రచన: మన్నెం శారద   సారథి సలహా మీద ఆమె నుంగంబాకంలో వున్న మహిళా సమాజంలో మెంబర్‌షిప్ తీసుకుంది. అక్కడ తమిళులకి తెలుగు నేర్పటం, తను తమిళం నేర్చుకోవటం, యిష్టమైన కుట్టుపనులు తెలుసుకోవటం ఆమెకు కొంత కాలక్షేపంగానే వుంది. ఎంతయినా అది కేవలం రెండు గంటల కాలక్షేపం మాత్రమే. సారథి దాదాపు ఎనిమిది గంటల కాలం యింట్లో వుండడు. ఒంటరితనం నుంచి తననెలా రక్షించుకోవాలో అర్థం కాలేదు స్వాతికి. పనిపిల్లతో ఏం మాటలుంటాయి? మెల్లిగా వీధిలో వారితో […]

రచన: మన్నెం శారద “డాక్టర్! ఎలా వుంది?” నానీని పరీక్షించి వెళ్తోన్న డాక్టర్ని వెంబడించి వరండాలో అడిగేడు సారథి. అప్పటికే వారం రోజులుగా నానీలో ఎలాంటి మార్పూ లేదు. అతనికసలు స్పృహే లేదు. కాళ్లు కొయ్యలా బిగుసుకుపోయేయి. ముఖం గుర్తుపట్టలేనంతగా మారిపోయింది. మంచానికి పుల్లలా అతుక్కుపోయేడు. డాక్టర్ సారథివైపు జాలిగా చూసేడు. “మా ప్రయత్నం మేము చేస్తున్నాం. ఇది బ్రెయిన్ ఫీవర్ దీనికింతవరకు మందు లేదు. ధైర్యంగా వుండండి” అంటూ వెళ్లిపోయేడు. సారథి మ్రాన్స్పడి నిలబడిపొయేడు. భూమిలోకి […]

రచన: మన్నెం శారద “నానీకి వళ్ళు వెచ్చబడింది, జ్వరమేమో కాస్త చూడండత్తయ్యా!” అంది స్వాతి ఆందోళనగా సావిత్రమ్మ దగ్గరకొచ్చి. ఆమె ఆయిష్టంగా ముఖం తిప్పుకొంది. స్వాతి జాలిగా నిలబడింది. స్వాతిని చూడగానే ఆమెకు అరికాలి మంట నెత్తికెక్కుతోంది. “నేను చూసేదేమిటీ? థర్మామీటరుందిగా చూడు” అంది అయిష్టంగా. “చూసేను. నూట నాలుగుంది. వాడికెప్పుడూ ఇంత జ్వరం రాగా చూడలేదు. సమయానికి ఆయన లేరు” అంది ఆందోళనగా స్వాతి. ఆవిడ కోడలివైపు వెటకారంగా చూసింది. “అన్నీ ఆయనకు చెప్పే చేస్తున్నావా? […]

రచన: మన్నెం శారద సారథి బేంక్‌నుండి వస్తూనే “స్వాతీ!” అంటూ పిలిచేడు. నానీ గబగబా పరిగెత్తుకొచ్చి “డాడీ! అమ్మ హాస్పిటల్లో వుంది. జ్వరమొచ్చిందట” అన్నాడు అమాయకంగా. సారథి అర్ధం కానట్లు చూసేడు. “ఏమయ్యింది?” అన్నాడు పనిపిల్లనుద్దేశించి. “నాకు తెల్దయ్యా! జానకమ్మగారే అమ్మగార్ని రిచ్చాలో తీసికెల్లేరు” అంది పనిపిల్ల. “ఏ ఆసుపత్రో తెలుసా?” “చెప్పలేదయ్యా. కాని డాక్టర్ చాకోమ్మగారు కామాల” సార్థి ముఖమైనా కడుక్కోకుండా చెప్పులు తొడుక్కుని హడావుడిగా హాస్పిటల్‌కి బయల్దేరేడు. “నేనూ వస్తాను డాడీ” నానీ కూడా […]

రచన: మన్నెం శారద “రేపు నేను విజయవాడ వెళ్తున్నాను. ఒక్కర్తివీ వుండగలవా?” అన్నాడు సారథి భోజనాల దగ్గర. “ఎందుకు? అంది. “శేఖర్ వాళ్ల నాన్నగారు అర్జెంటుగా రమ్మని టెలిగ్రాం ఇచ్చేరు.” “మీతో ఏం పని?” భ్రుకుటి ముడిచి అడిగింది. “ఏమో నాకెలా తెలుస్తుంది?” ఆమె అన్నం కెలుకుతూ కూర్చుంది. “ఏం అలా అయిపోయేవ్?” అతను అనునయంగా అడిగేడు. “మీరు వెళ్లకపోతేనేం?” ఎదురు ప్రశ్నించింది. “బాగుండదు. శేఖర్ పోయి వాళ్లెంతగానో కృంగిపోయి వుంటారు. ఎందుకో అవసరముండే రమ్మని వుంటారు. […]

రచన: మన్నెం శారద స్వాతి బద్ధకంగా పడుకొంది. సారథి ఆమె నుదుటమీద చెయ్యేసి “జ్వరం లేదే!” అన్నాడు. “నాకేమిటోగా వుందండి” అంది అతనికి దగ్గరగా జరిగి పడుకొంటూ. “పడుకొంటే అలాగే వుంటుంది. లే. లేచి కాఫీ త్రాగు. అదే పోతుంది.” “అబ్బా! నన్ను కాస్సేపు పడుకోనివ్వండి. నాకిప్పుడే లేవాలని లేదు” అంది గారంగా. “సరే! కాఫీ నేనే తెస్తానుండు”సారథి కాఫీ స్వయంగా కలుపుకొచ్చేడు. ఆమె అయిష్టంగా త్రాగి వెంటనే వాంతి చేస్కుంది. “అదేమిటి? లోపల జ్వరమేమో. రెడీ […]

రచన: మన్నెం శారద ఆ సమయంలో వాళ్ళు అక్కగారి సంగతి తెలిసి ఆందోళన చెందడం మంచిది కాదు. పరీక్షలు సరిగ్గా వ్రాయలేరు. అందుచేత ఆ వుద్ధేశ్యం విరమించుకున్నాడు సారథి. స్వాతి కోలుకోటానికి చాలా రోజులు పటింది. ఆమె మానసికంగా బలహీనురాలయిపోయింది. సారథి జాగ్రత్తగా ఆమెని గమనిస్తున్నాడు. చిన్న చప్పుడయితే పెద్దగా అరిచేది. ఉండి ఉండి వెక్కి వెక్కి ఏడ్చేది. భయంతో బిగుసుకుపోయేది. హిస్టీరికల్‌గా ఫీలవుతున్న ఆమెని చూసి బాధపడేవాడు సారథి. సున్నితమైన ఆమె హృదయం బలంగా దెబ్బతిన్నదని […]

రచన: మన్నెం శారద మరుసటిరోజే వాళ్ళు వెళ్ళిపోయేరు. … గతంలోని నీడలని తప్పించుకోలేక సారథి రెండు నిద్రమాత్రలు వేసుకుని పడుకున్నాడు. ***** స్వాతి చాలా రోజుల తర్వాత ఉత్సాహంగా వుంది. తన మనసులో వున్న భయాన్ని సారథి ముందుంచింది. తనని అనుక్షణం పట్టి వేధిస్తున్న మోహన్ విషయం అతనికి నిర్భయంగా చెప్పేయగలిగింది. సారథి తనని అపార్థం చేసుకోలేదు. స్వాతికి అకస్మాత్తుగా దిగులేసింది. మనసు విప్పి అంతా చెప్పినా తననింకా దూరంగానే వుంచు తున్నాడు సారథి. పరాయిదానిగానే భావిస్తున్నాడింకానూ. […]

రచన: మన్నెం శారద శేఖర్ కిందపడి మెలికలు తిరిగిపోతున్నాడు. సారథి అతన్ని పట్టుకోలేకపోతున్నాడు. శేఖర్ నోటినుండి నురగ వస్తోంది. వసుధ సుహాసిని శేఖర్ చేతులు గట్టిగా అదిమి పట్టుకున్నారు. స్వాతి మ్రాన్స్పడిపోతున్నట్లు చూసింది. ఆమెకేం చేయాల్సింది. . ఏం జరుగుతున్నదీ అర్ధం కాలేదు. ఆమె గుండె బలహీనంగా కొట్టుకొంటోంది. సారథి కేక వేసేసరికి క్రిందనించి నలుగురు యువకులు వచ్చారు. అందరూ శేఖర్‌ని అదిమిపట్టి క్రిందకు దింపి రిక్షాలో హాస్పిటల్‌కి తీసికెళ్ళేరు. అంతవరకూ నవ్వుకొంటున్న ఇల్లు ఒక్కసారి కళావిహీనమపోయింది. […]

రచన: మన్నెం శారద       సారథికి నిద్ర పట్టలేదు. అతనికి ప్రతీక్షణం శేఖర్‌తో తాను గడిపిన రోజులు గుర్తుకొచ్చి బాధని కలిగిస్తున్నాయి. సారథి వెన్నులోంచి జరజరా ఏదో ప్రాకినంతవరకు ఆ భయంకరమైన గతాన్ని తలచుకోవడం  యిష్టం లేనట్లు ప్రక్కకి తిరిగి కళ్లు మూసుకున్నాడు. అయినా మెదడు ప్రసారం చేసే ఆ గతకాలపు భయంకర దృశ్యాల్ని అతడు చూడక తప్పలేదు. ఆ సాయంత్రం.. శేఖర్, సారథి టి.బి. హాస్పిటల్ పక్కన సింహాచలం రోడ్డులో నడుస్తున్నారు. “అమ్మ, […]