నాగాలౌతాయి పాచికలు విసుర్తున్న ప్రతిసారీ అటు ఎదురుగా నీ ప్రత్యర్థీ.. ఇటు నీకు నువ్వే కనిపిస్తావు ఐతే.. కొన్ని విజయాలను అనుభవిస్తున్న దీర్ఘానుభవం తర్వాత కొన్ని ఓటములు విజయాలకన్నా మిన్నవని తోస్తుంది వెలుతురు కంటే చీకటి కూడా చాలా ముఖ్యమని నిద్రపోవాలనుకుంటున్నపుడు అర్థమౌతుంది ‘ లైట్లు ’ ఆర్పేయడం ఒక్కోసారి అనివార్య […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఇప్పుడిక అతి గోపనీయమైన మన పడక గదుల్లో కూడా నీకు తెలియకుండా మల్టీ డైరెక్షనల్‌ సెటిలైట్‌ కంట్రోల్డ్‌ కెమెరాను అమర్చడానికి అనుమతి లభించింది రహస్యాలేవీ ఉండవిక.. అంతా బహిరంగమే మైమర్చి ‘ ట్రాంక్విలైజర్‌ ’ మత్తులో ఉనికినీ స్వస్పృహనూ కోల్పోతూ అగాథాల్లోకి కూలిపోవడం ఇక్కడి పౌర హక్కు ఇక సంస్కృతి పేరుతో, దేశప్రేమ పేరుతో, పుణ్యభూమి పేరుతో ఇన్నాళ్ళూ ఈ నేల గుండెలపై వ్రేలాడిన భద్ర ద్వారాలు ఇప్పుడు భళ్ళున తెరుచుకున్నాయి ఇక […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి హరప్పా, మొహంజోదారో, నైలు.. నదుల తీరాలపై తరతరాల మనుషుల చరణముద్రలు.. శతాబ్దాలుగా మనిషి సమూహమౌతూ.. రాజ్యమౌతూ.. అధికారమౌతూ ప్రతి నాగరికతలోనూ జైలుగోడలు.. ఉరికొయ్యలే తనను తాను రక్తాక్షరాలతో లిఖించుకుంటూ యుగయుగాలుగా నిర్మాణమౌతున్న మానవ చరిత్ర పుటనిండా.. నేలమాళిగ, రహస్య స్థావరాల, వ్యూహ గృహాల గబ్బిలాల వాసనే గుర్రపు డెక్కల చప్పుళ్ళూ, రథ చక్రాల కర్కశ ధ్వనులూ ఖడ్గ ప్రహారాల లోహశబ్దాలూ తప్ప గగన తలంపై పావురాల రెక్కల చప్పుడే వినబడదు యుద్ధాలతో, కుతంత్రాలతో, […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి   ఇక్కడనుండి చూడు.. ఈ ఆఖరి మెట్టు పైనుండి ముషాయిరా.. రాత్రిని కాల్చేస్తూ కాల్చేస్తూ ఎలుగెత్తిన స్వరాలను మోసుకుంటూ గాలిలో .. ఒక దుఃఖజీర ప్రక్కనే నిరంతరమై ప్రవహిస్తూ.. నది.. నిశ్శబ్దంగా – ఔనూ.. శరీరంలోని ప్రాణం శబ్దిస్తుందా పాదాలు ఒక్కో మెట్టు ఎక్కుతున్నప్పుడు అందుకోవాలని అలలు పడే యాతన.. ఒక వియోగ జీవక్షోభ గజల్‌ గాయని  ఒక్కో వాక్యకణికను యజ్ఞంలోకి సమిధగా అర్పిస్తున్నపుడు అక్షరాలు.. అగ్నిబిందువులై తేలి వస్తూంటాయి గాలిలో సముద్ర […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి నిజానికి చాలాసార్లు మనకు  ఏమి కావాలో మనకు తెలియదు ఖాళీ గ్లాస్‌ వంటిది జీవితం అని ఒక ఉవాచ గ్లాస్‌ సగం నిండి ఉందా.. సగం ఖాళీగా ఉందా అని  ఒక చతురుడి  ప్రశ్న అసలు ఈ ‘ ఖాళీ ’ ఏమిటి  లోపల .. ఆత్మలో అని ఒక మీమాంస ఇక అన్వేషణ మొదలౌతుంది అప్పుడు ఏదో అభౌతిక ప్రతిద్రవ్యం ( anti matter ) దేహమంతా విసరిస్తూ మనిషి  ఒక […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఆ ముస్లిం మాతృమూర్తి గత ఏడేళ్ళుగా జైల్లో ఉంది యుద్ధఖైదీగా అప్పుడామె ఎడారులూ, కీకారణ్యాలో ఎక్కడో బయట ఉండవనీ అవన్నీ మనుషుల హృదయాల్లోనే రహస్యంగా ఉంటాయనీ గ్రహించింది ఏడేళ్ళుగా జైలు అధికారులను వేడుకుంటోందామె తన ఏడేళ్ళ ఒక్కగానొక్క కొడుకును ఒక్కసారి చూడాలని- ఆ రోజు అనుమతి లభించిందామెకు వర్షంలో తడుస్తున్న భూమిలా పుకించిపోతూ ‘ములాఖత్‌ ’ గదివైపు నడిచింది ఒంటినిండా నల్లని బురఖాతో.. విషాద దేవతవలె అప్పుడు గదమాయించాడు కాపలా సైనికుడు ‘దాన్ని […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఆమె లీలావతి – పదవ తరగతి అప్పటిదాకా ‘ లీలావతి గణితం ’ చదువుతోంది.. అన్నీ లెక్కలు కాలం- దూరం, కాలం – పని, ఘాతంకముల న్యాయం చకచకా ఒక కాగితం తీసుకుని రాయడం మొదలెట్టింది పెన్సిల్‌తో బయట ఒకటే వర్షం.. చిక్కగా చీకటి 2 చెత్త.. తడి చెత్త.. పొడి చెత్త ఆకుపచ్చ.. నీలి ప్లాస్టిక్‌ టబ్స్‌ ‘‘ఐతే చెత్త ఎప్పుడూ పదార్థ రూపంలోనే ఉండదు చెత్త ఎక్కువ ‘మానవ‘ రూపంలో […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి చిన్నప్పటినుండీ వాడంతే చెప్పాపెట్టకుండా పారిపోతాడు.. ఎక్కడికో తెలియదు ఆరో తరగతిలో మేమిద్దరం ఉన్నపుడు ఆ సాయంకాలం.. మామిడికుంట నీటితలంపై కంక కట్టెతో బాదుతూ కనిపించాడు అడిగితే.. ‘ఈ నీళ్ళని ఎంత కొట్టినా విడిపోవెందుకురా ’ అన్నాడు వాడి కళ్ళలోకి చూస్తే.. ఒట్టి శూన్యం ఒక అవధూత.. నగ్నముని.. స్వాధిష్టాన చక్రంలో మహర్షి మర్నాడు రాత్రే వెళ్ళిపోయాడు ఇంట్లోనుండి ఎటు.?- తెలియదు ‘వెదకొద్దు నా కోసం.. మీ జీవితాలకోసం వెదుక్కోండి ’ అని ఒక […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి   జ్ఞానానికి రూపం లేదు.. గాలి వలె ప్రవహించడం జీవ లక్షణమైనపుడు స్థితి స్థల సమయ కాలాదులు అప్రస్తుతాలు అగ్ని ఎప్పుడైనా, ఎక్కడైనా దహిస్తుంది కదా జ్ఞానమూ, కళా అంతే దహిస్తూ, వెలిగిస్తూ, దీప్తిస్తూ.. లీనమైపోతూంటుంది – అది సంగీతమో, సాహిత్యమో, యుద్ధ క్రీడో శిష్యుడు తాదాత్మ్యతతో భూమై విస్తరించాలి విస్తృతమై .. ఎదుట అప్పుడు ముఖం రెక్కలు విప్పిన ‘ ఆంటెనా ‘ ఔతుంది బీజాలు బీజాలుగా, సంకేతాలు సంకేతాలుగా .. […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఇక్కడనుండి చూడు.. ఈ ఆఖరి మెట్టుపైనుండి ముషాయిరా.. రాత్రిని కాల్చేస్తూ కాల్చేస్తూ ఎలుగెత్తిన స్వరాలను మోసుకుంటూ గాలిలో .. ఒక దుఃఖజీర ప్రక్కనే నిరంతరమై ప్రవహిస్తూ.. నది.. నిశ్శబ్దంగా – ఔనూ.. శరీరంలోని ప్రాణం శబ్దిస్తుందా పాదాలు ఒక్కో మెట్టు ఎక్కుతున్నప్పుడు అందుకోవాలని అలలు పడే యాతన.. ఒక వియోగ జీవక్షోభ గజల్‌ గాయని ఒక్కో వాక్యకణికను యజ్ఞంలోకి సమిధగా అర్పిస్తున్నపుడు అక్షరాలు.. అగ్నిబిందువులై తేలి వస్తూంటాయి గాలిలో సముద్ర జలాలపై లార్క్‌ […]