రచన: మూలా వీరేశ్వరరావు
జ్ఞాపకాల లోయల్లో
చిగురించే ఆ బాల్యమే
ఇప్పటికి దిశా నిర్దేశం చేస్తోంది !
అసత్యానికి మనస్సు సమీపించి నప్పుడల్లా
“హరిశ్చంద్ర” నాటకం కనుల కొలను లో
నిండి పోతుంది !
అన్న దమ్ముల పై “వ్యాజ్యాని” కై
బంధువులు ఆజ్యం పోసి నపుడు
అమ్మ చెప్పిన రామాయణమే
ఎదుట నిలిచింది !
నారి పీడన కై
తలపడి నప్పుడు
విడివడిన
ఆ ద్రౌపది కేశమే
వెంటాడింది !
లంచాని కై తల వంచి నపుడు
మాస్టారి బెత్తమే దర్శన మిచ్చింది
జీవిత చరమాంకాన్ని
వృద్ధాశ్రమానికి చేరుస్తుంటే
“శ్రవణ కుమారుడే ”
హిత బోధ
చేసాడు
అందుకే ఈ బాల్యం
అమూల్యం
అమృత తుల్యం !
