రచన: రామా చంద్రమౌళి చెట్టుకింద సిమెంట్‌ బెంచీపై కూర్చోబోతున్నా రివ్వున పరుగెత్తుకొచ్చింది బంతి కాళ్ళలోకి జివ్వున సముద్రం ఉరికిచ్చి .. పట్టుకుంటూండగా వచ్చాడు వాడు పరుగెత్తుకుని ముఖంనిండా వెలుగు .. కళ్ళలో ఆకాశం బంతిని అందించగానే .. తుఫానై వెళ్ళిపోయాడు – పిల్లలు ఆడుతూనే ఉన్నారు పదిమంది దాకా ఆట ఒక్కటే .. మనుషులే వేర్వేరు వెనక్కి బెంచీ అంచుపై చేతులను విప్పి చాపి కళ్ళు మూసుకుంటే పొద్దంతా, కొద్దిసేపు పులినై, మరికొద్దిసేపు పిల్లినై అప్పుడప్పుడు చెక్కుకున్న […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి బొగ్గు నిప్పుగా మారి..గాలితో సహచరిస్తూండగా ఇనుమును ఎర్రగా కాల్చీ కాల్చీ.. ఆయుధంగా మార్చడం ఒక రూపాంతరక్రియే.. ఐతే రెండు చేతులూ..రవ్వంత నైపుణ్యం..పిడికెడు హృదయమూ కావాలి – పరీక్షా సమయాలు ఎదురౌతూనే ఉంటాయి పర్వతాన్ని ఎక్కుతున్నపుడు అది నిరోధిస్తూనే ఉంటుంది ఐతే.. అది అందించే చెట్ల చేతులనూ, రాతి వంకర్ల ‘ పట్టు ’ నూ స్పృహించాలి నీడ ప్రక్కనే.. వెంటనే వెలుగుంటుందని గ్రహించాలి ప్రయాణం ఆగదు ప్రసవానికి ముందరా..తర్వాతా..అంతా భీకర వేదనే ఎక్కడో […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఫిల్టర్‌ కాగితంలోనుండి చిక్కని తైలద్రవం ఒకటి .. ఎంతకూ జారదు , స్థిరంగా నిలవదు కల .. ఒక ఎండాకాలపు ఎడారి ఉప్పెన అవినీతి వ్రేళ్లను వెదుక్కుంటూ .. తవ్వుకుంటూ తవ్వుకుంటూ ఎక్కడో భూగర్భాంతరాళాల్లోకి అభిక్రమిస్తున్నపుడు అన్నీ సుప్రీం కోర్ట్‌ ‘ సైలెన్స్‌ సైలెన్స్‌ ’ కర్రసుత్తి రోదనూ , విజిల్‌ బ్లోయర్స్‌ .. శబ్ద విస్ఫోటనలే ఈ దేశపు ప్రథమ పౌరుని గురించి సరేగాని అసలు ‘ అథమ ’ పౌరుడు […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి గాయపడ్డ గాలి రెక్కలను చాచి వృక్షం నుంచి వృక్షానికి పునర్యానిస్తూ , స్ప్సర్శిస్తూ , సంభాషిస్తూ ఒళ్ళు విరుచుకుంటున్న ఆకాశంలోకి అభిక్రమిస్తున్నపుడు కాలమేమో మనుషుల కన్నీళ్ళను తుడుస్తూ తల్లిలా ద్రవకాలమై, ద్రవధ్వనై, ద్రవాత్మయి, చినుకులు చినుకులుగా సంగీత నక్షత్రాలను వర్షిస్తూ అరణ్యాలపై, ఎడారులపై, సముద్రాలపై, పాటలను కురుస్తూ వెళ్తూంటుంది .. తన కొంగు అంచులు జీరాడుతూండగా సెకన్‌లో మిలియన్‌ వంతు ఒక రసానుభూతి .. తన పూర్ణవెన్నెల రాత్రయి వికసిస్తూనే చకచకా శతాబ్దాల […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి వృద్ధాశ్రమం కిటికీ అవతల వరండాలో కురిసే వెన్నెల అక్కడక్కడా చెట్లు.. మౌనంగా .. నిశ్శబ్ద శృతి తీగలు తెగిపోయిన తర్వాత రాగాలు చిట్లిపోయినట్టు శబ్ద శకలాలు చిందరవందరగా గోడపై మేకులకు వ్రేలాడ్తూ .. చిత్రపటాలౌతాయి జ్ఞాపకాలూ , కన్నీళ్ళూ , ఎండుటాకుల సవ్వడులుగా అన్నీ .. అడుగుజాడల వెంట మట్టి చాళ్ళలో నీటి జలవలె జారుతూ. . పారుతూ పిడికెడు గుండె వాకిట్లోకి స ర్‌ ర్‌ ర్‌ ర్‌ న .. […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి నడచి వెళ్ళిన ప్రతిసారీ పాదముద్రలేమీ మిగవు నడచి వచ్చిన దారికూడా జ్ఞాపకముండదు చూపున్నీ లక్ష్యాలపైనే ఉన్నపుడు ఇక వ్యూహాలే పన్నాగాలౌతాయి పాచికలు విసుర్తున్న ప్రతిసారీ అటు ఎదురుగా నీ ప్రత్యర్థీ.. ఇటు నీకు నువ్వే కనిపిస్తావు ఐతే.. కొన్ని విజయాలను అనుభవిస్తున్న దీర్ఘానుభవం తర్వాత కొన్ని ఓటములు విజయాలకన్నా మిన్నవని తోస్తుంది వెలుతురుకంటే చీకటి కూడా చాలా ముఖ్యమని నిద్రపోవాలనుకుంటున్నపుడు అర్థమౌతుంది ‘ లైట్లు ’ ఆర్పేయడం ఒక్కోసారి అనివార్య క్రియ- మనుషులంకదా.. […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి మనిషి నాగటి పోటుతో భూమిని గాయపరుస్తాడు ఐనా.. భూదేవి రక్తసిక్త శరీరంతో మనిషిని గుండెకు హత్తుకుని ప్రతిగా .. మాతృమూర్తియై నోటికి ఆహారాన్ని అందిస్తుంది భూమి తల్లి .. భూమి దేవత .. భూమి కారుణ్య .. భూమి ఒక లాలించే ఒడి సరస్సులనూ, తటాకాలనూ, నదులనూ, ఆనకట్టలనూ చివరికి సముద్రాలను కూడా మోస్తున్నది భూమేకదా ఈ పవిత్ర భూమితో .. మట్టితో .. మట్టి ఆత్మతో యుగయుగాల అనుబంధం మన తెలంగాణా […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి నడచి వెళ్ళిన ప్రతిసారీ పాదముద్రలేమీ మిగలవు నడచి వచ్చిన దారి కూడా జ్ఞాపకముండదు చూపులన్నీ లక్ష్యాలపైనే ఉన్నపుడు ఇక వ్యూహాలే పన్నాగాలౌతాయి పాచికలు విసుర్తున్న ప్రతిసారీ అటు ఎదురుగా నీ ప్రత్యర్థీ.. ఇటు నీకు నువ్వే కనిపిస్తావు ఐతే.. కొన్ని విజయాలను అనుభవిస్తున్న దీర్ఘానుభవం తర్వాత కొన్ని ఓటములు విజయాలకన్నా మిన్నవని తోస్తుంది వెలుతురు కంటే చీకటి కూడా చాలా ముఖ్యమని నిద్రపోవాలనుకుంటున్నపుడు అర్థమౌతుంది ‘ లైట్లు ’ ఆర్పేయడం ఒక్కోసారి అనివార్య […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి ఇప్పుడిక అతి గోపనీయమైన మన పడక గదుల్లో కూడా నీకు తెలియకుండా మల్టీ డైరెక్షనల్‌ సెటిలైట్‌ కంట్రోల్డ్‌ కెమెరాను అమర్చడానికి అనుమతి లభించింది రహస్యాలేవీ ఉండవిక.. అంతా బహిరంగమే మైమర్చి ‘ ట్రాంక్విలైజర్‌ ’ మత్తులో ఉనికినీ స్వస్పృహనూ కోల్పోతూ అగాథాల్లోకి కూలిపోవడం ఇక్కడి పౌర హక్కు ఇక సంస్కృతి పేరుతో, దేశప్రేమ పేరుతో, పుణ్యభూమి పేరుతో ఇన్నాళ్ళూ ఈ నేల గుండెలపై వ్రేలాడిన భద్ర ద్వారాలు ఇప్పుడు భళ్ళున తెరుచుకున్నాయి ఇక […]

రచన: రామా చంద్రమౌళి హరప్పా, మొహంజోదారో, నైలు.. నదుల తీరాలపై తరతరాల మనుషుల చరణముద్రలు.. శతాబ్దాలుగా మనిషి సమూహమౌతూ.. రాజ్యమౌతూ.. అధికారమౌతూ ప్రతి నాగరికతలోనూ జైలుగోడలు.. ఉరికొయ్యలే తనను తాను రక్తాక్షరాలతో లిఖించుకుంటూ యుగయుగాలుగా నిర్మాణమౌతున్న మానవ చరిత్ర పుటనిండా.. నేలమాళిగ, రహస్య స్థావరాల, వ్యూహ గృహాల గబ్బిలాల వాసనే గుర్రపు డెక్కల చప్పుళ్ళూ, రథ చక్రాల కర్కశ ధ్వనులూ ఖడ్గ ప్రహారాల లోహశబ్దాలూ తప్ప గగన తలంపై పావురాల రెక్కల చప్పుడే వినబడదు యుద్ధాలతో, కుతంత్రాలతో, […]