రచన: గిరిజారాణి కలవల ” సుధీర్! బబ్లూ ఇంకా ఇంటికి రాలేదు! స్కూల్ వదిలి చాలా సేపయింది. వచ్చి ఫ్రెష్ అయి ఐఐటి కోచింగ్ క్లాస్ కి…

రచన: గిరిజరాణి కలవల “మండోదరరావు మూర్ఖత్వం “ “మీలాంటివాడే చెపితే వినడు, కొడితే ఏడుస్తాడట.. చస్తున్నా మీతో.. “ పెనం మీద అట్టు తిరగేస్తూ అంది రావణి.…

రచన: గిరిజారాణి కలవల ” కంచం ముందు కూర్చుని ఏం ఆలోచిస్తున్నావురా ? నెయ్యి వేసాను, ముక్కలు కలుపు” అంటూ కొడుకుని గదిమింది సావిత్రి. ” ఏంటీ…

రచన: గిరిజారాణి కలవల ” ఇదిగో.. చెపుతున్నది కాస్త ఓ చెవిన పడేసుకోండి.. ఆనక మళ్లీ.. నాకు ఎప్పుడు చెప్పావు అంటే ఊరుకోను” .. అంది జలజం…

రచన: గిరిజారాణి కలవల మాదాపూర్ లో అదొక గేటెడ్ కమ్యూనిటీ…రో హౌసెస్.. అన్నీ ఒకేలా తీర్చిదిద్దినట్లుండే ఎనభై డ్యూ ప్లెక్స్ విల్లాలు అవి. అక్కడ నివసించే వారు…

రచన: గిరిజారాణి కలవల “వదినా! ఓ పంకజం వదినా!” అంటూ వీధంత గొంతేసుకుని కేకేస్తూ వచ్చింది జలజాక్షి . ఆ కేక వినపడగానే.. మళ్లీ తెల్లారిందీ దీనికి..…

రచన: గిరిజారాణి కలవల ” జలజం.. ఏమోయ్. జలజం.. కడుపులో ఎలకలు పరిగెడుతున్నాయే. వంటింట్లోంచి చుయ్ చుయ్ లు వినపడ్డం లేదూ! ఇంకా వంట మొదలెట్టలేదా?” జలజాపతి…

రచన: గిరిజరాణి కలవల ” ఆహా.. నా వంటా…ఓహో..నే..తింటా” టివీ షో వారిని ఎప్పుడో.. మన జూలీ తన ఇంటికి రమ్మని పెట్టుకున్న పిలుపు.. ఈనాటికి వాళ్ళు…

రచన: గిరిజారాణి కలవల ఎప్పుడో చిన్నప్పుడు.. కాసిని వర్ణాలూ.. ఇంకాసిని కీర్తనలూ గట్రా.. ఏవో నేర్చుకుంది మన జలజం.. వాళ్ళ బామ్మ బతికున్ననాళ్ళూ సంగీత సాధన చేసాననిపించి..…

రచన: గిరిజారాణి కలవల   మామూలుగా తెలుగు సినిమాల్లో వచ్చే డైలాగే ఇది… “ఇరవై నాలుగు గంటలు గడిస్తే కానీ ఏ సంగతీ చెప్పలేము…” అన్నాడు మెళ్ళో స్టెత్…